ผู้ใช้:M sky/เทเลโฟน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
"เทเลโฟน"
ภาพปกซิงเกิล "เทเลโฟน"
เพลงโดยเลดี้ กาก้า ร่วมกับ บียอนเซ่
จากอัลบั้มเดอะเฟมมอนสเตอร์
วางจำหน่าย26 มกราคม ค.ศ. 2010
บันทึกเสียง2009
แนวเพลงอิเล็กโทรป๊อป, แดนซ์ป๊อป
ความยาว3:40
ค่ายเพลงสตรีมไลน์, คอนไลฟ์, เชอร์รีทรี, อินเตอร์สโคป
ผู้ประพันธ์เพลงเลดี้ กาก้า, รอดนีย์ เจอร์คินส์, ลาชอว์น แดเนียล, ลาโซเนต แฟรงคลิน, บียอนเซ่
โปรดิวเซอร์รอดนีย์ เจอร์คินส์
ลำดับซิงเกิลของเลดี้ กาก้า
"วิดีโอโฟน"
(2009) 		"เทเลโฟน"
(2010)
ลำดับซิงเกิลของบียอนเซ่
"วิดีโอโฟน"
(2009) 		"เทเลโฟน"
(2010) 		"พุตอิตอินเดอะเลิฟซอง"
(2010)
บทความนี้เกี่ยวกับเพลงของเลดี้ กาก้า สำหรับโทรศัพท์ในภาษาไทย ดูที่ โทรศัพท์

"เทเลโฟน" (อังกฤษ: Telephone) คือซิงเกิลที่สองของเลดี้ กาก้า ศิลปินชาวอเมริกันจากสตูดิโออัลบั้มลำดับที่สองของเธอ เดอะเฟมมอนสเตอร์ โดยร่วมงานขับร้องกับบียอนเซ่ โนวส์ นักร้องอารืแอนด์บีชาวอเมริกัน เดิมนั้นกาก้าประพันธ์เพลง "เทเลโฟน" ขึ้นเพื่อให้บริตนีย์ เสปียรส์ หากทว่ามิได้เป็นไปตามแผนการดังกล่าว กาก้าจึงนำเพลงนี้มาขับร้องเพลงเอง โดยร่วมกับบียอเซ่ แรงบันดาลใจหลักของการประพันธ์เพลงนี้คือความกลัวต่อภาวะหายใจไม่ออกของกาก้า เนื้อเพลงเป็นการพรรณนาเกี่ยวกับผู้ร้องเพลงเป็นผู้ที่ชื่นชอบการเต้นในฟลอร์มากกว่าการตอบโทรศัพท์คนที่รัก กาก้าอธิบายว่า telephone ในเนื้อเพลงนั้นเป็นบุคคลที่มีอยู่จริง ซึ่งคอยบอกให้เธอทำงานหนักขึ้น ดนตรีของบทเพลงประกอบด้วยบริดจ์, เวิร์ส-แรปที่ขยายออก และบทส่งท้ายที่ขาดการเชื่อมต่อกับบทเพลง โนวส์ร่วมขับร้องในส่วนท่อนกลางของเพลง ซึ่งเป็นในช่วงที่บทประพันธ์ต้องขับร้องอย่างรวดเร็วพร้อมเสียงดับเบิลบีตส์

"เทเลโฟน" ได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์แนวร่วมสมัยทั่วไป ซึ่งกล่าวว่าเป็นเพลงที่โดดเด่นจากอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์ มีคำวิจารณ์ที่เปรียบเทียบเพลงนี้กับ "จัสแดนส์" ซิงเกิลแรกของเธอ ซิงเกิลนี้ออกจำหน่ายเป็นซิงเกิลที่สองของอัลบั้มและขึ้นชาร์ตดิจิตอลดาวน์โหลดในหลายประเทศ ตามหลังการออกจำหน่ายอัลบั้มในสหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย, แคนาดา, ไอร์แลนด์, เนเธอร์แลนด์, นิวซีแลนด์, สวีเดน, ฮังการี และสหราชอาณาจักร กาก้าเคยขับร้องเพลงนี้ในรูปแบบอคูสติกร่วมกับเพลง "แดนส์อินเดอะดาร์ก" ในงานประกาศรางวัลบริตประจำปี ค.ศ. 2010เพื่อรำลึกถึงอเล็กซานเดอร์ แม็กควีน และเพลงนี้ยังอย่ในรายชื่อเพลงในการจัดคอนเสิร์ตทัวร์เดอะมอนสเตอร์บอลในยุโรป

กาก้าอธิบายมิวสิกวิดีโอว่าจะเป็นเรื่องราวตามต่อจากมิวสิกวิดีโอเพลง "ปาปารัสซี่" ซึ่งถ่ายทำเป็นลักษณะภาพยนตร์สั้น โดยกาก้าจะอยู่ในคุกและได้รับการประกันตัวโดยบียอนเซ่ พวกเธอไปยังร้านอาหารเล็กๆซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ซึ่งทั้งสองได้ฆ่าแขกของร้านทั้งหมด ในตอนจบกาก้าและบียอนเซ่หลบหนีจากตำรวจ และคาราวะต่อเควนติน แทแรนติโนและภาพยนตร์ของเขาเรื่อง คิลบิล ในปี ค.ศ. 2003 - 2004 วิดีโอนี้ซึ่งได้รับการวิจารณ์ในด้านบวกจากนักวิจารณ์ดนตรี

ความเป็นมา[แก้]

แต่เดิมนั้นกาก้าประพันธ์เพลง "เทเลโฟน" ขึ้นร่วมกับรอดนีย์ เจอร์คินส์สำหรับบริตนีย์ เสปียรส์ หากแต่ว่าค่ายเพลงของเสปียรส์ปฏิเสธเพลงนี้ กาก้าจึงนำมาขับร้องเองร่วมกับบียอเซ่ โนวส์เพื่อบรรจุลงในอัลบั้ม เดอะเฟมมอนสเตอร์[1] กาก้ากล่าวว่า "ฉันประพันธ์เพลงนี้ขึ้นนานมาแล้วและเธอก็ไม่ได้ขับร้องมันสำหรับอัลบั้มของเธอ แต่ไม่เป็นไรเพราะฉันรักเพลงนี้และฉันก็จะนำมาขับร้องในตอนนี้"[2] และเดิมแขกพิเศษในการร่วมขับร้องเพลงนี้เดิมคือเสปียรส์ แต่ด้วยเหตุผลบางประการกาก้าจึงให้โนวส์มาร่วมขับร้องแทน[3][4] แรงบันดาลใจหลักของเพลงของความกลัวของกาก้าต่อภาวะหายใจไม่ออก The main inspiration behind the song was Gaga's fear of suffocation as she felt that she seldom found time to just letting it go loose and have fun. She further clarified,

"Fear of suffocation—something that I have or fear is never being able to enjoy myself, [...] 'Cause I love my work so much, I find it really hard to go out and have a good time. [...] "I don't go to nightclubs, [...] You don't see pictures of me falling out of a club drunk. I don't go—and that's because I usually go and then, you know, a whiskey and a half into it, I got to get back to work."[5]

Composition[แก้]

"Telephone"
A 22 second sample to "Telephone" featuring the chorus where Gaga sings the line "Stop calling, stop calling, I don't want to talk anymore."
หากมีปัญหาในการเล่นไฟล์นี้ ดูที่วิธีใช้สื่อ

"Telephone" was written by Lady Gaga, Rodney Jerkins, LaShawn Daniels, Lazonate Franklin and Beyoncé.[6] Although constructed as a duet, the song features Knowles, first appearing in the middle verse and singing her lyrics through a brief interlude, and backs the chorus during the rest of the song.[7] The song starts off unassumingly, with Gaga singing in a solemn voice over a harpsichord melody, which changes immediately to a pounding beat.[8] Essentially, Gaga's in a club and her boyfriend keeps ringing, but she could not talk as she was drinking and dancing to her favourite song. The chorus runs as follows: "Stop calling, stop calling, I don't want to talk anymore." "Telephone" consists of an expanded bridge, verse-rap and an epilogue where a voice announces that the telephone line is not reachable at that moment.[7] According to the sheet music published at Musicnotes.com by Sony/ATV Music Publishing, the song is set in the time signature of common time, with a tempo of 120 beats per minute. Gaga's vocals range from the low-note of F3 to the high-note of C5. It is set in the key of F minor and has a basic sequence of Fm–A♭–B♭–Fm as its chord progression.[9]

The lyrics of "Telephone" relate to the singer preferring the dance floor rather than answer her lover's call. The verses are sung in a rapid-fire way, accompanied by double beats.[10] According to Gaga, the phone addressed in the lyrics of the song is not a physical phone, but a person in her head telling her to keep working harder and harder. Gaga explained, "That's my fear—that the phone's ringing and my head's ringing, [...] Whether it's a telephone or it's just the thoughts in your head, that's another fear."[5]

Critical reception[แก้]

The song has garned positive reviews from music critics. Michael Hubbard from MusicOMH said that the song was "probably the best thing here [on The Fame Monster]." He also complimented the "brilliant bridge" and the ending of the song where the caller gets through to her voicemail.[7] Popjustice gave the song a positive review: "It's a little bit like Gwen's 'What You Waiting For?' meets Timbaland's 'The Way I Are' meets about fifty other things....The structure's quite exciting [...] there is something tumultuously brilliant about Beyonce's contribution that makes everything seem fine and as if it was the plan all along."[3] Evan Sawdey from PopMatters said that "The much talked-about Beyoncé collaboration 'Telephone', which—with its double-time beat and rapid-fire verses—proves to be one of the most adrenaline-pumped songs that Gaga has yet crafted, the whole thing feeling like it's about to veer of [sic] the tracks at any moment simply due to the giddy excitement shared between the two divas, easily turning it into the unquestioned highlight of The Fame Monster".[11]

Bill Lamb from About.com listed it among the top tracks on the album and said: "The Beyonce assisted 'Telephone' is a club stomper that will draw in R&B and Hip Hop fans as well on the radio."[12] In a separate review, he compared it to the "Just Dance" era and commented: "An odd track for a lot of reasons. Lyrically, it is a successor to 'Just Dance'. The lyrics involve Gaga talking about not wanting to use her phone in the club. Having a track like this, when it feels like 'Just Dance' was so long ago and a different Gaga, is a little awkward. Especially when it is a planned single...It's fun and disposable but there are better tracks on The Fame Monster to offer as singles".[13]

Mikael Woods from Los Angeles Times felt that "Telephone" is " a carefully considered meditation on how annoying it is when a dude keeps calling you while you're throwing down at the club."[14] Nicki Escuerdo from Phoenix New Times listed "Telephone" as a stand-out track from the album.[15] Sarah Hajhbagheri from The Times was not impressed with the song and said "The appearance of Beyoncé’s vocal alongside ringtones on Telephone adds to the sense of utter chaos."[16] Melanie Bertoldi from Billboard magazine gave the song a positive review, stating "Much like Kesha's 'Blah Blah Blah', 'Telephone' sets out to silence bugaboos, with whom featured artist Beyoncé is all too familiar. [...] By the time "Telephone" surges through a wall of cellular bleeps to return to its simple introduction, Gaga and Beyoncé have left the listener with just one option: surrender to the dancefloor."[8]

Chart performance[แก้]

In November 2009 due to strong digital sales, the song charted in Ireland, Australia, and the United Kingdom, debuting at numbers twenty-six, twenty-nine, and thirty respectively.[17] The song became the top debut on the U.S. Billboard Hot 100 issue dated December 12, 2009, at number thirty, due to digital sales.[18] After a few weeks fluctuating down the charts, "Telephone" reached a peak of eleven on the chart.[19] The song peaked at number one on the Hot Dance Club Songs chart on the issue dated February 27, 2010.[20] It debuted at fourteen on the Canadian Hot 100[17] and moved to a peak of five.[19]

In Australia, the song has reached a peak of eighth.[21] "Telephone" was certified gold by the Australian Recording Industry Association (ARIA) for shipment of 35,000 copies of the single.[22] In New Zealand, the song debuted at thirty-one, becoming the highest debut of that week.[23] On January 18, 2010, the song reached a peak of twenty-one on the chart.[24] It also debuted at thirty-three on the Swedish charts,[17] thirty-five on the Dutch charts[17] and in the top-ten at number three on the Hungarian charts.[25]

Music video[แก้]

Development[แก้]

The music video was filmed January 28, 2010 by director Jonas Åkerlund.[26][27] New York magazine reported that the concept of the video involved Beyoncé bailing Gaga out of jail. Published photos from the set portrayed Gaga and Beyoncé shooting for scenes of the video in the truck that Uma Thurman's character drove in Quentin Tarantino's 2003–2004 film Kill Bill, called the "Pussy Wagon". The video was shot outside Los Angeles on January 28, 2010 in Lancaster, California.[28] Other concepts of the video involves scenes at a diner, a cameo from singer Tyrese Gibson, and a prison shower scene. Gaga and Beyoncé will wear "destroyed denim pieces" by designers Frank Fernández and Oscar Olima.[29] With E! Online, Gaga explained the deeper meaning behind the video.

"There's certainly always a hidden message in my music videos. But I would say most predominately, I'm always trying to convolute everyone's idea of what a pop music video should be. [...] There was this really amazing quality in 'Paparazzi', where it kind of had this pure pop music quality but at the same time it was a commentary on fame culture. In its own way, even at certain points working with Jonas, really achieved this high art quality in the way that it was shot. I wanted to do the same thing with this video—take a decidedly pop song, which on the surface has a quite shallow meaning, and turn it into something deeper."
"There certainly is a Tarantino-inspired quality in the video," she says. "I mostly love the way he uses different forms to create something new. His direct involvement in the video came from him lending me the Pussy Wagon . We were having lunch one day in Los Angeles and I was telling him about my concept for the video and he loved it so much he said, 'You gotta use the Pussy Wagon.'"[30]

On February 5, 2010, Gaga had an interview on KIIS-FM with Ryan Seacrest. She explained that the video is a continuation of the video for "Paparazzi", and like "Paparazzi", it will be a short film. The video picks up where "Paparazzi" left off; she's in jail for killing her boyfriend, but she's actually having a good time behind bars and doesn't want to leave. She is constantly getting phone calls, but refuses to take any until she gets the call she wants.[31] She further commented on the video saying, "I feel so bad for the ‘Bad Romance’ video ’cause the ‘Telephone’ video’s so much better. What I like about it is it’s a real true pop event, and when I was younger, I was always excited when there was a big giant event happening in pop music and that’s what I wanted this to be."[32] Semi Precious Weapons confirmed to MTV news that they have a cameo in the music video. They also revealed that in the video they die. The band's frontman, Justin Tranter announced, "Yeah, we are in the 'Telephone' video and we die in it, [...] And I think that's probably all I'm allowed to tell ... And, I think, what people have already talked about: It's very Tarantino-inspired, sort of like violent melodrama glamour."[33]

Release[แก้]

On February 15, 2010, three film stills from the music video were posted on Gaga's website. The stills depict Gaga in three separate scenes: a kitchen scene where she wears a plastic chef's hat and a telephone made entirely of hair on her head and a wire across her head, a scene in a diner with her dancers where she is seen wearing a bikini and bandanna made from an American flag, and a black and white photo of Gaga wearing a hat made from multiple triangles and corded telephones.[34] Originally, the video was slated to premiere in February 2010[35] but was pushed back to March 2010 instead.[36][37] Exactly one month after filming ended, Gaga announced on Twitter that the video "is coming", she explained that the video is not yet released because it is still being edited and that she wants it to be perfect.[38] The video premiered on E! News on Thursday,11:30pm ET, March 11, 2010.[39] On March 9, 2010, more stills of the video were posted online. Gaga is depicted in three new scenes: in a prison cell looking in a mirror with caution tape wrapped around herself, wrapped in chains and wearing a mask of burned cigarettes near a prison fence and wearing a studded leather jacket with aluminum cans in her hair while answering a telephone. The music video was officially released on Vevo.com at 9pm on March 11, 2010.[40]

Synopsis[แก้]

Described by MTV as "Part hyperkinetic pop-culture joyride — nods to everything from films like "Caged Heat" and "Kill Bill" to seizure-inducing Japanese television and the color-drenched photography of David LaChapelle — part electric dance extravaganza", "Telephone" is over nine minutes long.[41] The video opens at a women's prison, where Gaga is led to her cell, by a pair of prison guards. She is stripped of her shoulder padded dress and left standing nude, being laughed at by the other prison inmates, one even commenting "I told you she didn't have a dick", referring to the intersexual rumours regarding Gaga.[41][42] Then, for three minutes, the video shows Gaga's life in the prison - including make-out sessions in the exercise yard, wearing sunglasses made out of half-smoked cigarettes, and occasional catfight in the commissary. After that, Gaga gets a phone call, when the song actually starts. As the loud beats of the song is played, Gaga and her inmates do a dance sequence, wearing studded underwear, fishnets and stiletto heels.[41]

Gaga is then bailed out, and goes outside to find Beyoncé waiting for her, in the "Pussy Wagon". After an exchange of dialogues, they travel through a desert and pull over at a diner.[42] Beyoncé sits opposite to Gibson, but getting tired of his stupidity, poisons him.[42] The video then shifts to an intermediate sequence called 'Let's Make a Sandwich'.[41] Gaga stands in a kitchen, wearing a folded-up telephone on her head, while dancers cavort behind her, weilding salad tongs and assorted cutlery. Ultimately, she prepares a sandwich and eats it, after a dance sequence.[41] In the meantime, she mixes poison in a jar of honey and passes it around the diner, causing everybody, including Semi Precious Weapons, to die. Gaga and Beyoncé do another dance sequence, wearing American flag dresses and shredded denims, while strutting around the dead bodies.[42] They then leave on the "Pussy Wagon" and travel on the highway. The last shots show Gaga and Beyoncé running towards the horizon and police sirens wailing in the background. The video ends with the line "To Be Continued..."[41]

Reception[แก้]

James Montogomery from MTV commented: "It is electric and excellent and alive. It is certainly the best big-budget clip since, well, Gaga's last big-budget clip and probably the best video you'll see all year. It more than lived up to the hype, which, frankly, few thought it would. But, perhaps most notably, it is an event. You will remember where you were when you first saw it. And when was the last time you could say that about a music video? [...] With 'Telephone', Gaga has entered the rarest of pop stratospheres, up there with the Madonnas and the Michael Jacksons."[41] Matt Donnelly from Los Angeles Times said that "Telephone" music video is a "visual feast, packed with fantastic fashion, girl fights, poisoned diner food, an army of headpieces and lots of Gaga goodness."[43] Amy Odell from New York magazine listed ten best moments from the video, and said "This is Gaga's video, but Beyoncé is the best part: she actually shows the angry, crazy side that we just knew lurked beneath her too-perfect facade."[42]

Live performances[แก้]

Gaga performed "Telephone" at the BRIT Awards on February 16, 2010, at Earls Court Exhibition Centre. The performance was inspired by the recent death of her friend, fashion designer Alexander McQueen. Initially she had planned a different version of the performance, but changed the concept at the last minute, since she wanted to pay tribute to McQueen.[44] Hence she chose acoustic versions of her songs "Telephone" and "Dance in the Dark". Before the show, she posted a message on her Twitter account: "Tonight's performance is inspired by our friend. Mask by Phillip Treacy, Sculpture by Nick Knight, Music by Lady Gaga. We miss you."[45] She started the performance by announcing "This is for Alexander McQueen." Gaga was dressed in a complete white outfit with a huge Marie-Antoinette style wig.[46] The whole performance was low-key compared to her previous ones.[44] She added the song in the setlist of The Monster Ball Tour, for the European leg. It was performed in the second act, titled "Subway".[47] "Telephone", as well as "Brown Eyes" (from The Fame), was also performed on the British comedy chat show Friday Night with Jonathan Ross, on March 3, 2010, for an episode that aired on March 5, 2010. Gaga initially wore a black, shiny trouser with an old-style telephone piece attached on her head. She changed the costume for a studded PVC corset with plumes on her shoulders, knee-high boots and fishnet tights. Gaga emerged from a red phone booth and started singing the song. She was joined by her backup dancers who also wore similar clothing.[48]

Track listing and formats[แก้]

Credits and personnel[แก้]

Source [6]

Charts and certifcations[แก้]

ก่อนหน้า M sky/เทเลโฟน ถัดไป
สมัยก่อนหน้า
"Russian Roulette" by Rihanna 		U.S. Billboard Hot Dance Club Songs number-one single
February 27, 2010 		สมัยต่อมา
"Hard" by Rihanna featuring Jeezy

Release history[แก้]

Region Date Format
United States January 26, 2010[60][61]
 Airplay
France February 15, 2010[62] Digital download
United States March 2, 2010[63] Digital download - The Remixes
March 30, 2010[49] CD Single - The Remixes
United Kingdom March 15, 2010[64][65] CD single, 7" Digital Download [65][66]
Germany March 26, 2010[67] CD single

References[แก้]

  1. ↑ Greenblatt, Leah (2009-11-16). "New Lady Gaga, 'Telephone': Stream It Here". Entertainment Weekly. Time Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01.
  2. ↑ India, Press Trust (2009-11-26). "Pop princess Britney Spears snubbed Lady Gaga". Zee News. Zee Entertainment Enterprises. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  3. ↑ 3.0 3.1 Staff Reporter (2009-10-26). "Lady Gaga's 'Fame Monster' - it's a proper album (and a very good one at that)". Popjustice. สืบค้นเมื่อ 2009-11-30.
  4. ↑ Staff Reporter (2010-01-09). "Lady Gaga - Telephone". Popjustice. สืบค้นเมื่อ 2010-01-20.
  5. ↑ 5.0 5.1 Vena, Jocelyn; Calloway, Sway (2009-11-25). "Lady Gaga Explains Inspiration Behind Beyonce Collabo, 'Telephone'". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  6. ↑ 6.0 6.1 The Fame Monster (Liner Notes) Interscope Records (2009)
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Hubbard, Michael (2009-11-23). "Lady Gaga: The Fame Monster, track-by-track". MusicOMH. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  8. ↑ 8.0 8.1 Bertoldi, Melanie (2010-03-05). "Lady Gaga featuring Beyonce, "Telephone"". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2010-03-10.
  9. ↑ "Digital Sheet Music - Lady Gaga - Telephone". Musicnotes.com. Sony/ATV Music Publishing. {{cite web}}: |access-date= ต้องการ |url= (help); |url= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help); ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  10. ↑ Cinquemani, Sal (2009-11-18). "Lady Gaga: The Fame Monster". Slant Magazine. สืบค้นเมื่อ 2009-11-19.
  11. ↑ Sawdey, Evan (2009-11-23). "Lady Gaga: The Fame Monster < Reviews". PopMatters. สืบค้นเมื่อ 2009-11-23.
  12. ↑ Lamb, Bill (2009-11-23). "A Real Work of Pop Art - Not a Stopgap Release". About.com. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 2009-11-23. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  13. ↑ "Lady Gaga - "The Fame Monster" Reviewlast=Lamb". About.com. The New York Times Company. 2009-11-28. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02. {{cite web}}: |first= ไม่มี |last= (help); ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  14. ↑ Wood, Mikael (2009-11-23). "Album review: Lady Gaga's 'The Fame Monster'". Los Angeles Times. Tribune Company. สืบค้นเมื่อ 2009-11-24.
  15. ↑ Escuerdo, Nicki (2009-11-30). "Lady Gaga Sexy, Vulnerable on 'The Fame Monster'". Phoenix New Times. Village Voice Media. สืบค้นเมื่อ 2009-12-01.
  16. ↑ Hajibagheri, Sarah (2009-11-21). "Lady GaGa: The Fame Monster". The Times. News Corporation. สืบค้นเมื่อ 2009-11-23.
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 17.3 17.4 "Lady Gaga and Beyoncé – Telephone – Music Charts". αCharts.us. สืบค้นเมื่อ 2009-12-27.
  18. ↑ Pietrolungo, Silvio (2009-12-03). "Jay-Z And Alicia Keys' 'Empire' Stays Put On Hot 100". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2009-12-04.
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 19.3 19.4 "Billboard - Telephone - Lady Gaga Song Information". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2010-03-11.
  20. ↑ Trust, Gary (2010-02-15). "Chart Highlights: Jazz, Christian Songs & More". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. สืบค้นเมื่อ 2010-02-16.
  21. ↑ 21.0 21.1 "Australia Singles Top 50". Australian Recording Industry Association. acharts.us. 2010-03-01. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  22. ↑ 22.0 22.1 "ARIA Singles Chart". Australian Recording Industry Association. สืบค้นเมื่อ 2010-02-08.
  23. ↑ "Chart# 1701 - Top 40 Singles Chart". Recording Industry Association of New Zealand. RIANZ.org.nz. 2009-12-28. สืบค้นเมื่อ 2009-12-30. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  24. ↑ 24.0 24.1 "Chart# 1704 - Top 40 Singles Chart". Recording Industry Association of New Zealand. RIANZ.org.nz. 2010-01-18. สืบค้นเมื่อ 2010-01-19. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  25. ↑ 25.0 25.1 "Single (track) Top 10 lista – 2009. 52. hét". Mahasz (ภาษาฮังการี). Magyar Hanglemezkiadók Szövetsége. 2009-12-27. สืบค้นเมื่อ 2010-02-03. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  26. ↑ Em (2010-01-25). "Parceria com Alicia Keys e Lady GaGa: Beyoncé grava dois clipes nessa semana". MTV (ภาษาสเปน). MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-01-27. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  27. ↑ Kaufman, Gil (2010-01-27). "Lady Gaga Says She Raised $500,000 For Haiti Relief". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-01-28. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  28. ↑ Vena, Jocelyn (2010-02-01). "Beyonce, Lady Gaga 'Telephone' Video Pics Revealed". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-02-02. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  29. ↑ Odell, Amy (2010-02-02). "Beyoncé Will Reportedly Rescue Lady Gaga in 'Telephone' Video". New York. สืบค้นเมื่อ 2010-02-02.
  30. ↑ Candy, Jennifer (2010-03-12). "Lady Gaga on "Telephone" and Its Hidden Meaning". E! Online. สืบค้นเมื่อ 2010-03-12.
  31. ↑ "On Air with Ryan Seacrest - Lady Gaga". On Air with Ryan Seacrest. KISS-FM. 2010-02-05. สืบค้นเมื่อ 2010-02-08.
  32. ↑ Taylor, J.R. (2010-02-08). "Lady Gaga Says 'Telephone' Video Will Top 'Bad Romance'". Rap-Up. Devin Lazerine. สืบค้นเมื่อ 2010-02-09.
  33. ↑ Vena, Jocelyn; Montalto, Daniel (2010-02-12). "Beyonce, Lady Gaga Are 'Magical' In 'Telephone' Video, Semi Precious Weapons Say". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-02-15. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  34. ↑ "Lady Gaga: Telephone Video pics". Ladygaga.com. 2010-02-15. สืบค้นเมื่อ 2010-02-15. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  35. ↑ Reporter, Rap-Up (2010-02-02). "Lady Gaga Says 'Telephone' Video Will Top 'Bad Romance'". Rap-Up. Devin Lazerine. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02.
  36. ↑ Reporter, Rap-Up (2010-02-24). "Lady Gaga's 'Monster Ball' Invades Liverpool". Rap-Up. Devin Lazerine. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
  37. ↑ Shawhan, Jason (2010-02-17). "Lady Gaga gets on the Telephone for new music video‎". Metro. Associated Newspapers. สืบค้นเมื่อ 2010-02-19.
  38. ↑ Reporter, Rap-Up (2010-03-01). "Lady Gaga Launches MAC Viva Glam, Dubs 'Telephone Video A Masterpiece". Rap-Up. Devin Lazerine. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02.
  39. ↑ Vena, Jocelyn (2010-03-08). "Lady Gaga's 'Telephone' Video To Premiere Thursday Night". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  40. ↑ "Lady Gaga: Telephone Video pics". Ladygaga.com. 2010-02-15. สืบค้นเมื่อ 2010-02-15. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  41. ↑ 41.0 41.1 41.2 41.3 41.4 41.5 41.6 Montogomery, Jason (2010-03-11). "Lady Gaga Premieres Epic, Outrageous 'Telephone' Video". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-03-12. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  42. ↑ 42.0 42.1 42.2 42.3 42.4 Odell, Amy (2010-03-11). "The Ten Best Things About Lady Gaga and Beyoncé's 'Telephone' Video". New York. New York Media Holdings. สืบค้นเมื่อ 2010-03-12.
  43. ↑ Donnelly, Matt (2010-03-11). "Lady Gaga, Beyonce world premiere their 'Telephone' video". Los Angeles Times. Tribune Company. สืบค้นเมื่อ 2010-03-12.
  44. ↑ 44.0 44.1 WSJ Staff (2010-02-16). "Lady Gaga Performs "Telephone," "Dance in the Dark" As Tribute to Alexander McQueen at Brit Awards". The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17.
  45. ↑ Vena, Jocelyn (2010-02-16). "Lady Gaga Pays Tribute To Alexander McQueen At Brit Awards". MTV. MTV Networks. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  46. ↑ Johnson, Chris; Cable, Simon (2010-02-17). "Brit Awards 2010: Lily Allen finally wins her first Brit as emotional Lady Gaga cleans up with three gongs". Daily Mail. Associated Newspapers. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17.
  47. ↑ Savage, Mark (2010-02-19). "Lady Gaga: The Monster Ball meets Manchester". BBC. BBC Online. สืบค้นเมื่อ 2010-02-22. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  48. ↑ Thomas, Liz (2010-03-04). "So, Lady Gaga, the new single you're promoting wouldn't happen to be about telephones by any chance?". Daily Mail. Associated Newspapers. สืบค้นเมื่อ 2010-03-04.
  49. ↑ 49.0 49.1 "Telephone US Remixes". Amazon.com. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
  50. ↑ "Lady Gaga – Telephone – UK CD Single". EIL.com. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
  51. ↑ "Lady Gaga – Telephone – UK 7" Vinyl". EIL.com. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
  52. ↑ "RADIO TOP100 Oficiální Czech Republic". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาเช็ก). สืบค้นเมื่อ 2010-02-10. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  53. ↑ "Dutch Top 40". MegaCharts. Radio 538. Week 7 - 2010. สืบค้นเมื่อ 2010-02-11. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help); ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  54. ↑ "French Download Single Top 50 - 20/02/2010" (ภาษาฝรั่งเศส). Syndicat National de l'Édition Phonographique Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 2010-02-26.
  55. ↑ "Discography Lady Gaga - Ireland". Irish Recorded Music Association Hung Medien. 2008–2010. สืบค้นเมื่อ 2010-02-23.{{cite web}}: CS1 maint: date format (ลิงก์)
  56. ↑ "Billboard Japan Hot 100". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 2010-03-12. สืบค้นเมื่อ 2010-03-08.
  57. ↑ "Korean GAON Singles Chart" (ภาษาคานูรี). GAON 가온차트와 함께하세요. 2010-02-20. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02.
  58. ↑ "RADIO TOP100 Oficiálna Slovak Republic". International Federation of the Phonographic Industry (ภาษาสโลวัก). สืบค้นเมื่อ 2010-02-10. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  59. ↑ "Lady Gaga – Telephone – UK Singles Chart". The Official Charts Company. ChartStats. 2009-12-05. สืบค้นเมื่อ 2010-02-12. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  60. ↑ "Telephone Radio adds date". FMQB. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02.
  61. ↑ "R&R, Going for Adds:: Urban". Radio & Records. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
  62. ↑ "Telephone (feat. Beyoncé) - Single Lady GaGa - France digital release". iTunes. 2010-02-15. สืบค้นเมื่อ 2010-02-18.
  63. ↑ "Lady Gaga's Telephone Remixes and Video Expected Next Week". About.com. The New York Times Company. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |work= (help)
  64. ↑ Levine, Nick (2010-01-25). "Music - Single Reviews". Digital Spy. สืบค้นเมื่อ 2010-01-27.
  65. ↑ 65.0 65.1 "Lady Gaga - Telephone (Feat Beyonce) - CD Single". HMV website. สืบค้นเมื่อ 2010-02-13.
  66. ↑ "Lady Gaga - Telephone (Feat Beyonce)-(2010)". HMV website. สืบค้นเมื่อ 2010-02-13.
  67. ↑ "Lady Gaga - Product details - Telephone feat. Beyoncé". Official Lady Gaga German website. สืบค้นเมื่อ 2010-02-13.

External links[แก้]


แม่แบบ:Lady Gaga แม่แบบ:Beyoncé Knowles singles


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:M_sky/เทเลโฟน&oldid=11148985"