ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
Full Results |
||
| บรรทัด 48: | บรรทัด 48: | ||
}} |
}} |
||
'''การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558''' จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนใน |
'''การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558''' จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนในทุกเขตเลือกตั้งรัฐสภาของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งใน[[สภาสามัญชน]]ซึ่งเป็น[[สภาล่าง]]ของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเกรตเตอร์ลอนดอน |
||
นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ [[เดวิด คาเมรอน]]แห่ง[[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] ซึ่งปกครองนับแต่[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2553|การเลือกตั้งปี 2553]] ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและ[[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]]ซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะเกิดรัฐสภาแขวน (hung parliament) การเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม |
นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ [[เดวิด คาเมรอน]]แห่ง[[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] ซึ่งปกครองนับแต่[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2553|การเลือกตั้งปี 2553]] ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและ[[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]]ซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะเกิดรัฐสภาแขวน (hung parliament) การเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม |
||
[[พรรคชาติสกอต]]ได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภา 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่ง |
[[พรรคชาติสกอต]]ได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในรัฐสภา พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียกว่า 48 ที่นั่งเมื่อสัดส่วนคะแนนเสียงลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2517 |
||
การรณรงค์ทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม ( |
การรณรงค์ทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกรัฐสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้ง คือ เพิ่มขึ้น 9.5% |
||
หลังการเลือกตั้ง มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน |
หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ |
||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
||
| บรรทัด 67: | บรรทัด 67: | ||
== ผลการเลือกตั้ง == |
== ผลการเลือกตั้ง == |
||
ผล |
ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้<ref>[http://www.bbc.com/news/election/2015/results "Election 2015 - BBC News]</ref> |
||
{|class="wikitable" align = "center" |
{|class="wikitable" align = "center" |
||
| บรรทัด 73: | บรรทัด 73: | ||
! ที่ !! พรรค !! คะแนนเสียง !! ที่นั่ง |
! ที่ !! พรรค !! คะแนนเสียง !! ที่นั่ง |
||
|- |
|- |
||
| 1 || [[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] || 11, |
| 1 || [[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] || 11,334,920 (36.9%) || 331 (50.9%) |
||
|- |
|- |
||
| 2 || [[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]] || 9, |
| 2 || [[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]] || 9,344,328 (30.4%) || 232 (35.7%) |
||
|- |
|- |
||
| 3 || [[พรรคชาติสกอต]] <br> (Scottish National Party) || 1,454,436 (4.7%) || 56 (8.6%) |
| 3 || [[พรรคชาติสกอต]] <br> (Scottish National Party) || 1,454,436 (4.7%) || 56 (8.6%) |
||
|- |
|- |
||
| 4 || พรรคเสรีประชาธิปไตย || 2, |
| 4 || พรรคเสรีประชาธิปไตย || 2,415,888 (7.9%) || 8 (1.2%) |
||
|- |
|- |
||
| 5 || พรรคสหภาพประชาธิปไตย <br> (Democretic Unionist Party) || 184,260 (0.6%) || 8 (1.2%) |
| 5 || พรรคสหภาพประชาธิปไตย <br> (Democretic Unionist Party) || 184,260 (0.6%) || 8 (1.2%) |
||
| บรรทัด 91: | บรรทัด 91: | ||
| 9 || พรรค Ulster Unionist || 114,935 (0.4%) || 2 (0.3%) |
| 9 || พรรค Ulster Unionist || 114,935 (0.4%) || 2 (0.3%) |
||
|- |
|- |
||
| 10 || พรรค UKIP <br> (UK Independence Party) || 3, |
| 10 || พรรค UKIP <br> (UK Independence Party) || 3,881,129 (12.9%) || 1 (0.2%) |
||
|- |
|- |
||
| 11 || พรรคกรีน || 1, |
| 11 || พรรคกรีน || 1,157,613 (3.8%) || 1 (0.2%) |
||
|- |
|- |
||
| 12 || อื่น ๆ || |
| 12 || อื่น ๆ || 346,436 (1.1%) || 1 (0.2%) |
||
|} |
|} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:42, 19 พฤษภาคม 2558
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ผู้ใช้สิทธิ | 66.1% | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558 จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนในทุกเขตเลือกตั้งรัฐสภาของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเกรตเตอร์ลอนดอน
นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ เดวิด คาเมรอนแห่งพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งปกครองนับแต่การเลือกตั้งปี 2553 ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงานซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะเกิดรัฐสภาแขวน (hung parliament) การเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม
พรรคชาติสกอตได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในรัฐสภา พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียกว่า 48 ที่นั่งเมื่อสัดส่วนคะแนนเสียงลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2517
การรณรงค์ทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกรัฐสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้ง คือ เพิ่มขึ้น 9.5%
หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ
ประวัติ
ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่แล้ว ไม่มีพรรคการเมืองใดครองเสียงข้างมากในสภาสามัญชนเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2517 จึงเกิดรัฐบาลผสมครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย[1]
การหยั่งเสียงความคิดเห็น
ผลการเลือกตั้ง
ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้[2]
| ที่ | พรรค | คะแนนเสียง | ที่นั่ง |
|---|---|---|---|
| 1 | พรรคอนุรักษนิยม | 11,334,920 (36.9%) | 331 (50.9%) |
| 2 | พรรคแรงงาน | 9,344,328 (30.4%) | 232 (35.7%) |
| 3 | พรรคชาติสกอต (Scottish National Party) |
1,454,436 (4.7%) | 56 (8.6%) |
| 4 | พรรคเสรีประชาธิปไตย | 2,415,888 (7.9%) | 8 (1.2%) |
| 5 | พรรคสหภาพประชาธิปไตย (Democretic Unionist Party) |
184,260 (0.6%) | 8 (1.2%) |
| 6 | พรรคซินน์เฟน (Sinn Fein) |
176,232 (0.6%) | 4(0.6%) |
| 7 | พรรค Plaid Cymru | 181,694 (0.6%) | 3 (0.5%) |
| 8 | พรรคสังคมประชาธิปไตยและแรงงาน | 99,809 (0.3%) | 3 (0.5%) |
| 9 | พรรค Ulster Unionist | 114,935 (0.4%) | 2 (0.3%) |
| 10 | พรรค UKIP (UK Independence Party) |
3,881,129 (12.9%) | 1 (0.2%) |
| 11 | พรรคกรีน | 1,157,613 (3.8%) | 1 (0.2%) |
| 12 | อื่น ๆ | 346,436 (1.1%) | 1 (0.2%) |
อ้างอิง
 | บทความเกี่ยวกับการเมือง การปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |