ข้ามไปเนื้อหา

อุทิศ เหมะมูล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อุทิศ เหมะมูล เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2518 เป็นนักเขียนรางวัลซีไรท์ ปี พ.ศ. 2552 กับนวนิยายเรื่อง ลับแล, แก่งคอย อุทิศเป็นคนอำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี จบการศึกษาจากโรงเรียนแสงวิทยา และโรงเรียนวัดศิลป์ราชพินิจ อำเภอแก่งคอย จากนั้นเข้าศึกษาที่สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นครราชสีมา เรียนด้านศิลปกรรม และศึกษาต่อคณะจิตรกรรมประติมากรรม และภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ปัจจุบันใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ

มีผลงานการเขียน เช่น ผลงานเรื่องสั้น ปริมาณรำพึง ของสำนักพิมพ์หวีกล้วย และ ผลงานเรื่อง ไม่ย้อนคืน จากแพรวสำนักพิมพ์ ผลงานนวนิยายได้แก่ ระบำเมถุน จากสำนักพิมพ์ สเกร และ กระจกเงา / เงากระจก จากสำนักพิมพ์ หวีกล้วย และบทความ ได้แก่ 151 CINEMA จากสำนักพิมพ์ open books และ OUPSIDER IN CINEMA จาก open book เป็นต้น[1]

ในปี พ.ศ. 2552 ได้รับรางวัลซีไรท์จากนวนิยายเรื่อง ลับแล, แก่งคอย เป็นเรื่องที่เขียนจากความทรงจำ มีเนื้อหาข้อมูลเกี่ยวกับถนนมิตรภาพที่หาได้จากเว็บไซต์วิกิพีเดีย ส่วนรายละเอียดเขียนขึ้นจากความทรงจำตอนที่ไปอยู่[2]

ผลงาน

[แก้]
  • ระบำเมถุน (2547)
  • ปริมาตรรำพึง (2548)
  • กระจกเงา | เงากระจก (2549)
  • 151 CINEMA (2549, เขียรร่วมกับ สนธยา ทรัพย์เย็น และ ธเนศน์ นุ่นมัน)
  • ไม่ย้อนคืน (2551)
  • Outsider in Cinema (2551)
  • ลับแล, แก่งคอย (2552)
  • On literature: คนชำรุดหรือมนุษย์โรแมนติก (2552)
  • Japan and I (2554)
  • ลักษณ์อาลัย (2555)
  • นิยมนิยาย (2556)
  • สามานย์ สามัญ(2557)
  • เกียวโตซ่อนกลิ่น(Kyoto : Hindden Sense)(2557)
  • จุติ (2558)
  • จักรวาลในหนึ่งย่อหน้า(2559)
  • หัวใจนักเขียน(2559)
  • ร่างของปรารถนา(2560)
  • ติดอยู่ระหว่างการเดินทาง(2561)
  • โชติชีวิตบรรลัยของแพทริก ชั่ยฯ (2565)

อ้างอิง

[แก้]
  1. อุทิศ เหมะมูล นักเขียนซีไรท์ปี 2552[ลิงก์เสีย]
  2. "คุยกับซีไรต์"อุทิศ เหมะมูล""ผมจะไม่ถูกทำลายด้วยสิ่งนี้"". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-30. สืบค้นเมื่อ 2009-09-01.