ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จูน โรส เบลลามี"
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 40: | บรรทัด 40: | ||
{{อายุขัย|2474}} |
{{อายุขัย|2474}} |
||
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์ |
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์โกนบอง]] |
||
[[หมวดหมู่:ชาวพม่าเชื้อสายอังกฤษ]] |
[[หมวดหมู่:ชาวพม่าเชื้อสายอังกฤษ]] |
||
[[หมวดหมู่:คู่สมรสของผู้นำประเทศ]] |
[[หมวดหมู่:คู่สมรสของผู้นำประเทศ]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:20, 21 เมษายน 2561
จูน โรส เบลลามี | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1932 ร่างกุ้ง พม่าภายใต้การปกครองของบริเตน |
| ชื่ออื่น | จูน เบบี (June Baby) |
| คู่สมรส | มารีโอ ปอสตีลยีโอเน (?–1954) เน วิน (1976–1977) |
| บุตร | ไมเคิล เบลลามี ปอสตีลยีโอเน มอริซ ปอสตีลยีโอเน |
จูน โรส เบลลามี (อังกฤษ: June Rose Bellamy) หรือชื่อพม่า ยะดะหน่า นะ-เม (พม่า: ရတနာနတ်မယ် "เทพีแห่งนพรัตน์"; 1 มิถุนายน ค.ศ. 1931)[1] เป็นภริยาคนที่สี่ของนายพลเน วิน ผู้นำเผด็จการทหารชาวพม่า
ประวัติ
จูน โรส เป็นธิดาของเฮอร์เบิร์ต เบลลามี (Herbert Bellamy) นักสะสมกล้วยไม้ชาวออสเตรเลีย กับมารดาคือเจ้าหญิงไท้ตินมะละ (ထိပ်တင်မလတ် Hteiktin Ma Lat) พระธิดาในเจ้าชายกะนอง (ကနောင်မင်းသား Kanaung Mintha) แห่งราชวงศ์อลองพญา
จูน โรสสมรสครั้งแรกกับมารีโอ ปอสตีลยีโอเน (Mario Postiglione) แพทย์และที่ปรึกษาโรคมาเลเรียขององค์การอนามัยโลกในร่างกุ้ง, ดามัสกัส, เจนีวา และมะนิลา มีบุตรชายด้วยกันสองคน ก่อนหย่าจากกันในปี ค.ศ. 1954
ต่อมาเธอพบกับนายพลเน วินครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1963 ที่ยุโรปซึ่งเธอพำนักอยู่ในขณะนั้น เน วินได้ชี้ชวนให้เธอกลับประเทศมาตุภูมิ แม้จะไม่เต็มใจนักแต่เธอก็ทำตามข้อเสนอของเขาแล้วออกมาจากอิตาลี จูน โรสสมรสกับเน วินเมื่อปี ค.ศ. 1976 แต่ชีวิตสมรสรื่นรมย์อยู่เพียงห้าเดือนและลงเอยด้วยการหย่า[2]
ปัจจุบันจูน โรสสอนภาษาพม่า และสอนทำอาหารอิตาลีที่เมืองฟลอเรนซ์ และร่วมองค์กรการกุศลบริจาคทรัพย์แก่นักศึกษาแพทย์ผ่านสถาบันศึกษาด้านการแพทย์ที่ย่างกุ้ง[2]