ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปรีชา เถาทอง"
→ปรัชญาและเป้าหมายในการทำงาน: เพิ่มลิงค์เชื่อมบทความ ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{เรซูเม}} |
|||
'''ปรีชา เถาทอง''' ศิลปินแห่งชาติผู้ได้รับการเชิดชูเกียรติในฐานะ[[ศิลปินแห่งชาติ]] สาขา[[ทัศนศิลป์]] สาขาย่อยการ([[จิตรกรรม]]) ประจำปีพุทธศักราช 2552<ref>http://art2.culture.go.th/index.php?case=artistDetail&art_id=314&page=&side=ach_prt&detail=biography</ref> |
'''ปรีชา เถาทอง''' ศิลปินแห่งชาติผู้ได้รับการเชิดชูเกียรติในฐานะ[[ศิลปินแห่งชาติ]] สาขา[[ทัศนศิลป์]] สาขาย่อยการ([[จิตรกรรม]]) ประจำปีพุทธศักราช 2552<ref>http://art2.culture.go.th/index.php?case=artistDetail&art_id=314&page=&side=ach_prt&detail=biography</ref> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:18, 2 กันยายน 2561
 | บทความชีวประวัตินี้เขียนเหมือนประวัติสมัครงาน |
ปรีชา เถาทอง ศิลปินแห่งชาติผู้ได้รับการเชิดชูเกียรติในฐานะศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ สาขาย่อยการ(จิตรกรรม) ประจำปีพุทธศักราช 2552[1]
ประวัติส่วนตัว
ศาสตราจารย์ปรีชา เถาทอง ปัจจุบันอายุ 70 ปี วันที่เกิด : 27 เมษายน 2491[2] ที่กรุงเทพมหานคร เป็นบุตรของนายเจริญ เถาทอง(บิดา) และ นางสิน เถาทอง(มารดา)เป็นบุตรคนที่ 5 ในจำนวนพี่น้อง 8 คน โดยพี่น้องร่วมมารดาทั้งหมดได้แก่
- 1. เป็นชาย (เสียชีวิต)
- 2. เป็นชาย (เสียชีวิต)
- 3. เป็นชาย (เสียชีวิต)
- 4. นาย พิชัย เถาทอง (รับเหมาก่อสร้าง)
- 5. นายปรีชา เถาทอง (ศิลปินแห่งชาติ)
- 6. นายสุชาติ เถาทอง (ศิลปิน)
- 7. นายสมชาย เถาทอง (ศิลปิน)
- 8. นายสุวิชาญ เถาทอง (ศิลปิน)
ประวัติการศึกษา
- จบการศึกษาระดับปริญญาตรี ศิลปบัณฑิต จิตรกรรม (เกียรตินิยมอันดับ 2) มหาวิทยาลัยศิลปากร กรุงเทพมหานคร
- ได้รับทุนไป ศึกษาที่ L'Accademia di belle Arte ณ กรุงโรม ประเทศอิตาลี ในปี พ.ศ. 2519[3]
- จบการศึกษาระดับปริญญาโท ศิลปมหาบัณฑิต จิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร กรุงเทพมหานคร
- ประกาศนียบัตร วิชาวาดเส้นจากอดาเคมีเบลลา อาร์เต กรุงโรม ประเทศอิตาลี
ประวัติการทำงาน
ศาสตราจารย์ปรีชา เถาทอง ได้รับรางวัลจำนวนมากและยังดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ ที่มหาวิทยาลัยศิลปากร
- ได้รับรางวัลศิลปินชั้นเยี่ยม สาขาจิตรกรรมจากงานแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ ปี 2522
- รางวัลเหรียญเงินจากศิลปกรรมแห่งชาติครั้งที่ 22 (จิตรกรรม)
- รางวัลเหรียญทองจากศิลปกรรมแห่งชาติครั้งที่ 23
- รางวัลศิลปกรรมยอดเยี่ยมจากศิลปกรรมครบรอบที่ 3 ของหอศิลป พีระศรี
- รางวัลเหรียญทองศิลปกรรมแห่งชาติ ครั้งที่ 24
- รางวัลเหรียญทองศิลปกรรมแห่งชาติครั้งที่ 25
- ได้รับเกียรติให้เป็นศิลปินชั้นเยี่ยม สาขาจิตรกรรม
- อาจารย์พิเศษที่โรงเรียนเพาะช่าง
- อาจารย์ประจำคณะจิตรกรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
- ได้รับทุนไป ศึกษาที่ L'Accademia di belle Arte ณ กรุงโรมประเทศอิตาลี ในปี พ.ศ. 2519
- ศาสตราจารย์ประจำคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
- ประธานสภาคณบดีศิลปะแห่งประเทศไทย
- 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 กรรมการส่งเสริมศิลปะร่วมสมัย สาขาทัศนศิลป์
- 8 มกราคม พ.ศ. 2552 ศิลปินแห่งชาติ ประจำปี 2552 สาขาสาขาทัศนศิลป์ด้านจิตรกรรม
ผู้ร่วมรับรางวัลอันทรงเกียรติศิลปินแห่งชาติ
ในปี พ.ศ. 2552 ปีเดียวกัน ยังมีผู้ได้รับการเชิดชูเกียรติในฐานะ "ศิลปินแห่งชาติ" นั้นมีผู้เข้าร่วมรับรางวัลทั้งหมด 9 ท่าน ดังนี้ ศิลปินที่ได้รับเลือกเป็นศิลปินแห่งชาติใน 3 สาขา ได้แก่ ทัศนศิลป์ วรรณศิลป์ และ สาขาศิลปะการแสดง ประจำปี พ.ศ. 2552
- 1. ศาสตราจารย์ปรีชา เถาทอง ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาทัศนศิลป์ ด้านจิตรกรรม
- 2. นายองอาจ สาตรพันธุ์ ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาทัศนศิลป์ ด้านสถาปัตยกรรมร่วมสมัย
- 3. นางเพ็ญพรรณ สิทธิไตรย์ ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาทัศนศิลป์ ด้านประณีตศิลป์- แกะสลักเครื่องสด
- 4. นายวรนันท์ ชัชวาลทิพากร ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาทัศนศิลป์ด้านภาพถ่าย
- 5. นายเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาวรรณศิลป์ ด้านเรื่องสั้น สารคดี นวนิยาย กวีนิพนธ์
- 6. นายจตุพร รัตนวราหะ ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาศิลปะการแสดง ด้านนาฏศิลป-โขน
- 7. นายอุทัย แก้วละเอียด ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาศิลปะการแสดง ด้านดนตรีไทย
- 8. นางมัณฑนา โมรากุล ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาศิลปะการแสดง ด้านดนตรีไทยสากล-คำร้อง
- 9. นายประยงค์ ชื่นเย็น ศิลปินแห่งชาติ ปี พุทธศักราช 2552 สาขาศิลปะการแสดง ด้านดนตรีไทยลูกทุ่ง-ผู้เรียบเรียงเสียงประสาน
โดยศิลปินแห่งชาติทั้ง 9 ท่านได้ผ่านหลักเกณฑ์การคัดเลือกศิลปินแห่งชาติอัน ประกอบด้วย 3 หลักเกณฑ์ใหญ่ ดังนี้
- 1. เป็นผู้มีความรู้ความสามารถ มีความเชี่ยวชาญและมีผลงานดีเด่น
- 2. เป็นที่ยอมรับของวงการศิลปะแขนงนั้น
- 3. เป็นผู้มีคุณธรรม มีผลงานที่ยังเป็นประโยชน์ต่อสังคมและมนุษยชาติ ได้รับรางวัลหรือเกียรติคุณระดับท้องถิ่น ระดับชาติ หรือระดับนานาชาติ
ซึ่งในปี พุทธศักราช 2552 มีผู้ผ่านการคัดเลือกจำนวนมาก และคณะกรรมการได้มีกระบวนการพิจารณาอย่างละเอียดมากที่สุดโดยศิลปินแห่งชาติปี 2552 ได้เข้ารับพระราชทานโล่และเข็มเชิดชูเกียรติจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในวันที่ 24 ก.พ. พ.ศ. 2553 เนื่องในวันศิลปินแห่งชาติ ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย
ผลงานภาพ
ภาพประกอบผลงานทั้งหมดประกอบด้วย
- "50 ปี ภาพสะท้อน" หรือ 50 Years Reflection. สีอะคริลิก สติ๊กเกอร์ แผ่นกระดาษ. 50*50 ซม. 1993.
- "จังหวะของแสง 2523" หรือ Rythm of Light 1980. สีอะคริลิก สีน้ำมันบนผ้าใบ. 110*129 ซม. 2523.
- "จิต - วัตถุ, ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท" หรือ Subjective, Your Majective. เทคนิคผสม. 90*150 ซม. 1996.
- "ทวารบาล 2531" หรือ Thawara Barn 1988. สีอะคริลิก สีน้ำมันบนผ้าใบ. 170*140 ซม. 2531.
- "เปลือย" หรือ Nude Light Shadow 1975. สีอะคริลิกบนผ้าใบ. 108*123 ซม. 2518.
- ภาพประกอบเรื่อง “พระมหาชนก” บทที่ 33. พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ.
- ภาพประกอบเรื่อง “พระมหาชนก” บทที่ 34. พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ.
- ภาพประกอบเรื่อง “พระมหาชนก” บทที่ 35. พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ.
- ภาพประกอบเรื่อง “พระมหาชนก” บทที่ 36. พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ.
- ภาพประกอบเรื่อง “พระมหาชนก” บทที่ 37. พระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชฯ.
- "ภายนอก 1/2517" หรือ Exterior 1/1974. สีอะคริลิกบนผ้าใบ. 137*120 ซม. 2517.
- "มารผจญ 1982" หรือ Marn Phajorn 1982. ไม่ระบุเทคนิค. 100*130 ซม. 2525.
- "มารผจญ 1989" หรือ Marn Phajorn 1989. สีอะคริลิกบนผ้าใบ. 140*170 ซม. 2532.
- "ยมกปาฏิหาริย์ 1981" หรือ Yamokpha Tihan 1981. ไม่ระบุเทคนิค. 200*250 ซม. 2524 . ศิลปะจัดวาง. 2539
- "ยมกปาฏิหาริย์ 1983" หรือ Yamokpha Tihan 1983. ไม่ระบุเทคนิค. 200*250 ซม. 2526
- "รูปทรงของแสงบนเนื้อที่ของเงา 1" หรือ Light Form on the Shade Area 1. สีอะคริลิกบนผ้าใบ. 140*170 ซม.2520. เกียรตินิยมอันดับ 1
- "วัด 2" หรือ Temple no. 2. สีน้ำมันและสีอะคริลิก. 150*180 ซม. 2520. เกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทองประเภทจิตรกรรม
- "วัดโพธิ์ "หรือ Wat Po 1969. สีน้ำบนกระดาษ. 50*70 ซม. 2512.
- "แสงภายใน" หรือ Interior with Light. สีอะคริลิก. 200*300 ซม. รางวัลยอดเยี่ยมศิลปกรรม การประกวดศิลปกรรมร่วมสมัยประจำปี 2522.
- "แสงและเงา" หรือ Light & Shadow. สีอะคริลิกบนผ้าใบ. 114*100 ซม. 2515. ศิลปนิพนธ์ศิลปบัณฑิต (ศิลปไทย)
- "แสงและเงา 4" หรือ Light and Shadow 4. สีอะคริลิก. 108*123 ซม. 2519. เกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทองประเภทจิตรกรรม
- "แสงและเงาบนกระดาษ 1/2526" หรือ Light and Shade on Paper 1/1983. กระดาษ. 65*45 ซม. 1983.
- "แสงและทิศทาง" หรือ Light and direction. สีอะคริลิก ผ้าใบ แสงไฟฟ้า. 140*170 ซม. 2535.[4]
ปรัชญาและเป้าหมายในการทำงาน
ศาสตราจารย์ปรีชา มีแนวคิดที่ว่า "มนุษย์ต้องปรีบตัวให้ทันยุคสมัย ขณะเดียวกันก็ต้องรู้จักวัฒนธรรมของตนเอง ซึ่งควรนำมาปรับให้เกิดดุลยภาพระหว่างการอนุรักษ์กับการพัฒนา ศิลปะก็เช่นเดียวกันคนไทยสามารถเรียนรู้ทฤษฎีศิลปะแบบตะวันตกแต่ในเวลาเดียวกันก็ต้องไม่ลืมความเป็นไทยของตนเองแล้วนำข้อดีของทั้งสองสิ่งมาปรับให้เกิดดุลยภาพเป็นแนวทางสร้างสรรค์ศิลปกรรมไทยร่วมสมัยอย่างมีเอกลักษณ์ ซึ่งเป็นการพัฒนาที่ยั่งยืนตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ขณะเดียวกัน ศิลปินเองก็ต้องพยายามสื่อสารกับผู้ชมด้วย" ปรีชาจึงพยายามทำหน้าที่ลดช่องว่างของความไม่เข้าใจศิลปะของบุคคล โดยนัยหนึ่งทำหน้าที่เป็นครูสอนศิลปะ อีกนัยหนึ่งทำหน้าที่สร้างสรรค์ผลงานศิลปะให้สอดคล้องกับอุดมการณ์ของครูสอนศิลปะผู้ที่ติดตามผลงานศิลปะของปรีชามาตั้งแต่ชุดแรกๆจะพบว่าผลงานที่สร้างสรรค์ได้สอดแทรกสาระเพื่อปูพื้นฐานแก่ผู้ชมเป็นลำดับอย่างต่อเนื่อง "ทั้งนี้ผู้ชมงานควรปรับตัวปรับใจให้เกิดความพร้อมที่จะรับรู้และชื่นชมกับผลงานศิลปะตามไปด้วยเพราะถ้าสังคมมุ่งส่งเสริมให้บุคคลรับรู้แต่ศาสตร์ที่เป็นวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี แต่ขาดความรู้เกี่ยวกับเรื่องสุนทรียภาพทางความดีความงามซึ่งเป็นเรื่องของจิตนิยม ต่อไปจิตใจของบุคคลเหล่านั้นก็จะขาดความอ่อนหวานนุ่มนวล ไม่มีสุนทรียรสในจิตใจ จนกระทั่งกลายเป็นมนุษย์ที่มีจิตใจแข็งกระด้างไม่รับรู้คุณค่าของความดีความงามทั้งมวลที่มีอยู่ในโลก"