ปัสกวล เปเรซ
 | ||
| ข้อมูลส่วนตัว | ||
|---|---|---|
| ชื่อจริง | ปัสกวล นิโกลัส เปเรซ | |
| ฉายา | ยักษ์แคระ | |
| วันเกิด | 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2469 | |
| สถานที่เกิด |  โดซา อาร์เจนตินา
| |
| วันที่เสียชีวิต | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 (50 ปี) | |
| สถานที่เสียชีวิต | อาร์เจนตินา | |
| รุ่น | ฟลายเวต | |
| สถิติ | ||
| ชก | 92 | |
| ชนะ | 84 | |
| ชนะน็อก | 57 | |
| แพ้ | 7 | |
| เสมอ | 1 | |
| สถิติเหรียญรางวัล | ||
| มวยสากลสมัครเล่น | ||
|---|---|---|
| โอลิมปิก | ||
| ทอง | ลอนดอน 1948 | ฟลายเวต |
ปัสกวล นิโกลัส เปเรซ (สเปน: Pascual Nicolás Pérez) นักมวยสากลชาวอาร์เจนตินา เกิดเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2469 เสียชีวิตเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 เนื่องจากประสบปัญหาในชีวิต ภรรยาเลิก ติดสุรา และถูกให้ออกจากงาน รวมอายุได้ 50 ปี สถิติการชก 92 ครั้ง ชนะ 84 (น็อก 57) เสมอ 1 แพ้ 7
เริ่มชกมวยสากล[แก้]
เปเรซเป็นมวยร่างเล็ก สูงเพียง 5 ฟุต แต่มีความคล่องตัวและรวดเร็ว เคยชกมวยสากลสมัครเล่นได้เหรียญทองกีฬาโอลิมปิกที่ลอนดอน ก่อนจะหันมาชกมวยสากลอาชีพเมื่อ พ.ศ. 2495
เปเรซชกมวยอาชีพเพียง 7 ครั้ง ก็ได้ครองแชมป์อาร์เจนตินารุ่น 105 ปอนด์ จากนั้นชกชนะรวดอีก 16 ครั้งจึงได้ขึ้นชกกับโยชิโอะ ชิราอิ แชมป์โลกรุ่นฟลายเวตในขณะนั้น ผลการชกปรากฏว่าเสมอกัน ชิราอิจึงตัดสินใจขึ้นชกป้องกันตำแหน่งกับเปเรซในการชกครั้งต่อมา คราวนี้เปเรซเป็นฝ่ายชนะคะแนน คว้าแชมป์โลกมาครองได้สำเร็จ ชิราอิขอแก้มืออีกครั้ง คราวนี้เปเรซเป็นฝ่ายชนะน็อกในยกที่ 5 จนชิราอิตัดสินใจแขวนนวมไปในที่สุด
แชมป์โลกผู้ยิ่งยง[แก้]
เปเรซขึ้นชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้หลายครั้ง ชกชนะนักมวยชั้นนำในยุคนั้นหลายคน ทั้งเลโอ เอสปีโนซา, รามอย เอเตรียล, ซาดาโอะ ยาโออิตะ และดอมมี เออร์ซัว จนกระทั่งมาเสียแชมป์ แพ้คะแนน โผน กิ่งเพชร ในการชกป้องกันแชมป์ครั้งที่ 11 เปเรซขอชิงแชมป์แก้มือกับโผนอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นฝ่ายแพ้ ที.เค.โอ. แก้มือไม่สำเร็จ จากนั้น เปเรซไม่มีโอกาสขึ้นชิงแชมป์โลกอีกเลย
แขวนนวม[แก้]
เปเรซยังขึ้นชกชนะอีก 28 ครั้ง ก่อนจะมาแพ้คะแนน เลโอ ซูลูตา นักชกฟิลิปปินส์ จากนั้นแพ้อีก 3 ครั้งรวด โดยเป็นการแพ้แบบไม่ครบยก 2 ครั้ง รวมทั้งแพ้น็อก "ไอ้แมงป่อง" เอเฟรน ตอร์เรส ยก 3 เปเรซจึงตัดสินใจแขวนนวมไปเมื่อ พ.ศ. 2507
เกียรติประวัติ[แก้]
- เหรียญเงินกีฬาโอลิมปิก ค.ศ. 1948 ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
- แชมป์โลกรุ่นฟลายเวต (2497 – 2498)
- ชิง, 26 พฤศจิกายน 2497 ชนะคะแนน โยชิโอะ ชิราอิ (ญี่ปุ่น) ที่ โครักกุเอ็น เบสบอล สเตเดียม โตเกียว
- ป้องกันครั้งที่ 1, 30 พฤษภาคม 2498 ชนะน็อก โยชิโอะ ชิราอิ (ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ โครักกุเอ็น เบสบอล สเตเดียม โตเกียว
- ป้องกันครั้งที่ 2, 1 พฤศจิกายน 2499 ชนะคะแนน เลโอ เอสปีโนซา (ฟิลิปปินส์) ที่ เอสตาดิโอ ลูนาร์ ปาร์ค บัวโนสไอเรส
- ป้องกันครั้งที่ 3, 30 มีนาคม 2500 ชนะน็อก ได ดาวเวอร์ (อังกฤษ) ยก 1 ที่ คลับแอทเลติโกซาน ลอเรลโซ เอด อัลมาโก บัวโนสไอเรส
- ป้องกันครั้งที่ 4, 7 ธันวาคม 2500 ชนะน็อก ยัง มาร์ติน (สเปน) ยก 3 ที่ คลับแอทเลติโก โบคาร์ จูเนียร์ อาร์เจนตินา
- ป้องกันครั้งที่ 5, 19 เมษายน 2501 ชนะคะแนน รามอน อาเรียส (เวเนซุเอลา) ที่ นิว เซอร์คัส กรุงคารากัส
- ป้องกันครั้งที่ 6, 15 ธันวาคม 2501 ชนะคะแนน ดอมมี่ เออร์ซัว (ฟิลิปปินส์) ที่ ไรซัล เมมโทเรียล สปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา
- ป้องกันครั้งที่ 7, 10 สิงหาคม 2502 ชนะคะแนน เค็นจิ โยเนกูระ (ญี่ปุ่น) ที่ เมโทรโปลิแตนท์ ยิม โตเกียว
- ป้องกันครั้งที่ 8, 5 พฤศจิกายน 2502 ชนะน็อก ซาดาโอะ ยาโออิตะ (ญี่ปุ่น) ยก 13 ที่เมโทรโปลิแตนท์ ยิม โตเกีย
- เสียแชมป์, 16 เมษายน 2503 แพ้คะแนน โผน กิ่งเพชร ที่สนามมวยเวทีลุมพินี
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลกรุ่นฟลายเวต 22 กันยายน 2503 แพ้น็อก ยก 8 โผน กิ่งเพชร ที่ โอลิมปิกเอดิทอเรียม ลอสแองเจิลลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
- มีชื่อบรรจุในหอเกียรติยศ (Hall of Fame) ของสมาคมมวยโลก (WBA)
- ได้รับการยกย่องให้เป็นแชมป์โลกตลอดกาลในรุ่นฟลายเวท ของสมาคมมวยโลก (WBA)[1]
อ้างอิง[แก้]
- สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)
- คนเหล็ก. ย้อนอดีตมวยดัง: ปาสคาล เปเรซ ยักษ์แคระแห่งอาร์เจนตินา. นิตยสารมวยโลก. ฉบับ 1201 กันยายน 2550 น.40-41
