ตราแผ่นดินของคอสตาริกา

ตราแผ่นดินของคอสตาริกา
ตราอาร์มรุ่นต่าง ๆ
	ตราแผ่นดิน ระหว่าง 12 พ.ย. 2391 - 27 พ.ย. 2449
รายละเอียด
ผู้ใช้ตรา	คอสตาริกา
เริ่มใช้	พ.ศ. 2391 (ค.ศ. 1848) ; (5 พฤษภาคม พ.ศ. 2541 (ค.ศ. 1998) เพิ่มกลุ่มควันที่พวยพุ่งออกจากภูเขาไฟทั้งสามลูก)
เครื่องยอด	แถบแพรสีฟ้าจารึกนามว่า อเมริกากลาง "America Central"
โล่	เรือใบ2ลำกำลังแล่นอยู่ระหว่างมหาสมุทรทั้งสอง (มหาสมุทรแปซิฟิก และ ทะเลแคริบเบียน) ที่มีภูเขาไฟกลางทะเลทั้งสามลูก คือ บาร์บา ไฮราชู และ โปฮาซ ในช่วงเวลารุ่งอรุณ

ตราแผ่นดินของคอสตาริกา (สเปน: Escudo de Costa Rica) ประกาศใช้อย่างเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ. 2391 (ค.ศ. 1848), แก้ไขเพิ่มเติม ครั้งที่1 เมื่อ พ.ศ. 2449 (ค.ศ. 1906) และ ครั้งที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2507 (ค.ศ. 1964), การแก้ไขครั้งล่าสุดเมื่อ ค.ศ. 1998 โดยได้มีการเพิ่มควันที่พวยพุ่งออกจากภูเขาไฟทั้งสามลูก ("Se dibujaron los volcanes humeantes para diferenciarlos."^[2])

ประวัติ

อาณานิคมของสเปน

ก่อนปี พ.ศ. 2364 (ค.ศ. 1821), คอสตาริกาเป็นดินแดนในอาณัติของสเปน โดยใช้ตราแผ่นดินของสเปนเป็นตราของอาณานิคม. ตราดังกล่าวที่ได้โปรดเกล้าให้ใช้เป็นตราประจำแคว้นคาร์ตาโก, โดยได้รับพระราชทานจาก กษัตริย์ฟิลิปที่2 เมื่อ พ.ศ. 2108 (ค.ศ. 1565). ภายจากได้รับเอกราชจากเจ้าอาณานิคมเดิม คอสตาริกาได้เข้าร่วมกับจักรวรรดิเม็กซิโกที่ 1 (พ.ศ. 2364 – 2366), จึงได้ใช้ตราแผ่นดินของเม็กซิโกในยุคดังกล่าว.

สหมณฑลแห่งอเมริกากลาง

มีนาคม พ.ศ. 2367 (ค.ศ. 1824), คอสตาริกาได้เข้าร่วมกับสหพันธ์สาธารณรัฐอเมริกากลาง ดังนั้นตราแผ่นดินของสหพันธ์สาธารณรัฐอเมริกากลางจึงได้ใช้เป็นตราประจำรัฐคอสตาริกา ตามรัฐธรรมนูญของสหพันธ์สาธารณรัฐอเมริกากลาง. ตราดังกล่าวมีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมด้านเท่า, ภายในมีภูเขาไฟห้าลูก แทนสมาชิกรัฐทั้ง5ของสหพันธรัฐ; เหนือภูเขาไฟมีรูปหมวกเฟรเจียงพร้อมด้วยสายรุ้งพาดผ่าน. ตราเหล่านี้ได้มีการแก้ไขแบบบางส่วนโดยใช้เป็นตราแผ่นดินของเอลซัลวาดอร์ และ ตราแผ่นดินของนิการากัว.

2 พฤศจิกายน, ค.ศ. 1824 ได้มีการประกาศใช้ตราแผ่นดินของตนเองอย่างเป็นทางการครั้งแรก เป็นรัฐอิสระ มีลักษณะเป็นรูปแขนข้างซ้ายมีมัดกล้ามประกอบลำตัวในวงกลมวงเล็กซ้อนบนรูปภูเขาสีเขียว ในวงกลมวงใหญ่.^[3]

รัฐเอกราช

พ.ศ. 2383 (ค.ศ. 1840) ภายหลังจากที่ได้ถอนตัวจากสหมณฑลแห่งอเมริกากลาง จึงได้มีการประกาศใช้ตราใหม่ประจำรัฐเอกราช, ตราดังกล่าวมีลักษณะเป็นดาวแปดแฉกในวงกลมสีฟ้าโดยมีวงแหวนสีเหลืองมีนามประเทศว่า "รัฐคอสตาริกา" (State of Costa Rica : Estado de Costa Rica). ตราดังกล่าวใช้มาจนถึง พ.ศ. 2385 (ค.ศ. 1842) ออกแบบโดย ฟรายซิสโก โมราซาน ในระหว่างที่สหมณฑลแห่งอเมริกากลางได้สลายตัว.^[3]

สมัยใหม่

ตราแผ่นดินที่ใช้ในปัจจุบัน ประกาศใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 29 กันยายน, ค.ศ. 1848 ในสมัยของประธานาธิบดี ดร.โจเซ่ มาเรีย คาสโตร มาดริซ โดยประกาศใช้พร้อมกับธงชาติผืนใหม่. ธงชาติ และ ตราแผ่นดิน ได้มีการบันทึกข้องความถึง แปซิฟิคกา เฟอร์นานเดส ภริยาประธานาธิบดี. ต่อมาได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมตามกฎหมายฉบับที่ 18 วันที่ 27 พฤศจิกายน, ค.ศ. 1906 โดยเพิ่มสัญลักษณ์ทางทหารประกอบลงบนตราแผ่นดิน (รูปกระบอกปืนใหญ่ไขว้กับกรวยแห่งความอุดมสมบูรณ์), และ ธงชาติประกอบกับอาวุธ.^[3]

ค.ศ. 1964 ได้มีการเพิ่มดาวสีขาวอีกสองดวงจากเดิมที่มีห้าดวง รวมเป็นเจ็ดดวง, หมายถึงจังหวัดทั้งเจ็ดในคอสตาริกา. ตราแผ่นดินในช่วงค.ศ. 1848, ที่ใช้อยู่นั้นไม่ได้มีการกำหนดสถานะของจังหวัดทั้งสองคือ ปุนตาเรนัส และ ลีมอน.^[3]

5 พฤษภาคม, ค.ศ.1998, ได้มีคำสั่งเลขที่ 26853-SP, ให้มีการแก้ไขแบบตราแผ่นดินบางส่วน โดยการเพิ่มควันที่พวยพุ่งออกจากภูเขาไฟทั้งสามลูก. ตราแผ่นดินก่อนหน้านี้ไม่มีการเพิ่มกลุ่มควันที่พวยพุ่งแต่อย่างใด.

ความหมายของตราแผ่นดิน: ภูเขาไฟทั้งสามลูก คือ บาร์บา ไฮราชู และ โปฮาซ (เป็นภูเขาที่มีความสูงที่สุดของประเทศ) ประกอบกับเรือใบ2ลำกำลังแล่นอยู่ระหว่างมหาสมุทรทั้งสอง (มหาสมุทรแปซิฟิก และ ทะเลแคริบเบียน) หมายถึง ประวัติการเดินเรืออันยาวนานของประเทศ. มีดวงอาทิตย์กำลังขึ้น เป็นสัญญาณแห่งศักราชใหม่หรืออิสรภาพของชาติ. ตราทั้งหมดอยู่ในอาร์มสีทองที่กรอบของอาร์มเป็นเมล็ดต้นกาแฟ. เหนืออาร์มมีกิ่งใบปาล์มประกอบกับแถบแพรสีขาวจารึกนามของประเทศ "Republica de Costa Rica" ตราก่อนหน้านี้ใช้อักษรสีทอง. ดาวสีขาวทั้งเจ็ดดวง หมายถึงจังหวัดทั้งเจ็ดในคอสตาริกา. บนสุดมีแถบแพรสีฟ้าจารึกนามว่า อเมริกากลาง "America Central".^[2]