ข้ามไปเนื้อหา

เจ็ตสตาร์แอร์เวย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ็ตสตาร์แอร์เวย์
Jetstar Airways
IATA ICAO รหัสเรียก
JQ JST Jetstar
ก่อตั้งพ.ศ. 2546 (21 ปี)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติเมลเบิร์น
เมืองสำคัญเด็นปาร์ซาร์
เพิร์ท
แอดิเลด
สะสมไมล์Qantas Frequent Flyer
ขนาดฝูงบิน68
จุดหมาย34
บริษัทแม่ควอนตัส
สำนักงานใหญ่เมลเบิร์น
ออสเตรเลีย
บุคลากรหลักGareth Evans (ประธานบริหารกลุ่ม)
เว็บไซต์http://www.jetstar.com

เจ็ตสตาร์แอร์เวย์ (Jetstar Airways) เป็นสายการบินราคาประหยัด[1]สัญชาติออสเตรเลีย มีฐานอยู่ที่เมืองเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย[2][3] โดยเป็นบริษัทย่อยของสายการบินควอนตัส โดยมีจุดประสงค์เพื่อแข่งขันกับสายการบินเวอร์จินออสเตรเลีย (Virgin Australia) โดยเจ็ตสตาร์นั้นถือเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์สองแบรนด์ของควอนตัส[4] โดยมีควอนตัสเป็นสายการบินที่ให้การบริการบนเครื่องแบบเต็มรูปแบบ และเจ็ตสตาร์เป็นสายการบินราคาประหยัดเพื่อสนองตลาดการบินในราคาที่ต่ำกว่า

เจ็ตสตาร์แอร์เวย์นั้นให้บริการทั้งภายในประเทศในระดับภูมิภาค และในระดับนานาชาติโดยมีฐานอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติเมลเบิร์น[5] โดยใช้เครื่องบินหลักๆ คือ แอร์บัส เอ 320, แอร์บัส เอ 330 และ โบอิง 787 ดรีมไลเนอร์ เจ็ตสตาร์มีคู่แข่งคนสำคัญคือ สายการบินเวอร์จินออสเตรเลีย และไทเกอร์แอร์ออสเตรเลีย สายการบินราคาประหยัดซึ่งถือหุ้นจำนวน 60% โดยเวอร์จินออสเตรเลีย[6]

นอกจากเจ็ตสตาร์แอร์เวย์แล้ว ควอนตัสยังถือหุ้นหลักๆในสายการบินในเครือ ได้แก่ เจ็ตสตาร์เอเชียแอร์เวย์, แวลูแอร์, เจ็ตสตาร์แปซิฟิก, เจ็ตสตาร์เจแปน และ เจ็ตสตาร์ฮ่องกง

ฝูงบิน

[แก้]

ฝูงบินของเจ็ตสตาร์แอร์เวย์ ประกอบด้วยเครื่องบินต่างๆ ดังรายละเอียดต่อไปนี้ (ข้อมูล ณ เดือนกันยายน พ.ศ. 2556)

ฝูงบินของสายการบินเจ็ตสตาร์แอร์เวย์
เครื่องบิน ประจำการ สั่งซื้อ จำนวนที่นั่ง หมายเหตุ
J Y ทั้งหมด
แอร์บัส เอ320
50
2
0
180
180
เครื่องบินที่สั่งซื้อจะถูกโอนย้ายไปยังเจ็ตสตาร์เจแปน
0
186
186
แอร์บัส เอ320นีโอ 45 186 186
แอร์บัส เอ 321-200
6
0
0
230
แอร์บัส เอ321เอลอาร์ 0 28 0 232 232 เริ่มต้นส่งมอบในปีค.ศ. 2022
โบอิง 787-8
1
13 [7]
21
314
335 [8] ทดแทนเครื่องบินแอร์บัส เอ 330[9]
รวมทั้งสิ้น
67
75

^Note 1 สายการบินควอนตัสได้สั่งซื้อเครื่องบินในตระกูลแอร์บัส เอ 320 จำนวน 110 ลำในปีค.ศ. 2011 โดย 11 ลำจะใช้โดยควอนตัสที่ให้บริการในเอเชียเป็นหลัก และอีก 99 ลำให้กับบริษัทในกลุ่มเจ็ตสตาร์[10] โดยประกอบด้วยแอร์บัส เอ 320 จำนวน 320 ลำ และแอร์บัส เอ 320 นีโอ จำนวน 78 ลำ

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Our Company". Jetstar. สืบค้นเมื่อ 23 July 2013.
  2. "Corporate addresses". Jetstar Airways. สืบค้นเมื่อ 12 August 2009.
  3. "Terms of use." Jetstar. Retrieved on 25 December 2010. "Licensed Address: 473 Bourke St, Melbourne Vic 3000"
  4. "Qantas: The Australian flag carrier undergoes a metamorphosis as it attains 90 years of operations". Airline Leader. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-05. สืบค้นเมื่อ 23 July 2013.
  5. "Directory: World Airlines". Flight International. 2007-04-03. p. 98.
  6. "Tiger air becomes part of Virgin". News Life Media. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-22. สืบค้นเมื่อ 29 July 2013.
  7. "About Qantas - Media Room - Media Releases - New aircraft on order to focus on domestic growth". Qantas.com.au. สืบค้นเมื่อ 2013-01-17.
  8. "First Jetstar 787 in final assembly". Australian Aviation. 2013-06-05. http://australianaviation.com.au/2013/06/first-jetstar-787-in-final-assembly/%22First+Jetstar+787+in+final+assembly%22.+Australian+Aviation.+2013-06-05.
  9. Creedy, Steve (17 November 2011). "Jetstar banks on Dreamliner 'weapon'". The Australian. สืบค้นเมื่อ 20 November 2011.
  10. "Qantas and Airbus sign huge A320 order". Australian Aviation. สืบค้นเมื่อ 29 July 2013.

ดูเพิ่ม

[แก้]