ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน
ภูมิภาคสหรัฐ
จำนวนผู้พูด[1]
25.6 ล้านคนที่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในสหรัฐ (ค.ศ. 2003)
ตระกูลภาษา
รูปแบบก่อนหน้า
ระบบการเขียนอักษรละติน (ชุดตัวอักษรอังกฤษ)
อักษรเบลล์ภาษาอังกฤษแบบรวม[2]
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการสหรัฐ
(32 รัฐ, 5 ดินแดนที่ไม่ใช่รัฐ) (ดูที่บทความ)
รหัสภาษา
ISO 639-3
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน (อังกฤษ: American English, AmE, AE, AmEng, USEng, en-US) หรืออาจเรียกว่า ภาษาอังกฤษแบบสหรัฐ (อังกฤษ: United States English, U.S. English) เป็นกลุ่มของภาษาถิ่นของภาษาอังกฤษที่ใช้ในสหรัฐเป็นส่วนใหญ่ ประมาณสองในสามของเจ้าของภาษาอังกฤษอาศัยอยู่ในสหรัฐ

พจนานุกรมเล่มแรกของภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน เขียนโดยโนอาห์ เว็บสเตอร์ ใน ค.ศ. 1828 แสดงถึงข้อแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน และอังกฤษดั้งเดิมที่มาจากบริเตน ข้อแตกต่างที่เว็บสเตอร์เขียนรวมถึง การสะกดคำ เช่นคำว่า center แทนคำว่า centre และ color แทน colour และการอ่านออกเสียงต่าง ๆ

ตัวอย่างคำศัพท์หลายคำที่มีต้นกำเนิดมาจากภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ซึ่งได้แก่ OK (โอเค), blizzard (บลิซซาร์ด) และ teenager (วัยรุ่น)

อ้างอิง

[แก้]
  1. English (United States) ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
  2. "Unified English Braille (UEB)". Braille Authority of North America (BANA). 2 November 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-23. สืบค้นเมื่อ 2 January 2017.