ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เอกภพ"
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 ลิงก์แก้ความกำกวม |
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
||
| บรรทัด 40: | บรรทัด 40: | ||
'''อ้างอิง''' |
'''อ้างอิง''' |
||
{{reflist}} |
{{reflist}} |
||
=== บรรณานุกรม=== |
|||
* {{cite journal|last = Bartel | first=Leendert van der Waerden |author-link = Bartel Leendert van der Waerden|date = 1987|title = The Heliocentric System in Greek, Persian and Hindu Astronomy|doi = 10.1111/j.1749-6632.1987.tb37224.x|bibcode = 1987NYASA.500..525V|journal = Annals of the New York Academy of Sciences|volume = 500|issue = 1| pages = 525–45 | s2cid=222087224 }} |
|||
* {{cite book|date = 1975|title= The Classical Theory of Fields (Course of Theoretical Physics)|volume= 2 |edition = revised 4th English|publisher=Pergamon Press|location=New York|isbn=978-0-08-018176-9|pages=358–97|name-list-style = vanc|last1=Landau|first1=Lev|last2 = Lifshitz|first2 = E.M.|author-link1 = Lev Landau|author-link2 = Evgeny Lifshitz |title-link= Course of Theoretical Physics}} |
|||
* {{cite book|last1=Liddell | first1=H. G.|last2=Scott | first2=R.|name-list-style=amp |title=A Greek-English Lexicon|publisher=Oxford University Press|isbn= 978-0-19-864214-5 | date=1968 }} |
|||
* {{cite book|title = Gravitation|location = San Francisco|publisher = W. H. Freeman|date = 1973|isbn = 978-0-7167-0344-0|pages = 703–816|author1=Misner|author2=C.W.|author3 = Thorne|author4 = Kip|author5 = Wheeler|author6 = J.A.|author-link1 = Charles W. Misner|author-link3 = Kip Thorne|author-link5 = John Archibald Wheeler|title-link = Gravitation (book)}} |
|||
* {{cite book | title=An Introduction to the Science of Cosmology | first1=D. J. | last1=Raine | first2=E. G. | last2=Thomas | year=2001 | publisher=Institute of Physics Publishing }} |
|||
* {{cite book|author = Rindler, W.|date = 1977|title = Essential Relativity: Special, General, and Cosmological|publisher = Springer Verlag|location = New York|isbn = 978-0-387-10090-6|pages = 193–244|author-link = Wolfgang Rindler}} |
|||
* {{cite book |edition=2nd |editor-first=Martin |editor-last=Rees |date=2012 |title=Smithsonian Universe |location=London |publisher=Dorling Kindersley |isbn=978-0-7566-9841-6}} |
|||
== แหล่งข้อมูลอื่น == |
== แหล่งข้อมูลอื่น == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:19, 11 ตุลาคม 2564
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
 ภาพอวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิลแสดงดาราจักรที่อยู่ห่างไกลที่สุดบางส่วนที่มองเห็นได้ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบัน ซึ่งแต่ละแห่งประกอบด้วยดาวนับพันล้านดวง (พื้นที่ภาพที่เห็นได้ชัด มีขนาดประมาณ 1/79 ของพระจันทร์เต็มดวง)[1] | |
| อายุ (ในแบบจำลองแลมบ์ดา-ซีดีเอ็ม) | 13.799 ± 0.021 พันล้านปี[2] |
|---|---|
| เส้นผ่านศูนย์กลาง | ไม่ทราบ[3] เส้นผ่านศูนย์กลางของเอกภพที่สังเกตได้: 8.8×1026 เมตร (28.5 กิกะพาร์เซก หรือ 93 กิกะปีแสง)[4] |
| มวล (สสารทั่วไป) | อย่างน้อย 1053 กิโลกรัม[5] |
| ความหนาแน่นเฉลี่ย (รวมถึงการมีส่วนร่วมจากพลังงาน) | 9.9 x 10−30 กรัม/เซนติเมตร3[6] |
| อุณหภูมิเฉลี่ย | 2.72548 เคลวิน (-270.4 เซลเซียส หรือ -454.8 ฟาเรนไฮต์)[7] |
| ประกอบด้วย | สสารทั่วไป (แบริโอนิก) (4.9%) สสารมืด (26.8%) พลังงานมืด (68.3%)[8] |
| รูปร่าง | แบน โดยมีอัตราความคลาดเคลื่อน 0.4%[9] |
เอกภพ หรือ จักรวาล เป็นที่อยู่ของอวกาศและเวลาทั้งหมด[a] และประกอบด้วย[10] ดาวเคราะห์, ดาวฤกษ์, ดาราจักร, สสารและพลังงานรูปแบบอื่น ๆ ทั้งหมด ทฤษฎีบิกแบง เป็นคำอธิบายเชิงจักรวาลวิทยาที่แพร่หลายของการพัฒนาของเอกภพ จากการประมาณของทฤษฎีนี้ อวกาศและเวลาเกิดขึ้นพร้อมกันเมื่อ 13.799±0.021 พันล้านปีก่อน[2] และเอกภพก็ขยายตัวตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถึงแม้ว่าจะไม่ทราบขนาดเชิงพื้นที่ของเอกภพทั้งหมด[3] แต่จากสมการการขยายตัวของเอกภพบ่งชี้ว่า ต้องมีเส้นผ่านศูนย์กลางไม่ต่ำกว่า 23 ล้านล้านปีแสง[11] และ ณ ปัจจุบัน สามารถวัดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของเอกภพที่สังเกตได้ซึ่งอยู่ที่ประมาณ 93 พันล้านปีแสง
แบบจำลองจักรวาลวิทยาของจักรวาลที่เก่าแก่ที่สุด ได้รับการพัฒนาโดย กรีกโบราณและนักปรัชญาอินเดีย โดยให้โลกเป็นศูนย์กลาง[12][13] หลายศตวรรษต่อมา การสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ที่แม่นยำยิ่งขึ้น ทำให้ นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส พัฒนาแบบจำลองดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง โดยให้ดวงอาทิตย์อยู่ตรงกลางของระบบสุริยะ ไอแซก นิวตัน ใช้ผลงานของโคเปอร์นิคัส, กฎการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ ของ โยฮันเนส เคปเลอร์ และการสังเกตการณ์โดย ทือโก ปราเออ เพื่อนำมาพัฒนากฎความโน้มถ่วงสากลของเขา
การสังเกตที่ได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติมนำไปสู่การตระหนักว่า ดวงอาทิตย์เป็นหนึ่งในดาวหลายแสนล้านดวงใน ทางช้างเผือก ซึ่งเป็นหนึ่งในดาราจักรไม่กี่แสนล้านแห่งในเอกภพ ดาวฤกษ์หลายดวงในดาราจักรมีดาวเคราะห์ ในระดับที่ใหญ่ที่สุด ดาราจักรกระจายตัวสม่ำเสมอและเหมือนกันในทุกทิศทาง หมายความว่าเอกภพไม่มีขอบหรือจุดศูนย์กลาง ในระดับที่เล็กกว่า ดาราจักรจะกระจุกตัวเป็นกระจุกและกลุ่มกระจุกดาราจักร ซึ่งก่อตัวเป็นเส้นใยและช่องว่างในอวกาศ ทำให้เกิดโครงสร้างคล้ายโฟมขนาดมหึมา[14] การค้นพบในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ระบุว่า เอกภพมีจุดเริ่มต้นและได้ขยายตัวเพิ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา[15] ในอัตราที่เพิ่มขึ้น[16]
มีนักฟิสิกส์มากมายเชื่อสมมุติฐานเกี่ยวกับพหุภพ ซึ่งกล่าวไว้ว่าเอกภพอาจเป็นหนึ่งในภพจำนวนมากที่มีอยู่เช่นกัน[17][18] ระยะทางไกลสุดที่เป็นไปได้ทางทฤษฎีแก่มนุษย์ที่จะมองเห็นอธิบายว่าเป็น เอกภพที่สังเกตได้ การสังเกตได้แสดงว่า เอกภพดูจะขยายตัวในอัตราเร่ง และมีหลายแบบจำลองเกิดขึ้นเพื่อพยากรณ์ชะตาสุดท้ายของเอกภพ
คำนิยาม
(วิดีโอ 00:50 วินาที; 2 พฤษภาคม ค.ศ. 2019)
เอกภพทางกายภาพได้รับการนิยามให้เป็นอวกาศและเวลาทั้งหมด[a] (รวมเรียกว่าปริภูมิ-เวลา) และสิ่งที่อยู่ภายใน[10] ประกอบด้วยพลังงานทั้งหมดในรูปแบบต่าง ๆ รวมถึง รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าและสสาร เช่นเดียวกับ ดาวเคราะห์, ดวงจันทร์, ดวงดาว, ดาราจักรและสิ่งที่อยู่ภายในอวกาศระหว่างดาราจักร[19][20][21] เอกภพยังรวมถึง กฎแห่งวิทยาศาสตร์ ที่มีอิทธิพลต่อพลังงานและสสาร เช่น กฎการอนุรักษ์, กลศาสตร์ดั้งเดิมและทฤษฎีสัมพัทธภาพ[22]
เอกภพมักได้รับการนิยามให้เป็น "ทั้งหมดของการดำรงอยู่" หรือทุกสิ่งที่มีอยู่, ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยมีอยู่และทุกสิ่งทุกอย่างจะมีอยู่[22] ในความเป็นจริง นักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์บางคนสนับสนุนการรวมความคิดและแนวคิดเชิงนามธรรม—เช่น คณิตศาสตร์และตรรกะ—ในนิยามของเอกภพ[24][25][26] คำว่า เอกภพ อาจหมายถึงแนวคิด เช่น จักรวาล, โลก และ ธรรมชาติ [27][28]
อ้างอิง
เชิงอรรถ
- ↑ 1.0 1.1 ตามหลักฟิสิกส์สมัยใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทฤษฎีสัมพัทธภาพ อวกาศและเวลามีการเชื่อมโยงกันภายในเป็นปริภูมิ-เวลา
อ้างอิง
- ↑ "Hubble sees galaxies galore". spacetelescope.org. สืบค้นเมื่อ April 30, 2017.
- ↑ 2.0 2.1 Planck Collaboration (2016). "Planck 2015 results. XIII. Cosmological parameters". Astronomy & Astrophysics. 594: A13, Table 4. arXiv:1502.01589. Bibcode:2016A&A...594A..13P. doi:10.1051/0004-6361/201525830. S2CID 119262962.
- ↑ 3.0 3.1 Greene, Brian (2011). The Hidden Reality. Alfred A. Knopf.
- ↑ Bars, Itzhak; Terning, John (November 2009). Extra Dimensions in Space and Time. Springer. pp. 27–. ISBN 978-0-387-77637-8. สืบค้นเมื่อ May 1, 2011.
- ↑ Davies, Paul (2006). The Goldilocks Enigma. First Mariner Books. p. 43ff. ISBN 978-0-618-59226-5.
- ↑ NASA/WMAP Science Team (January 24, 2014). "Universe 101: What is the Universe Made Of?". NASA. สืบค้นเมื่อ February 17, 2015.
- ↑ Fixsen, D.J. (2009). "The Temperature of the Cosmic Microwave Background". The Astrophysical Journal. 707 (2): 916–20. arXiv:0911.1955. Bibcode:2009ApJ...707..916F. doi:10.1088/0004-637X/707/2/916. S2CID 119217397.
- ↑ "First Planck results: the universe is still weird and interesting". Matthew Francis. Ars technica. March 21, 2013. สืบค้นเมื่อ August 21, 2015.
- ↑ NASA/WMAP Science Team (January 24, 2014). "Universe 101: Will the Universe expand forever?". NASA. สืบค้นเมื่อ April 16, 2015.
- ↑ 10.0 10.1 Zeilik, Michael; Gregory, Stephen A. (1998). Introductory Astronomy & Astrophysics (4th ed.). Saunders College Publishing. ISBN 978-0-03-006228-5.
The totality of all space and time; all that is, has been, and will be.
- ↑ Siegel, Ethan (July 14, 2018). "Ask Ethan: How Large Is The Entire, Unobservable Universe?". Forbes.
- ↑ Dold-Samplonius, Yvonne (2002). From China to Paris: 2000 Years Transmission of Mathematical Ideas. Franz Steiner Verlag.
- ↑ Glick, Thomas F.; Livesey, Steven; Wallis, Faith. Medieval Science Technology and Medicine: An Encyclopedia. Routledge.
- ↑ Carroll, Bradley W.; Ostlie, Dale A. (July 23, 2013). An Introduction to Modern Astrophysics (ภาษาอังกฤษ) (International ed.). Pearson. pp. 1173–74. ISBN 978-1-292-02293-2.
- ↑ Hawking, Stephen (1988). A Brief History of Time. Bantam Books. p. 43. ISBN 978-0-553-05340-1.
- ↑ "The Nobel Prize in Physics 2011". สืบค้นเมื่อ April 16, 2015.
- ↑ multiverse เก็บถาวร 2011-09-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Astronomy.pomona.edu. Retrieved on 2011-11-28.
- ↑ Palmer, Jason. (2011-08-03) BBC News – 'Multiverse' theory suggested by microwave background. Retrieved on 2011-11-28.
- ↑ "Universe". Encyclopaedia Britannica online. Encyclopaedia Britannica Inc. 2012. สืบค้นเมื่อ February 17, 2018.
- ↑ "Universe". Merriam-Webster Dictionary. สืบค้นเมื่อ September 21, 2012.
- ↑ "Universe". Dictionary.com. สืบค้นเมื่อ September 21, 2012.
- ↑ 22.0 22.1 Schreuder, Duco A. (December 3, 2014). Vision and Visual Perception. Archway Publishing. p. 135. ISBN 978-1-4808-1294-9.
- ↑ Mermin, N. David (2004). "Could Feynman Have Said This?". Physics Today. 57 (5): 10. Bibcode:2004PhT....57e..10M. doi:10.1063/1.1768652.
- ↑ Tegmark, Max (2008). "The Mathematical Universe". Foundations of Physics. 38 (2): 101–50. arXiv:0704.0646. Bibcode:2008FoPh...38..101T. doi:10.1007/s10701-007-9186-9. S2CID 9890455. A short version of which is available at Fixsen, D. J. (2007). "Shut up and calculate". arXiv:0709.4024 [physics.pop-ph]. in reference to David Mermin's famous quote "shut up and calculate!"[23]
- ↑ Holt, Jim (2012). Why Does the World Exist?. Liveright Publishing. p. 308.
- ↑ Ferris, Timothy (1997). The Whole Shebang: A State-of-the-Universe(s) Report. Simon & Schuster. p. 400.
- ↑ Copan, Paul; William Lane Craig (2004). Creation Out of Nothing: A Biblical, Philosophical, and Scientific Exploration. Baker Academic. p. 220. ISBN 978-0-8010-2733-8.
- ↑ Bolonkin, Alexander (November 2011). Universe, Human Immortality and Future Human Evaluation. Elsevier. pp. 3–. ISBN 978-0-12-415801-6.
บรรณานุกรม
- Bartel, Leendert van der Waerden (1987). "The Heliocentric System in Greek, Persian and Hindu Astronomy". Annals of the New York Academy of Sciences. 500 (1): 525–45. Bibcode:1987NYASA.500..525V. doi:10.1111/j.1749-6632.1987.tb37224.x. S2CID 222087224.
- Landau L, Lifshitz E (1975). The Classical Theory of Fields (Course of Theoretical Physics). Vol. 2 (revised 4th English ed.). New York: Pergamon Press. pp. 358–97. ISBN 978-0-08-018176-9.
- Liddell, H. G. & Scott, R. (1968). A Greek-English Lexicon. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-864214-5.
- Misner; C.W.; Thorne; Kip; Wheeler; J.A. (1973). Gravitation. San Francisco: W. H. Freeman. pp. 703–816. ISBN 978-0-7167-0344-0.
- Raine, D. J.; Thomas, E. G. (2001). An Introduction to the Science of Cosmology. Institute of Physics Publishing.
- Rindler, W. (1977). Essential Relativity: Special, General, and Cosmological. New York: Springer Verlag. pp. 193–244. ISBN 978-0-387-10090-6.
- Rees, Martin, บ.ก. (2012). Smithsonian Universe (2nd ed.). London: Dorling Kindersley. ISBN 978-0-7566-9841-6.
แหล่งข้อมูลอื่น
หาความหมายจากวิกิพจนานุกรม
ภาพและสื่อจากคอมมอนส์
เนื้อหาข่าวจากวิกิข่าว
คำคมจากวิกิคำคม
ข้อมูลต้นฉบับจากวิกิซอร์ซ
หนังสือจากวิกิตำรา
แหล่งเรียนรู้จากวิกิวิทยาลัย
- NASA/IPAC Extragalactic Database (NED) / (NED-Distances).
- There are about 1082 atoms in the observable universe – LiveScience, กรกฎาคม ค.ศ. 2021
- This is why we will never know everything about our universe – Forbes, พฤษภาคม ค.ศ. 2019
| ประกอบด้วย | โลก → ระบบสุริยะ → กลุ่มเมฆระหว่างดาวท้องถิ่น → ฟองท้องถิ่น → แถบกูลด์ → แขนนายพราน → ทางช้างเผือก → กลุ่มย่อยทางช้างเผือก → กลุ่มท้องถิ่น → แผ่นท้องถิ่น → กลุ่มกระจุกดาราจักรหญิงสาว → กลุ่มกระจุกดาราจักรลาเนียเคอา → ที่ว่าง เคบีซี → เอกภพที่สังเกตได้ → เอกภพ แต่ละ ลูกศร (→) อาจอ่านได้ว่า "อยู่ใน" หรือ "เป็นส่วนหนึ่งของ" |
|---|---|
| ที่เกี่ยวข้อง | |
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |