ข้ามไปเนื้อหา

กีฬามวยสากลสมัครเล่นในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 – รุ่นฟลายเวท บุคคลหญิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มวยสากลสมัครเล่น รุ่นฟลายเวท บุคคลหญิง
ในโอลิมปิกครั้งที่ 32
สนามสนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ
วันที่25 กรกฎาคม 2021
7 สิงหาคม 2021
จำนวนนักกีฬา26 คน  จาก 26 ประเทศ
ผู้ที่ได้รับเหรียญรางวัล
1 สตอยกา เปโตรวา บัลแกเรีย
2 บูเซอ แนซ ชาคือโรกลู ตุรกี
3 หวง เชาเหวิน จีนไทเป
3 สึกิมิ นามิกิ ญี่ปุ่น
← 2016
2024 →

การแข่งขันกีฬามวยสากลสมัครเล่นในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 – รุ่นฟลายเวท บุคคลหญิง เป็น 1 ใน 13 รายการแข่งขันกีฬามวยสากลสมัครเล่นในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น กำหนดจัดขึ้นระหว่างวันที่ 25 กรกฎาคม - 7 สิงหาคม พ.ศ. 2564 ที่สนามกีฬาแห่งชาติเรียวโงกุ[1] การแข่งขันรายการรุ่นฟลายเวท บุคคลหญิงในโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งนี้ จะมีนักกีฬาเข้าร่วมแข่งขัน 26 คน จาก 26 ประเทศ[2]

ภูมิหลัง

[แก้]

การแข่งขันครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 ของรุ่นฟลายเวทหญิง โดยจัดขึ้นทุกปีตั้งแต่มีการนำมวยสากลหญิงมาใช้ในปี 2012 โดยจัดขึ้นในรุ่นน้ำหนัก 48–51 กก. ทุกครั้งที่เข้าร่วมการแข่งขัน

ลิลิยา เอตบาเอวา แชมป์โลกคนปัจจุบันจากรัสเซียไม่ได้ผ่านการคัดเลือกให้เข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิก แต่หวง เชาเหวิน แชมป์โลกรุ่นแบนตัมเวทได้ลดระดับลงมาแข่งขันในรุ่นน้ำหนักนี้และผ่านการคัดเลือกให้เข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิก นิโคลา อดัมส์ แชมป์โอลิมปิกปี 2016 จากสหราชอาณาจักร ผันตัวเป็นนักมวยอาชีพและไม่พยายามผ่านการคัดเลือก

การคัดเลือก

[แก้]

คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (NOC) สามารถส่งนักมวยที่ผ่านคุณสมบัติเข้าแข่งขันในรุ่นน้ำหนักได้เพียง 1 คนเท่านั้น โดยในรุ่นฟลายเวทหญิงจะมีโควตาให้สมัครแข่งขัน 25 โควตา โดยจัดสรรโควตาดังนี้[2]

ประเทศเจ้าภาพอย่างญี่ปุ่นได้การันตีตำแหน่งขั้นต่ำสองตำแหน่งในรายการมวยสากลหญิงทั้งห้ารายการ เนื่องจากญี่ปุ่นได้คัดเลือกนักมวยรุ่นฟลายเวทและเฟเธอร์เวทผ่านการแข่งขันระดับเอเชียและโอเชียเนีย จึงไม่มีการนำตำแหน่งเจ้าภาพมาใช้ในรุ่นน้ำหนักหญิงแต่อย่างใด

รูปแบบการแข่งขัน

[แก้]

การแข่งขันชกมวยโอลิมปิกเป็นการแข่งขันแบบแพ้คัดออกทั้งหมดเช่นเดียวกับการแข่งขันชกมวยอื่นๆ การแข่งขันเริ่มต้นด้วยรอบคัดเลือก โดยจำนวนผู้แข่งขันลดลงเหลือ 16 คน และจบลงด้วยรอบชิงชนะเลิศ เนื่องจากมีนักมวยเข้าร่วมการแข่งขันน้อยกว่า 32 คน นักมวยบางคนจึงจะได้รับสิทธิ์บายในรอบคัดเลือก นักมวยที่แพ้ในรอบรองชนะเลิศทั้งสองรายจะได้รับเหรียญทองแดง

การแข่งขันประกอบด้วย 3 ยก ยกละ 3 นาที โดยมีช่วงพักระหว่างยก 1 นาที นักมวยอาจชนะด้วยการน็อกเอาต์หรือคะแนนก็ได้ การให้คะแนนจะใช้ระบบ "ต้องได้ 10 คะแนน" โดยกรรมการ 5 คนให้คะแนนในแต่ละยก กรรมการจะพิจารณาจาก "จำนวนหมัดที่เข้าเป้า ความเหนือกว่าในการแข่งขัน เทคนิค ความเหนือกว่าทางยุทธวิธี และความสามารถในการแข่งขัน" กรรมการแต่ละคนจะตัดสินผู้ชนะในแต่ละยก ซึ่งจะได้รับ 10 คะแนนสำหรับยกนั้น และให้คะแนนผู้แพ้ในแต่ละยกระหว่าง 7 ถึง 9 คะแนนตามประสิทธิภาพ คะแนนของผู้ตัดสินสำหรับแต่ละยกจะถูกนำมาบวกกันเพื่อให้ได้คะแนนรวมของผู้ตัดสินคนนั้น นักมวยที่มีคะแนนสูงกว่าจากกรรมการส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชนะ[3]

ปฏิทินการแข่งขัน

[แก้]

รุ่นฟลายเวทจะเริ่มแข่งขันรอบ 32 คนสุดท้ายในวันที่ 25 กรกฎาคม มีวันพัก 3 วันก่อนรอบ 16 คนสุดท้ายในวันที่ 28 กรกฎาคม พักอีก 2 วันก่อนรอบก่อนรองชนะเลิศในวันที่ 1 สิงหาคม พักอีก 2 วันก่อนรอบรองชนะเลิศในวันที่ 4 สิงหาคม และพักอีก 2 วันก่อนรอบชิงชนะเลิศในวันที่ 7 สิงหาคม[1][4]

เวลาทั้งหมดเป็นเวลามาตรฐานญี่ปุ่น (UTC+9).

สัญลักษณ์
R32 รอบ 32 คน R16 รอบ 16 คน QF รอบก่อนรองฯ SF รอบรองฯ F ชิงชนะเลิศ
วันที่ 24 ก.ค. 25 ก.ค. 26 ก.ค. 27 ก.ค. 28 ก.ค. 29 ก.ค. 30 ก.ค. 31 ก.ค. 1 ส.ค. 2 ส.ค. 3 ส.ค. 4 ส.ค. 5 ส.ค. 6 ส.ค. 7 ส.ค. 8 ส.ค.
รายการ บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น บ่าย เย็น
รุ่นฟลายเวท หญิง R32 R16 QF SF F

ผลการแข่งขัน

[แก้]

รอบชิงชนะเลิศ

[แก้]
 
รอบชิงชนะเลิศ
 
  
 
 
 
 
ประเทศตุรกี บูเซอ แนซ ชาคือโรกลู (TUR)0
 
 
ประเทศบัลแกเรีย สตอยกา เปโตรวา (BUL)5
 

ครึ่งบน

[แก้]
รอบแรกรอบที่สองรอบก่อนรองชนะเลิศรอบรองชนะเลิศ
              
ประเทศตุรกี บูเซอ แนซ ชาคือโรกลู (TUR)3
ประเทศอุซเบกิสถาน ตูร์ซูนอย ราคิโมวา (UZB)2
ประเทศโปแลนด์ แซนดร้า ดระบิก (POL)1
ประเทศอุซเบกิสถาน ตูร์ซูนอย ราคิโมวา (UZB)4
ประเทศตุรกี บูเซอ แนซ ชาคือโรกลู (TUR)5
ประเทศไทย จุฑามาศ จิตรพงศ์ (THA)0
ประเทศฟิลิปปินส์ ไอริช แม็กโน (PHI)5
ประเทศเคนยา คริสติน องกาเร (KEN)0
ประเทศฟิลิปปินส์ ไอริช แม็กโน (PHI)0
ประเทศไทย จุฑามาศ จิตรพงศ์ (THA)5
ประเทศแอลจีเรีย รูเมซ่า บูอาลัม (ALG)0
ประเทศไทย จุฑามาศ จิตรพงศ์ (THA)5
ประเทศตุรกี บูเซอ แนซ ชาคือโรกลู (TUR)5
จีนไทเป หวง เชาเหวิน (TPE)0
ประเทศบุรุนดี ออร์เนลล่า ฮัวยาริมานา (BDI)0
ประเทศเซอร์เบีย นีน่า ราโดวาโนวิช (SRB)5
ประเทศแคนาดา แมนดี้ บูโจลด์ (CAN)0
ประเทศเซอร์เบีย นีน่า ราโดวาโนวิช (SRB)5
ประเทศเซอร์เบีย นีน่า ราโดวาโนวิช (SRB)0
จีนไทเป หวง เชาเหวิน (TPE)5
ประเทศอิตาลี จอร์ดานา ซอร์เรนติโน (ITA)5
ประเทศเวเนซุเอลา อิริสมาร์ คาร์โดโซ่ (VEN)0
ประเทศอิตาลี จอร์ดานา ซอร์เรนติโน (ITA)0
จีนไทเป หวง เชาเหวิน (TPE)5

ครึ่งล่าง

[แก้]
รอบแรกรอบที่สองรอบก่อนรองชนะเลิศรอบรองชนะเลิศ
              
ประเทศโคลอมเบีย อินกริด วาเลนเซีย (COL)3
ประเทศอินเดีย แมรี่ โกม (IND)2
ประเทศอินเดีย แมรี่ โกม (IND)4
สาธารณรัฐโดมินิกัน มิเกลีนา เอร์นันเดซ (DOM)1
ประเทศโคลอมเบีย อินกริด วาเลนเซีย (COL)0
ประเทศญี่ปุ่น สึกิมิ นามิกิ (JPN)5
ประเทศญี่ปุ่น สึกิมิ นามิกิ (JPN)5
ประเทศยูกันดา แคทเธอรีน นันซีรี (UGA)0
ประเทศญี่ปุ่น สึกิมิ นามิกิ (JPN)5
ประเทศบราซิล กราซิเอลี จีซัส (BRA)0
ประเทศญี่ปุ่น สึกิมิ นามิกิ (JPN)0
ประเทศบัลแกเรีย สตอยกา เปโตรวา (BUL)5
นักกีฬาคณะกรรมการโอลิมปิกรัสเซีย สเวตลานา โซลูยาโนวา (ROC)2
สหรัฐ เวอร์จิเนีย ฟุช (USA)3
สหรัฐ เวอร์จิเนีย ฟุช (USA)0
ประเทศบัลแกเรีย สตอยกา เปโตรวา (BUL)5
ประเทศบัลแกเรีย สตอยกา เปโตรวา (BUL)3
ประเทศเวียดนาม เหงียน ถิ ตาม (VIE)2
ประเทศบัลแกเรีย สตอยกา เปโตรวา (BUL)4
ประเทศจีน ชาง หยวน (CHN)1
ประเทศโมร็อกโก ราบับ เชดดาร์ (MAR)0
สหราชอาณาจักร ชาร์ลีย์ เดวิสัน (GBR)5
สหราชอาณาจักร ชาร์ลีย์ เดวิสัน (GBR)0
ประเทศจีน ชาง หยวน (CHN)5

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Boxing Competition Schedule". Tokyo 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2021. สืบค้นเมื่อ 23 June 2021.
  2. 2.0 2.1 "Qualification System – Games of the XXXI Olympiad – Boxing" (PDF). IOC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-07-22. สืบค้นเมื่อ 23 June 2021.
  3. "BOXING IN THE OLYMPICS: EVERYTHING YOU WANTED TO KNOW". IOC. สืบค้นเมื่อ 23 June 2021.
  4. "Schedule - Boxing Tokyo 2020 Olympics". Olympian Database. สืบค้นเมื่อ 1 March 2020.