ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สถานีโทรทัศน์"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:55, 4 สิงหาคม 2560

สถานีโทรทัศน์ เป็นหน่วยงาน ที่เป็นเจ้าของคลื่นความถี่วิทยุโทรทัศน์ หรือเป็นผู้รับสัมปทานคลื่นความถี่วิทยุโทรทัศน์ รวมถึงเป็นผู้จัดสรรเวลาในการออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ ผ่านคลื่นความถี่ดังกล่าว และยังเป็นบริการส่งสัญญาณออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ ไปสู่เครื่องรับโทรทัศน์ โดยผ่านคลื่นความถี่ทางอากาศ โดยมากจะอยู่ในรูปของนิติบุคคล บริษัทจำกัด

บริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน

บริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน (Terrestrial Television Services) เป็นการดำเนินงานออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ ด้วยการส่งสัญญาณคลื่นไปตามอากาศ (มิใช่ส่งขึ้นสู่ชั้นอวกาศ) ซึ่งสามารถใช้เสาอากาศรับสัญญาณคลื่นดังกล่าว เพื่อใช้เครื่องรับโทรทัศน์แปลงเป็นสัญญาณโทรทัศน์เพื่อรับชมได้ทันที โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเพื่อเข้าถึงการรับชมแต่อย่างใด

บริการโทรทัศน์ภาคพื้นดินในประเทศไทย

สำหรับในประเทศไทย คลื่นความถี่โทรทัศน์ภาคพื้นดิน เป็นทรัพยากรสื่อสารของชาติ ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย โดยมีหน่วยราชการ, รัฐวิสาหกิจในรูปบริษัทมหาชน หรือหน่วยงานของรัฐ เป็นเจ้าของคลื่นความถี่ หรืออาจทำสัญญาสัมปทาน ร่วมกับนิติบุคคลภาคเอกชน เพื่อมอบสิทธิให้เป็นผู้ดำเนินกิจการก็ได้

ยุคหลังประกาศใช้พระราชบัญญัติ กสทช.

วุฒิสภาไทย ลงมติให้ผ่านร่างพระราชบัญญัติ การประกอบกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ เป็นผลให้เปลี่ยนแปลงระบบคลื่นความถี่ จากเดิมที่ใช้สัญญาณแอนะล็อกไปสู่การเป็นโทรทัศน์ระบบดิจิทัล ภายใน พ.ศ. 2558 โดยจะใช้ระบบโทรทัศน์ความละเอียดสูงจำนวนหนึ่ง ตามขีดความสามารถเท่าที่มีในระยะแรก

ต่อมา คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) วางแผนแม่บทโทรทัศน์ระบบดิจิตอล โดยแต่เดิมกำหนดให้มีบริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน เพิ่มขึ้นเป็นจำนวน 48 ช่อง โดยแบ่งเป็นกลุ่มช่องรายการเชิงธุรกิจ 24 ช่อง โดยมี 7 ช่องโทรทัศน์ความละเอียดสูง เป็นรายการทั่วไปทั้งหมด นอกนั้นเป็นช่องโทรทัศน์ความละเอียดมาตรฐาน ประกอบด้วย 7 ช่องรายการทั่วไป, 7 ช่องรายการประเภทข่าว และ 3 ช่องรายการเด็ก/เยาวชน ส่วนกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการสาธารณะ 12 ช่อง จะจัดสรรให้สถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม 3 ช่องรายการ อีกส่วนหนึ่งจำแนกตามหมวดต่างๆ ดังต่อไปนี้คือ การส่งเสริมความเข้าใจระหว่างรัฐบาลและรัฐสภากับประชาชน, การส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตย, ความมั่นคงของรัฐ, ความปลอดภัยสาธารณะ, เด็ก และครอบครัว (ซึ่ง กสทช.หารือเบื้องต้นว่าจะให้ไทยพีบีเอสดำเนินการเพิ่มอีกช่องหนึ่ง), การศึกษา และความรู้, ศาสนา ศิลปะ และวัฒนธรรม, สุขภาพ กีฬา และคุณภาพชีวิต, บุคคลด้อยโอกาส และเยาวชน โดยกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการชุมชนและภูมิภาคอีก 12 ช่อง ยังไม่มีการกำหนดสัดส่วนของหมวดหมู่ โดยได้มีการประมูลไปแล้วเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2556

สำหรับสถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม ซึ่งมีสถานะเป็นช่องรายการเชิงธุรกิจ (คือไทยทีวีสีช่อง 3, ช่อง 7 สี และโมเดิร์นไนน์ทีวี) จะต้องเข้าประมูลช่องรายการเชิงธุรกิจ ทั้งนี้ กสทช.อนุญาตให้ทดลองออกอากาศ โดยเข้าใช้สัญญาณ ในส่วนรายการชุมชนและภูมิภาค ไปพลางก่อนได้ เมื่อคลื่นความถี่พร้อมสำหรับการออกอากาศแล้ว ส่วนสถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม ซึ่งมีสถานะเป็นช่องรายการเพื่อสาธารณะ (คือ ททบ.5, สทท. และไทยพีบีเอส) กสทช.จะอนุญาตให้เข้าใช้สัญญาณ ในส่วนช่องรายการเพื่อสาธารณะได้ เมื่อคลื่นความถี่พร้อมสำหรับการออกอากาศแล้ว

ทั้งนี้ สถานีโทรทัศน์ระบบดิจิทัลในประเทศไทย ได้เริ่มการออกอากาศตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 โดยโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกจะยุติการออกอากาศเป็นรายช่องและรายพื้นที่ โดยเริ่มจากช่องไทยพีบีเอสเป็นช่องแรก เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558^[1]

โทรทัศน์ดาวเทียม

โทรทัศน์ผ่านสายเคเบิล (เคเบิลทีวี)

อ้างอิง

↑ ไทยพีบีเอสเริ่มแล้ว ยุติทีวีอนาล็อก! สมุย-ไชยปราการ นำร่องพื้นที่แรก ไทยรัฐออนไลน์

ดูเพิ่ม

บทความสื่อสารมวลชนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ไทยพีบีเอสเริ่มแล้ว ยุติทีวีอนาล็อก! สมุย-ไชยปราการ นำร่องพื้นที่แรก ไทยรัฐออนไลน์

[1]

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
+{{เพิ่มอ้างอิง}}
+'''สถานีโทรทัศน์''' เป็นหน่วยงาน ที่เป็นเจ้าของคลื่นความถี่วิทยุโทรทัศน์ หรือเป็นผู้รับสัมปทานคลื่นความถี่วิทยุโทรทัศน์ รวมถึงเป็นผู้จัดสรรเวลาในการออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ ผ่านคลื่นความถี่ดังกล่าว และยังเป็นบริการส่งสัญญาณออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ ไปสู่เครื่องรับโทรทัศน์ โดยผ่านคลื่นความถี่ทางอากาศ โดยมากจะอยู่ในรูปของ[[นิติบุคคล]] [[บริษัทจำกัด]]
 == บริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน ==
@@ บรรทัด 6: / บรรทัด 8: @@
 === บริการโทรทัศน์ภาคพื้นดินในประเทศไทย ===
+{{บทความหลัก|โทรทัศน์ในประเทศไทย|โทรทัศน์ระบบดิจิทัลในประเทศไทย}}
-สำหรับในประเทศไทย คลื่นความถี่โทรทัศน์ภาคพื้นดิน เป็นทรัพยากรสื่อสารของชาติ ตาม[[รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย]] โดยมีหน่วย[[ราชการ]], [[รัฐวิสาหกิจ]]ในรูป[[บริษัท|บริษัทมหาชน]] หรือหน่วยงานของรัฐ เป็นเจ้าของคลื่นความถี่ หรืออาจทำสัญญาสัมปทาน ร่วมกับ[[นิติบุคคล]]ภาคเอกชน เพื่อมอบสิทธิให้เป็นผู้ดำเนินกิlจการก็ได้
+สำหรับในประเทศไทย คลื่นความถี่โทรทัศน์ภาคพื้นดิน เป็นทรัพยากรสื่อสารของชาติ ตาม[[รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย]] โดยมีหน่วย[[ราชการ]], [[รัฐวิสาหกิจ]]ในรูป[[บริษัท|บริษัทมหาชน]] หรือหน่วยงานของรัฐ เป็นเจ้าของคลื่นความถี่ หรืออาจทำสัญญาสัมปทาน ร่วมกับ[[นิติบุคคล]]ภาคเอกชน เพื่อมอบสิทธิให้เป็นผู้ดำเนินกิจการก็ได้
 ==== ยุคหลังประกาศใช้พระราชบัญญัติ กสทช. ====
 [[วุฒิสภาไทย]] ลงมติให้ผ่านร่างพระราชบัญญัติ การประกอบกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ เป็นผลให้เปลี่ยนแปลงระบบคลื่นความถี่ จากเดิมที่ใช้[[สัญญาณแอนะล็อก]]ไปสู่การเป็น[[โทรทัศน์ระบบดิจิทัล]] ภายใน [[พ.ศ. 2558]] โดยจะใช้ระบบ[[โทรทัศน์ความละเอียดสูง]]จำนวนหนึ่ง ตามขีดความสามารถเท่าที่มีในระยะแรก
-ต่อมา [[คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ]] (กสทช.) วางแผนแม่บทโทรทัศน์ระบบดิจิตอล โดยกำหนดให้มีบริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน เพิ่มขึ้นเป็นจำนวน 48 ช่อง โดยแบ่งเป็นกลุ่มช่องรายการเชิงธุรกิจ 24 ช่อง โดยมี 7 ช่องโทรทัศน์ความละเอียดสูง เป็นรายการทั่วไปทั้งหมด นอกนั้นเป็นช่องโทรทัศน์ความละเอียดมาตรฐาน ประกอบด้วย 7 ช่องรายการทั่วไป, 7 ช่องรายการประเภทข่าว และ 3 ช่องรายการเด็ก/เยาวชน ส่วนกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการสาธารณะ 12 ช่อง จะจัดสรรให้สถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม 3 ช่องรายการ อีกส่วนหนึ่งจำแนกตามหมวดต่างๆ ดังต่อไปนี้คือ การส่งเสริมความเข้าใจระหว่างรัฐบาลและรัฐสภากับประชาชน, การส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตย, ความมั่นคงของรัฐ, ความปลอดภัยสาธารณะ, เด็ก และครอบครัว (ซึ่ง กสทช.หารือเบื้องต้นว่าจะให้ไทยพีบีเอสดำเนินการเพิ่มอีกช่องหนึ่ง), การศึกษา และความรู้, ศาสนา ศิลปะ และวัฒนธรรม, สุขภาพ กีฬา และคุณภาพชีวิต, บุคคลด้อยโอกาส และเยาวชน โดยกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการชุมชนและภูมิภาคอีก 12 ช่อง ยังไม่มีการกำหนดสัดส่วนของหมวดหมู่ โดยประมาณการว่าจะเริ่มประมูลได้ ในช่วงเดือนสิงหาคม-กันยายน พ.ศ. 2556
+ต่อมา [[คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ]] (กสทช.) วางแผนแม่บทโทรทัศน์ระบบดิจิตอล โดยแต่เดิมกำหนดให้มีบริการโทรทัศน์ภาคพื้นดิน เพิ่มขึ้นเป็นจำนวน 48 ช่อง โดยแบ่งเป็นกลุ่มช่องรายการเชิงธุรกิจ 24 ช่อง โดยมี 7 ช่องโทรทัศน์ความละเอียดสูง เป็นรายการทั่วไปทั้งหมด นอกนั้นเป็นช่องโทรทัศน์ความละเอียดมาตรฐาน ประกอบด้วย 7 ช่องรายการทั่วไป, 7 ช่องรายการประเภทข่าว และ 3 ช่องรายการเด็ก/เยาวชน ส่วนกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการสาธารณะ 12 ช่อง จะจัดสรรให้สถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม 3 ช่องรายการ อีกส่วนหนึ่งจำแนกตามหมวดต่างๆ ดังต่อไปนี้คือ การส่งเสริมความเข้าใจระหว่างรัฐบาลและรัฐสภากับประชาชน, การส่งเสริมการปกครองระบอบประชาธิปไตย, ความมั่นคงของรัฐ, ความปลอดภัยสาธารณะ, เด็ก และครอบครัว (ซึ่ง กสทช.หารือเบื้องต้นว่าจะให้ไทยพีบีเอสดำเนินการเพิ่มอีกช่องหนึ่ง), การศึกษา และความรู้, ศาสนา ศิลปะ และวัฒนธรรม, สุขภาพ กีฬา และคุณภาพชีวิต, บุคคลด้อยโอกาส และเยาวชน โดยกลุ่มช่องรายการเพื่อบริการชุมชนและภูมิภาคอีก 12 ช่อง ยังไม่มีการกำหนดสัดส่วนของหมวดหมู่ โดยได้มีการประมูลไปแล้วเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2556
 สำหรับสถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม ซึ่งมีสถานะเป็นช่องรายการเชิงธุรกิจ (คือ[[ไทยทีวีสีช่อง 3]], [[ช่อง 7 สี]] และ[[โมเดิร์นไนน์ทีวี]]) จะต้องเข้าประมูลช่องรายการเชิงธุรกิจ ทั้งนี้ กสทช.อนุญาตให้ทดลองออกอากาศ โดยเข้าใช้สัญญาณ ในส่วนรายการชุมชนและภูมิภาค ไปพลางก่อนได้ เมื่อคลื่นความถี่พร้อมสำหรับการออกอากาศแล้ว ส่วนสถานีโทรทัศน์ภาคพื้นดินเดิม ซึ่งมีสถานะเป็นช่องรายการเพื่อสาธารณะ (คือ [[ททบ.5]], [[สทท.]] และ[[ไทยพีบีเอส]]) กสทช.จะอนุญาตให้เข้าใช้สัญญาณ ในส่วนช่องรายการเพื่อสาธารณะได้ เมื่อคลื่นความถี่พร้อมสำหรับการออกอากาศแล้ว
+ทั้งนี้ สถานีโทรทัศน์ระบบดิจิทัลในประเทศไทย ได้เริ่มการออกอากาศตั้งแต่วันที่ [[1 เมษายน]] [[พ.ศ. 2557]] โดยโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกจะยุติการออกอากาศเป็นรายช่องและรายพื้นที่ โดยเริ่มจากช่องไทยพีบีเอสเป็นช่องแรก เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558<ref>[https://www.thairath.co.th/content/543430 ไทยพีบีเอสเริ่มแล้ว ยุติทีวีอนาล็อก! สมุย-ไชยปราการ นำร่องพื้นที่แรก] ไทยรัฐออนไลน์</ref>
-อนึ่ง องค์กรธุรกิจที่คาดว่าจะเข้าร่วมการประมูล ในส่วนช่องรายการข่าว ได้แก่ [[บมจ.อสมท]] ([[เครือข่ายโทรทัศน์ดาวเทียมเอ็มคอท|เอ็มคอททีวี]]), บมจ.เนชั่นบรอดแคสติงคอร์ปอเรชัน ([[เนชั่นแชนแนล]]), [[ทรูวิชันส์|บมจ.ทรูวิชันส์]] ([[ทีเอ็นเอ็น]]), บจก.สปริงคอร์ปอเรชัน ([[สปริงนิวส์]]), บจก.เทรนด์วีจีทรี ([[ไทยรัฐ]]ทีวี), [[เดลินิวส์|บจก.สี่พระยาการพิมพ์]] ([[เดลินิวส์ทีวี]]) บริษัท สามารถเทลคอม จำกัด (มหาชน)([[สยามกีฬา]])  เป็นต้น ส่วนช่องรายการทั่วไป ได้แก่ บจก.บางกอกเอ็นเตอร์เทนเม้นต์ (ไทยทีวีสีช่อง 3), บจก.กรุงเทพโทรทัศน์และวิทยุ (ช่อง 7 สี), บมจ.อสมท (โมเดิร์นไนน์ทีวี), [[ทรู ดิจิตอล คอนเท้นท์ แอนด์ มีเดีย|บจก.ทรูดิจิตอลคอนเทนต์แอนด์มีเดีย]] (ทรูไลฟ์), [[เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป|บมจ.เนชั่นมัลติมีเดียกรุ๊ป]] (คมชัดลึกทีวี), [[เวิร์คพอยท์ เอ็นเทอร์เทนเมนท์|บมจ.เวิร์คพอยท์เอ็นเทอร์เทนเมนท์]] (เวิร์คพอยท์ทีวี), [[จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่|บมจ.จีเอ็มเอ็มแกรมมี่]] ([[จีเอ็มเอ็มวัน|จีเอ็มเอ็มบรอดแคสติง]]) , [[อาร์เอส|บมจ.อาร์เอส]] ([[สถานีโทรทัศน์ช่อง 8|ช่อง 8]]), [[ชิน คอร์ปอเรชั่น|บมจ.ชินคอร์ปอเรชัน]] (อินทัช), [[อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง|อมรินทร์พรินติงแอนด์พับลิชชิง]], ไอพีเอ็ม (โทรทัศน์เคเบิล),โมโนกรุ๊ป([[เอ็มไทย]]) เป็นต้น ส่วนช่องรายการเด็กและเยาวชน ได้แก่ บมจ.อสมท (เอ็มคอททีวี), บจก.เอฟฟ์ ([[การ์ตูนคลับแชนแนล|การ์ตูนคลับ]]), [[โรส มีเดีย แอนด์ เอ็นเตอร์เทนเมนท์|บจก.โรสมีเดียแอนด์เอ็นเตอร์เทนเมนท์]] ([[แก๊งการ์ตูน แชนแนล|แก๊งการ์ตูน]]), บมจ.เนชั่นอินเตอร์เนชันแนลเอ็ดดูเทนเมนต์ (คิดส์โซน), บมจ.เวิร์คพอยท์เอ็นเทอร์เทนเมนท์ (ช่อง 6 รอบรู้ดูสนุก), บมจ.จีเอ็มเอ็มแกรมมี่ (จีเอ็มเอ็มบรอดแคสติง), บมจ.ชินคอร์ปอเรชัน (อินทัช) เป็นต้น
+== โทรทัศน์ดาวเทียม ==
+{{โครงส่วน}}
+== โทรทัศน์ผ่านสายเคเบิล (เคเบิลทีวี) ==
+{{บทความหลัก|โทรทัศน์ผ่านสายเคเบิล}}
+{{โครงส่วน}}
+== อ้างอิง ==
+{{รายการอ้างอิง}}
 == ดูเพิ่ม ==
+{{สถานีย่อย2|โทรทัศน์}}
 * [[โทรทัศน์]]
 * [[รายชื่อสถานีโทรทัศน์ในประเทศไทย]]
@@ บรรทัด 25: / บรรทัด 39: @@
 [[หมวดหมู่:สถานีโทรทัศน์| ]]
 [[หมวดหมู่:วิศวกรรมการแพร่สัญญาณ]]
-{{สถานีย่อย2|โทรทัศน์}}
 {{โครงสื่อสารมวลชน}}