ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โรคเบื่ออาหารเหตุจิตใจ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
JasperBot (คุย | ส่วนร่วม)
→‎top: แก้พารามิเตอร์ หมวดหมู่:CS1 errors: unsupported parameter
Owkehdjeh (คุย | ส่วนร่วม)
เพิ่มเนื้อหา
ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 21: บรรทัด 21:
}}
}}


รู้ไหมว่ามีโรคแปลกๆ อยู่โรคหนึ่งที่ทำให้คนที่แม่จะผอมจนเห็น[[กระดูก]]ก็ยังคิดว่าตนเองอ้วนนั่นคือ'''โรคอะนอเร็กเซียเนอร์โซวา''' ([[lang-en]]:anorexia nervosa) หรือ "'''โรคกลัวอ้วน'''" โรคนี้ถือเป็น[[ความผิดปกติทางจิตใจ]]ชนิดหนึ่ง มักจะเกิดกับผู้ที่อยู่ในช่วงลดน้ำหนัก [[วัยรุ่น]]และกลุ่ม[[อาชีพ]] ที่ต้องการรักษารูปร่าง อาการของ[[โรค]]คือคิดว่าตัวเองอ้วนหรือมีน้ำหนักมากเกินไปจนปฏิเสธความหิวและลดน้ำหนักมากขึ้นไปอีกจนแม้ร่างกายซูบผอมก็ยังคงมองว่าตนเองอ้วนอยู่ ความกลัวอ้วนนั้นมากเสียยิ่งกว่ากลัวตายจากการ[[ขาดสารอาหาร]]เสียอีก จนทำให้บางคนเสียชีวิตเพราะการขาดสารอาหารมากเกินไป
'''โรคเบื่ออาหารเหตุจิตใจ''' ({{lang-en|anorexia nervosa}}) หรือ '''อะนอเร็กเซีย''' เป็น[[ความผิดปกติของการรับประทาน]]ที่ผู้ป่วยมีลักษณะ[[น้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์|น้ำหนักลด]] [[การจำกัดแคลอรี|จำกัดอาหาร]] มีความกลัวน้ำหนักขึ้นและมีความต้องการที่จะผอมอย่างมาก<ref name=NIH2015 /> ผู้ป่วยอะนอเร็กเซียมักมองว่าตัวเองมีน้ำหนักเกินทั้งที่ในความจริงมีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์และมักปฏิเสธว่าตัวเองมีปัญหาด้านน้ำหนักลด พวกเขามักใช้วิธีลดน้ำหนักด้วยการทานน้อย ออกกำลังกายอย่างหนัก ทำให้ตัวเองอาเจียนหรือใช้ยาระบาย<ref name=NIH2015 /> ภาวะแทรกซ้อนจากโรคนี้ได้แก่[[โรคกระดูกพรุน]] [[ภาวะการมีบุตรยาก]] โรคหัวใจ ในผู้หญิงมักพบ[[ภาวะขาดประจำเดือน]]<ref name=DSM5book />

สาเหตุของอะนอเร็กเซียยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่พบว่ายีนบางตัวส่งผลต่อผู้ป่วยที่เป็นแฝดแท้มากกว่า<ref name=Attia2010 /> ปัจจัยด้านสังคมที่ให้คุณค่ากับความผอมส่งผลให้อัตราโรคนี้สูงขึ้นเช่นกัน โรคอะนอเร็กเซียพบได้ในอาชีพที่เกี่ยวข้องกับรูปลักษณ์เช่น นักกีฬา นักเดินแบบและนักเต้นรำ รวมถึงหลังจากประสบความเครียดหรือเหตุการณ์ที่ส่งผลต่อจิตใจ<ref name=DSM5book /> การวินิจฉัยทั่วไปจะใช้การวัดน้ำหนักและแบ่งความรุนแรงตาม[[ดัชนีมวลกาย]] (BMI) ในผู้ใหญ่ที่ป่วยเป็นโรคอะนอเร็กเซียระดับต่ำจะมีค่า BMI สูงกว่า 17, ระดับกลาง BMI 16-17, ระดับสูง BMI 15-16 และระดับร้ายแรง BMI ต่ำกว่า 15<ref name=DSM5book /> โรคอะนอเร็กเซียมีภาวะตั้งต้นในช่วงวัยรุ่นถึงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น<ref name=NIH2015 />

การรักษาโรคอะนอเร็กเซียจะเป็นการฟื้นฟูน้ำหนัก รักษาด้านจิตใจและพฤติกรรม มีรายงานว่าการบำบัดแบบอื่น ๆ เช่น[[การบําบัดทางความคิดและพฤติกรรม]]และ[[การบำบัดครอบครัวมอดส์ลีย์]]ได้ผลเช่นกัน<ref>{{cite journal|last1=Hay|first1=P|title=A systematic review of evidence for psychological treatments in eating disorders: 2005–2012.|journal=The International Journal of Eating Disorders|date=July 2013|volume=46|issue=5|pages=462–9|pmid=23658093|doi=10.1002/eat.22103}}</ref> ผู้ป่วยบางรายอาจประสบโรคนี้ช่วงเดียวแล้วอาการดีขึ้น ในขณะที่บางรายอาจป่วยได้หลายช่วงในเวลาหลายปี มีรายงานว่าภาวะแทรกซ้อนจะลดลงหากกลับมามีน้ำหนักตามเกณฑ์อีกครั้ง<ref name=DSM5 />

มีผู้ป่วยอะนอเร็กเซียทั่วโลกประมาณ 2.9 ล้านคนในปี ค.ศ. 2015<ref name=GBD2015Pre/> โดยพบว่า ผู้หญิงชาวตะวันตกประมาณ 0.9-4.3% และผู้ชายชาวตะวันตก 0.2-0.3% จะประสบโรคนี้ในช่วงหนึ่งของชีวิต<ref name=Sm2012>{{cite journal|last1=Smink|first1=FR|last2=van Hoeken|first2=D|last3=Hoek|first3=HW|title=Epidemiology of eating disorders: incidence, prevalence and mortality rates.|journal=Current Psychiatry Reports|date=August 2012|volume=14|issue=4|pages=406–14|pmid=22644309|doi=10.1007/s11920-012-0282-y|pmc=3409365}}</ref> ในปี ค.ศ. 2015 โรคนี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตโดยตรงประมาณ 600 คน<ref name=GBD2015De/> และเพิ่มความเสี่ยงในการเสียชีวิตจากสาเหตุอื่น เช่น [[การฆ่าตัวตาย]]<ref name=Sm2012 /> [[วิลเลียม กอล]] แพทย์ชาวอังกฤษเป็นผู้นิยามชื่อโรคและบรรยายถึงโรคนี้เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1873<ref>{{cite journal|last1=Gull|first1=WW|title=Anorexia nervosa (apepsia hysterica, anorexia hysterica). 1868.|journal=Obesity Research|date=September 1997|volume=5|issue=5|pages=498–502|pmid=9385628|doi=10.1002/j.1550-8528.1997.tb00677.x}}</ref> โดยมาจากคำในภาษากรีก ἀνορεξία (anorexía) ที่แปลว่า "ไม่อยากอาหาร" ดังนั้น anorexia nervosa จึงมีความหมายว่า "ผู้ป่วยทางจิตที่ไม่อยากอาหาร"<ref>{{Cite web|title = Online Etymology Dictionary: anorexia|date = November 2001|accessdate = 2019-06-15|author = Douglas Harper|work = [[Online Etymology Dictionary]]|url = https://www.etymonline.com/word/anorexia|archiveurl = |archivedate = |df = }}</ref>


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:35, 19 พฤษภาคม 2567

โรคเบื่ออาหารเหตุจิตใจ
ชื่ออื่นAnorexia
ภาพวาด "นางสาว A—" ในปี ค.ศ. 1866 และหลังรับการรักษาในปี ค.ศ. 1870 เธอเป็นผู้ป่วยโรคเบื่ออาหารเหตุจิตใจรายแรก ๆ ที่มีการบันทึกไว้
ภาพจากเอกสารการแพทย์ของวิลเลียม กอล
สาขาวิชาจิตเวชศาสตร์
อาการน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์, อาการกลัวน้ำหนักขึ้น, มีความต้องการผอมอย่างมาก, การจำกัดอาหาร[1]
ภาวะแทรกซ้อนโรคกระดูกพรุน, ภาวะการมีบุตรยาก, โรคหัวใจ, การฆ่าตัวตาย[1]
การตั้งต้นวัยรุ่นถึงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น[1]
สาเหตุไม่ทราบ[2]
ปัจจัยเสี่ยงประวัติในครอบครัว, นักกีฬา, นักเดินแบบ, นักเต้นรำ[2][3][4]
โรคอื่นที่คล้ายกันโรคคิดว่าตนเองมีรูปร่างหรืออวัยวะผิดปกติ, โรคบูลิเมีย เนอร์โวซา, ความผิดปกติเหตุสารเสพติด, ภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานมากเกิน, โรคลำไส้อักเสบ, การกลืนลำบาก, มะเร็ง[5][6]
การรักษาการบําบัดทางความคิดและพฤติกรรม, การรักษาด้วยการเพิ่มน้ำหนักในโรงพยาบาล[1][7]
พยากรณ์โรคเสี่ยงต่อการเสียชีวิต 5% หากป่วยเกินกว่า 10 ปี[3][8]
ความชุก2.9 ล้านคน (ค.ศ. 2015)[9]
การเสียชีวิต600 คน (ค.ศ. 2015)[10]

รู้ไหมว่ามีโรคแปลกๆ อยู่โรคหนึ่งที่ทำให้คนที่แม่จะผอมจนเห็นกระดูกก็ยังคิดว่าตนเองอ้วนนั่นคือโรคอะนอเร็กเซียเนอร์โซวา (lang-en:anorexia nervosa) หรือ "โรคกลัวอ้วน" โรคนี้ถือเป็นความผิดปกติทางจิตใจชนิดหนึ่ง มักจะเกิดกับผู้ที่อยู่ในช่วงลดน้ำหนัก วัยรุ่นและกลุ่มอาชีพ ที่ต้องการรักษารูปร่าง อาการของโรคคือคิดว่าตัวเองอ้วนหรือมีน้ำหนักมากเกินไปจนปฏิเสธความหิวและลดน้ำหนักมากขึ้นไปอีกจนแม้ร่างกายซูบผอมก็ยังคงมองว่าตนเองอ้วนอยู่ ความกลัวอ้วนนั้นมากเสียยิ่งกว่ากลัวตายจากการขาดสารอาหารเสียอีก จนทำให้บางคนเสียชีวิตเพราะการขาดสารอาหารมากเกินไป

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "What are Eating Disorders?". NIMH. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 พฤษภาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2015.
  2. 2.0 2.1 Attia E (2010). "Anorexia Nervosa: Current Status and Future Directions". Annual Review of Medicine. 61 (1): 425–35. doi:10.1146/annurev.med.050208.200745. PMID 19719398.
  3. 3.0 3.1 Diagnostic and statistical manual of mental disorders : DSM-5 (5 ed.). Washington: American Psychiatric Publishing. 2013. pp. 338–345. ISBN 978-0-89042-555-8.
  4. Arcelus, J; Witcomb, GL; Mitchell, A (March 2014). "Prevalence of eating disorders amongst dancers: a systemic review and meta-analysis". European Eating Disorders Review. 22 (2): 92–101. doi:10.1002/erv.2271. PMID 24277724.
  5. Parker, Robert; Sharma, Asheesh (2008). General Medicine (ภาษาอังกฤษ). Elsevier Health Sciences. p. 56. ISBN 978-0723434610.
  6. M.D, Michael B. First (19 November 2013). DSM-5 Handbook of Differential Diagnosis. American Psychiatric Pub. ISBN 9781585624621 – โดยทาง Google Books.
  7. "Feeding and eating disorders" (PDF). American Psychiatric Publishing. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 1 May 2015. สืบค้นเมื่อ 9 April 2015.
  8. Espie J, Eisler I (2015). "Focus on anorexia nervosa: modern psychological treatment and guidelines for the adolescent patient". Adolesc Health Med Ther. 6: 9–16. doi:10.2147/AHMT.S70300. PMC 4316908. PMID 25678834.
  9. GBD 2015 Disease and Injury Incidence and Prevalence, Collaborators. (8 October 2016). "Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1545–1602. doi:10.1016/S0140-6736(16)31678-6. PMC 5055577. PMID 27733282. {{cite journal}}: |first1= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  10. GBD 2015 Mortality and Causes of Death, Collaborators. (8 October 2016). "Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1459–1544. doi:10.1016/S0140-6736(16)31012-1. PMC 5388903. PMID 27733281. {{cite journal}}: |first1= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)

แหล่งข้อมูลอื่น