เฮย์ลีย์ แอตเวลล์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Hayley Atwell)
เฮย์ลีย์ แอตเวลล์
Atwell at the 2015 San Diego Comic-Con
เกิดเฮย์ลีย์ เอลิซาเบธ แอตเวลล์
(1982-04-05) 5 เมษายน ค.ศ. 1982 (41 ปี)
ลอนดอน อังกฤษ
สัญชาติ
ศิษย์เก่ารร.ดนตรีและการละครกิลด์ฮอลล์ (ศศ.บ.)
อาชีพนักแสดง
ปีปฏิบัติงาน2005–ปัจจุบัน

เฮย์ลีย์ เอลิซาเบธ แอตเวลล์ (อังกฤษ: Hayley Elizabeth Atwell[1] ;เกิดวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1982) เป็นนักแสดงหญิงลูกครึ่งอังกฤษ-อเมริกัน เกิดและเติบโตที่ประเทศอังกฤษ แอตเวลล์จบการศึกษาศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาการแสดงจากโรงเรียนดนตรีและการละครกิลด์ฮอลล์ ในนครลอนดอน และเข้าสู่วงการบันเทิงจากการเป็นนักแสดงละครเวที โดยมีผลงานการแสดงละครเวทีครั้งแรกในปี ค.ศ. 2005 เรื่อง พันธนาการโพรมีเธียส ซึ่งสร้างจากบทประพันธ์ของเอสคิลัส จากนั้นเธอได้แสดงในโรงละครชั้นนำทั้งโรงละครแห่งชาติ (สหราชอาณาจักร) และโรงละครรอยัลเช็คสเปียร์ รวมทั้งมีผลงานการแสดงที่ได้ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ไอทีวีและบีบีซีของสหราชอาณาจักร ก่อนที่เธอจะได้รับโอกาสในการแสดงภาพยนตร์เป็นเรื่องแรกใน เกมรักเล่ห์ลึก (ค.ศ. 2007) ที่กำกับโดยวูดดี อัลเลน จนกระทั่งเริ่มมีชื่อเสียงจากการแสดงบท "เลดี เอลิซาเบธ ฟอสเตอร์/ดัชเชสแห่งเดวอนเชียร์" ในภาพยนตร์อิงประวัติศาสตร์อังกฤษเรื่อง เดอะ ดัชเชส พิศวาส อำนาจ ความรัก (ค.ศ. 2008) ต่อมาเธอประสบความสำเร็จจากการแสดงบท "เลดี เอเลียนา" ในละครชุดเรื่อง หลั่งเลือดค้ำบัลลังก์โลกหล้า (ค.ศ. 2010) ที่ทำให้เธอได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ประเภทละครโทรทัศน์

โดยบทบาทที่ทำให้เธอมีชื่อเสียงมากที่สุดคือการรับบทเป็น "เพ็กกี คาร์เตอร์" ในจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวล ได้แก่ภาพยนตร์เรื่อง กัปตันอเมริกา: อเวนเจอร์ที่ 1 (ค.ศ. 2011), กัปตันอเมริกา: มัจจุราชอหังการ (ค.ศ. 2014), อเวนเจอร์ส: มหาศึกอัลตรอนถล่มโลก (ค.ศ. 2015), มนุษย์มดมหากาฬ (บทรับเชิญ ค.ศ. 2015), อเวนเจอร์ส: เผด็จศึก (ค.ศ. 2019), จอมเวทย์มหากาฬ ในมัลติเวิร์สมหาภัย (ค.ศ. 2022) รวมถึงละครชุดที่เป็นส่วนขยายใน ชี.ล.ด์. ทีมมหากาฬอเวนเจอร์ส (ค.ศ. 2014) และ เอเจนต์ คาร์เตอร์ สายลับสาวกู้โลก (ค.ศ. 2015–2016) โดยนอกจากแสดงในบทดังกล่าวแล้วเธอยังทำหน้าที่เป็นผู้พากย์เสียงตัวละคร เพ็กกี คาร์เตอร์ ในแอนิเมชันเรื่อง อเวนเจอร์ ทีมปฏิบัติการรวมพลัง (ค.ศ. 2017–2019) ทางช่องดิสนีย์เอ็กซ์ดี และ วอทอิฟ ทางดิสนีย์+

แอตเวลล์ ได้รับการขนานนามจากเดอะการ์เดียนของสหราชอาณาจักรว่า "ราชินีแห่งละครย้อนยุค" เนื่องจากเธอมักจะประสบความสำเร็จและรับเล่นภาพยนตร์,ละครโทรทัศน์ และ ละครเวที แนวย้อนยุคหรืออิงประวัติศาสตร์ในอดีตอยู่เสมอ[2] ซึ่งเธอได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลอเรนซ์โอลิวีเอร์ 3 ครั้ง โดยมาจากการแสดงละครเวทีย้อนยุคทั้ง 3 เรื่อง และได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ จากละครย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์อังกฤษ รวมถึงบท "เพกกี้ คาร์เตอร์" ตัวละครในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ทำให้เธอโด่งดังไปทั่วโลก

วัยเด็กและการศึกษา[แก้]

เฮย์ลีย์ เอลิซาเบธ แอตเวลล์ เกิดเมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1982[3][4] ที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ เธอเป็นบุตรสาวคนเดียวและไม่มีพี่น้องร่วมบิดามารดา โดยมารดาของเธอ อัลลิสัน เคน เป็นชาวอังกฤษ ส่วนบิดาของเธอ แกรนต์ แอตเวลล์ เป็นช่างภาพชาวอเมริกันเชื้อสายไอริช[5][6][7] ทำให้เธอเป็นบุคคลผู้ถือสองสัญชาติทั้งบริติชและอเมริกัน[8]

แอตเวลล์ เข้ารับการศึกษาในชั้นมัธยมต้นที่โรงเรียนซียง-แมนนิง คาธอลิก ซึ่งเป็นโรงเรียนหญิงล้วน แถบเคนซิงทันและเชลซี ในลอนดอน และเรียนต่อมัธยมปลายที่ โรงเรียนเดอะ ลอนดอน โอราทอรี แถบเวสต์บรอมพ์ตัน[9] ก่อนจะเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนดนตรีและการละครกิลด์ฮอลล์, นครลอนดอน จนจบปริญญาตรีศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาการแสดง ในปี ค.ศ. 2005 โดยเธอเรียนสาขาการแสดงรุ่นเดียวกับ โจดี วิทเทกเกอร์ และ มิเชลล์ ด็อกเคอรี ซึ่งต่อมาแอตเวลล์ และ ด็อกเคอรี ได้มีผลงานการแสดงร่วมกันใน เรสต์เลส (ค.ศ. 2012) ทางช่องบีบีซี

อาชีพนักแสดง[แก้]

2005–2013[แก้]

หลังจบการศึกษา แอตเวลล์เริ่มต้นอาชีพนักแสดงในปี ค.ศ. 2005 จากละครเวทีที่สร้างมาจากบทละครแนวโศกนาฏกรรมเรื่อง พันธนาการโพรมีเธียส โดยเอสคิลัส ซึ่งเธอได้แสดงเป็น "ไอโอ" นักบวชผู้ประพฤติพรหมจรรย์แต่กลับต้องตกเป็นภรรยาของซูสและถูกสาป แอตเวลล์ได้รับคำชื่นชมจากเว็บไซต์ บริติช เธียร์เตอร์ ไกด์ที่กล่าวว่าการแสดงของเธอสามารถทำให้ผู้ชมรับรู้ถึงความเจ็บปวด[10] จากนั้นเธอก็ได้แสดงในโรงละครระดับประเทศ เช่น โรงละครรอยัลเช็คสเปียร์ส , โรงละครแห่งชาติ (สหราชอาณาจักร), โรงละครดยุกแห่งยอร์ก โดยเธอได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลอเรนซ์โอลิวีเอร์ ของสมาคมโรงละครลอนดอนถึง 3 ครั้ง[11]

แอตเวลล์ ในงานประกาศผลรางวัลแบฟตาครั้งที่ 66 ในปี 2013 ที่รอยัลโอเปราเฮาส์, ลอนดอน

หลังจากนั้นเธอได้รับความสนใจจากแวดวงโทรทัศน์ของอังกฤษ และมีผลงานแสดงที่ออกอากาศทางโทรทัศน์ของสถานีบีบีซีและไอทีวีหลายเรื่อง ก่อนจะได้แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกใน เกมรักเล่ห์ลึก (ค.ศ. 2007) ที่กำกับโดยวูดดี อัลเลน และภาพยนตร์ดรามาเรื่อง มนตร์ความหลังที่ไบรด์สเฮด (ค.ศ. 2008) ที่สร้างจากนวนิยายชื่อเดียวกัน จนกระทั่งเริ่มมีชื่อเสียงจากการแสดงบท "เลดี เอลิซาเบธ ฟอสเตอร์ / ดัชเชสแห่งเดวอนเชียร์" ในภาพยนตร์ย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์อังกฤษเรื่อง เดอะ ดัชเชส พิศวาส อำนาจ ความรัก (ค.ศ. 2008) และแสดงเป็น "ลูซี / นักโทษหมายเลข 4-15" ในละครชุดเรื่อง นักโทษสั่งตายหมายเลข 6 (ค.ศ. 2009)

แอตเวลล์ มาประสบความสำเร็จทางโทรทัศน์จากการแสดงบท "เลดี เอเลียนา" ในละครชุดเรื่อง หลั่งเลือดค้ำบัลลังก์โลกหล้า (ค.ศ. 2010) ที่สร้างและดัดแปลงมาจากนวนิยายของเคน ฟอลเลตต์ โดยบทบาทดังกล่าวทำให้เธอได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ประเภทละครโทรทัศน์ ก่อนที่ต่อมาเธอจะได้รับบท "เพกกี คาร์เตอร์" ใน กัปตันอเมริกา: อเวนเจอร์ที่ 1 (ค.ศ. 2011) ซึ่งเป็นบทบาทที่ทำให้เธอมีชื่อเสียงมากที่สุดและทำให้เธอได้แสดงในจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวลอย่างต่อเนื่อง โดยในปี 2013 เธอได้มีผลงานการแสดงในภาพยนตร์ชีวประวัติของจิมิ เฮนดริกซ์ เรื่อง จิมมี่ เฮนดริกซ์ ตำนานร็อคไม่มีวันตาย และร่วมแสดงในละครชุดบันเทิงคดีแนววิทยาศาสตร์เรื่อง แบล็ก มิร์เรอร์ ฤดูกาลที่ 2 ในตอนที่ชื่อว่า "จะรีบกลับมา"

2014–ปัจจุบัน[แก้]

แอตเวลล์ กลับมาแสดงบท เพ็กกี คาร์เตอร์ อีกครั้งใน กัปตันอเมริกา: มัจจุราชอหังการ และละครชุดเรื่อง ชี.ล.ด์. ทีมมหากาฬอเวนเจอร์ส (ค.ศ. 2014) รวมทั้งแสดงบทสมทบในภาพยนตร์เรื่อง พรากรัก ไฟสงคราม ต่อมาในปี ค.ศ. 2015 เธอได้แสดงภาพยนต์ของวอลต์ ดิสนีย์เรื่อง ซินเดอเรลล่า โดยเธอรับบทเป็นแม่ของซินเดอเรลล่า ก่อนที่จะกลับมาแสดงในจักรวาลภาพยนตร์มาร์เวลใน อเวนเจอร์ส: มหาศึกอัลตรอนถล่มโลก, มนุษย์มดมหากาฬ (รับเชิญ) และ แสดงนำในละครชุดเรื่องเอเจนต์ คาร์เตอร์ สายลับสาวกู้โลก (ค.ศ. 2015–2016)

แอตเวลล์ ได้รับบทนักแสดงนำในละครชุดแนวดรามา-กฏหมาย ในเรื่อง คอนวิกชัน (ค.ศ. 2016–2017) ก่อนที่จะแสดงในภาพยนตร์ของวอลต์ ดิสนีย์เรื่อง คริสโตเฟอร์ โรบิน (ค.ศ.2018) และแสดงในละครชุดเรื่อง ซ้อนกลอาชญากร:อังกฤษ (ค.ศ. 2019) ต่อมาเธอได้กลับมาแสดงเป็น เพ็กกี คาร์เตอร์ใน อเวนเจอร์ส: เผด็จศึก (ค.ศ. 2019) และ จอมเวทย์มหากาฬ ในมัลติเวิร์สมหาภัย (ค.ศ. 2022)

ในปี ค.ศ. 2023 เธอได้แสดงในมิชชั่น:อิมพอสซิเบิ้ล ล่าพิกัดมรณะ ตอนที่หนึ่ง และได้แสดงในมิชชั่น:อิมพอสซิเบิ้ล ล่าพิกัดมรณะ ตอนที่สอง ที่กำลังจะเข้าฉายในปี ค.ศ. 2024

นอกจากผลงานการแสดงแล้วเธอยังเป็นผู้พากย์เสียงตัวละคร เพ็กกี คาร์เตอร์ในแอนิเมชันเรื่อง อเวนเจอร์ ทีมปฏิบัติการรวมพลัง ทางดิสนีย์เอ็กซ์ดี และ วอทอิฟ ทางดิสนีย์+ รวมทั้งพากย์เสียงเป็นตัวละคร "ซาดรา" ในทรีบีโลว์: ตำนานแห่งอาร์เคเดีย ทางเน็ตฟลิกซ์ และ พากย์เป็นตัวละคร "มิทเทนส์" ใน ปีเตอร์ แรบบิท 2 เดอะ รันอะเวย์ (ค.ศ. 2021)

ผลงานการแสดง[แก้]

ภาพยนตร์[แก้]

ปี เรื่อง บท หมายเหตุ
2007 เกมรักเล่ห์ลึก แองเจลา สตาร์ค
How About You เอลลี แฮร์ริส
2008 มนตร์ความหลังที่ไบรด์สเฮด จูเลีย ไฟลท์
เดอะ ดัชเชส พิศวาส อำนาจ ความรัก เอลิซาเบธ ฟอสเตอร์, ดัชเชสแห่งเดวอนเชียร์
2009 Love Hate Hate ภาพยนตร์สั้น
2010 Tomato Soup Movie Star ภาพยนตร์สั้น
2011 กัปตันอเมริกา: อเวนเจอร์ที่ 1 เพ็กกี คาร์เตอร์
2012 ไอ, แอนนา เอมมี
เดอะ สวีนีย์ แนนซี ลูอีส
2013 จิมมี่ เฮนดริกซ์ ตำนานร็อคไม่มีวันตาย เคธี เอทชิงแฮม
เอเจนท์ คาร์เตอร์ เพกกี คาร์เตอร์ มาร์เวลวันช็อตส์ในแผ่นบลูเรย์เรื่อง ไอรอนแมน 3
2014 กัปตันอเมริกา: มัจจุราชอหังการ เพกกี คาร์เตอร์
พรากรัก ไฟสงคราม โฮพ มิลรอย
2015 ซินเดอเรลล่า แม่ของซินเดอเรลล่า
อเวนเจอร์ส: มหาศึกอัลตรอนถล่มโลก เพกกี คาร์เตอร์
มนุษย์มดมหากาฬ เพกกี คาร์เตอร์ รับเชิญ
2016 The Complete Walk: Cymbeline Imogen Short
2018 คริสโตเฟอร์ โรบิน เอเวอลิน โรบิน
2019 โก๋ ได้เวลาร็อค มิส เคลย์
อเวนเจอร์ส: เผด็จศึก เพกกี คาร์เตอร์
2021 ปีเตอร์ แรบบิท 2: เดอะ รันอะเวย์ มิทเทนส์ (พากย์เสียง)
2022 Independent Miss Craigie ผู้บรรยายเสียง สารคดี
2022 จอมเวทย์มหากาฬ ในมัลติเวิร์สมหาภัย เพ็กกี คาร์เตอร์
2023 มิชชั่น:อิมพอสซิเบิ้ล ล่าพิกัดมรณะ ตอนที่หนึ่ง เกรซ
2024 มิชชั่น:อิมพอสซิเบิ้ล ล่าพิกัดมรณะ ตอนที่สอง กำลังถ่ายทำ

อ้างอิง[แก้]

  1. Births, Marriages & Deaths Index of England & Wales, 1916–2005.; at ancestry.com
  2. "Hayley Atwell: Driven and Dangerous New Queen of Period Drama". The Guardian. สืบค้นเมื่อ December 11, 2020.
  3. Mesure, Susie (14 November 2010). "Hayley Atwell: Gentlemen swoon, but only on set..." The Independent. สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.
  4. "Hayley Atwell: Overview". Zimbio. สืบค้นเมื่อ 30 May 2017.
  5. Fox, Chloe (17 July 2011). "Action girl: Hayley Atwell interview". The Daily Telegraph.
  6. Gomez, Patrick (7 January 2015). "5 things to know about Hayley Atwell". People.
  7. Kellaway, Kate (10 October 2010). "Hayley Atwell: 'The real me is a loner, a nerd and a bit overweight'". The Guardian (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2 March 2020.
  8. Fischer, Paul (2008). "Hayley Atwell Brideshead Revisited & The Duchess Interview". Female Magazine. สืบค้นเมื่อ 20 April 2009.
  9. White, Leslie (21 August 2011). "Sizzling for England". Sunday Times. London. p. 6. a shaman and healer based in Kansas City
  10. "Prometheus Bound". British Theatre Guide. สืบค้นเมื่อ 3 March 2021.
  11. Benedict, David. "A View From the Bridge". Variety. สืบค้นเมื่อ 3 March 2021.