พรรคยุติธรรมประชาชน (มาเลเซีย)
พรรคยุติธรรมประชาชน | |
|---|---|
 | |
| ชื่อมลายู | Parti Keadilan Rakyat ڤرتي كعاديلن رعيت |
| ชื่อจีน | 人民公正黨 人民公正党 Rénmín gōngzhèng dǎng |
| ชื่อทมิฬ | மக்கள் நீதி கட்சி Makkaḷ nīti kaṭci |
| ชื่อย่อ | PKR, KEADILAN |
| ผู้ก่อตั้ง | อันวาร์ อิบราฮิม วัน อาซีซะฮ์ วัน อิซมาอิล |
| ประธาน | อันวาร์ อิบราฮิม |
| เลขาธิการ | ไซฟุดดิน นาซูตียน อิซมาอิล |
| โฆษก | ชัมซุล อิซกันดาร์ โมฮามัด อากิน |
| รองประธาน | Chua Tian Chang ราฟีซี รัมลี Chang Lih Kang Michael Teo |
| หัวหน้า AMK | อักมัล นัซรุลละฮ์ โมฮ์ด นาซิร |
| หัวหน้าหญิง | ฟูซียะฮ์ ซัลเละฮ์ |
| คำขวัญ | เกออาดีลันอุนตุกเซอมูวา เกอตูวานันรักยัต เดอมีรักยัต เรโฟร์มาซี ลาวันเตอตัปลาวัน เมิมบูจูร์ลาลูเมอลินตังปาตะฮ์ |
| ก่อตั้ง | 10 ธันวาคม ค.ศ. 1998 (ก่อตั้งเปอร์เกอรากันเกออาดีลันโซเซียล NGO) 4 เมษายน ค.ศ. 1999 (รับช่วงต่อจากอีกาตันมาชารากัตอิซลัมมาเลเซียและเปลี่ยนชื่อเป็นปาร์ตีเกออาดีลันนาซีโยนัล) 3 สังหาคม ค.ศ. 2003 (รวมกับปาร์ตีรักยัตมาเลเซียและเปลี่ยนชื่อเป็นปาร์ตีเกออาดีลันรักยัต) |
| รวมตัวกับ | ปาร์ตีเกออาดีลันนาซีโยนัลกับปาร์ตีรักยัตมาเลเซีย (3 สิงหาคม ค.ศ. 2003) |
| แยกจาก | องค์การมลายูรวมแห่งชาติ (อุมโน) |
| ก่อนหน้า | อีกาตันมาชารากัตอิซลัมมาเลเซีย; ปาร์ตีเกออาดีลันนาซีโยนัล และ ปาร์ตีรักยัตมาเลเซีย |
| ที่ทำการ | A-1-09, จัตุรัสเมอร์แชนต์, จาลันโตรปีกานาเซอลาตัน 1, 47410 เปอตาลิงจายา, รัฐเซอลาโงร์, ประเทศมาเลเซีย |
| หนังสือพิมพ์ | ซัวราเกออาดีลัน |
| สถาบันนโยบาย | อินซตีตุตรักยัต |
| ฝ่ายนักเรียนนักศึกษา | มาฮาซิซวาเกออาดีลัน |
| ฝ่ายเยาวชน | อังกาตันมูดาเกออาดีลัน (AMK) |
| ฝ่ายสตรี | วานีตาเกออาดีลัน |
| ฝ่ายยุวชนสตรี | ซรีกันดี เกออาดีลัน |
| อุดมการณ์ | เสรีนิยมทางสังคม[1] ปฏิรูปนิยม[2] ประชาธิปไตยสังคมนิยม ความเป็นธรรมทางสังคม พิพัฒนาการนิยม พหุวัฒนธรรมนิยม |
| จุดยืน | ซ้ายกลาง |
| กลุ่มระดับชาติ | บารีซันอัลเตอร์นาติฟ (1999–2004) พันธมิตรประชาชน (2008–2015) แนวร่วมแห่งความหวัง (ตั้งแต่ ค.ศ. 2015) |
| กลุ่มระดับสากล | Liberal International (สังเกตการณ์)[3] |
| สี | ฟ้า, แดง, ขาว |
| เพลง | อารุซเปอร์จัวงันบังซา |
| เดวันเนอการา: | 3 / 70 |
| เดวันรักยัต: | 35 / 222 |
| เดวันอุนดางันเนอเกอรี: | 61 / 607 |
| หัวหน้าคณะรัฐมนตรีรัฐ | 2 / 13 |
| เว็บไซต์ | |
| www | |
| สัญลักษณ์การเลือกตั้ง | |
 | |
| ธงประจำพรรค | |
| |
| การเมืองมาเลเซีย รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
พรรคยุติธรรมประชาชน (มลายู: Parti Keadilan Rakyat; ทมิฬ: மக்கள் நிதிக்கட்சி) เป็นพรรคการเมืองที่เป็นกลางในมาเลเซีย ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2546 โดยการรวมตัวระหว่างพรรคยุติธรรมแห่งชาติกับพรรคประชาชนมาเลเซีย หัวหน้าพรรคคือ วัน อาซิซะห์ วัน อิสมาอิล ภรรยาของอันวาร์ อิบราฮิม และมีสมาชิกสภาในสังกัดถึง 31 คน ใน พ.ศ. 2551 นโยบายของพรรคเน้นความยุติธรรมในสังคมและต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง ต้องการให้เลิกนโยบายเศรษฐกิจใหม่ เน้นการให้การศึกษาที่ไม่เกี่ยวข้องกับชนชาติ และแก้ไขความไม่เท่าเทียมกันทางเชื้อชาติ
ช่วงแรก[แก้]
ใน พ.ศ. 2540 เศรษฐกิจของมาเลเซียได้รับผลกระทบจากวิกฤติเศรษฐกิจในเอเชีย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง อันวาร์ อิบราฮิมได้เปลี่ยนรูปแบบทางเศรษฐกิจและเพิ่มอำนาจคณะกรรมการต่อต้านการ้อราษฎร์บังหลวง นายกรัฐมนตรีในขณะนั้นคือ มหาธีร์ โมฮัมหมัดไม่เห็นด้วยและปลดเขาออก
เหตุการณ์นี้ทำให้เกิดขบวนการปฏิรูปที่เรียกรีฟอร์มาซี แต่สิ่งที่เกิดตามมาคืออันวาร์ถูกจับกุม ซึ่งมีผู้เชื่อว่าสาเหตุมาจากการเมือง ภายในกลุ่มรีฟอร์มาซีนี้ ได้เกิดกระบวนการยุติธรรมในสังคม (อาดิล; มลายู: Pergerakan Keadilan Sosial) นำโดยวัน อาซิซะห์ วัน อิสมาอิล แต่ไม่สามารถจดทะเบียนพรรคการเมืองได้ ขบวนการรีฟอร์มาซีจึงเข้าไปควบคุมพรรคการเมืองขนาดเล็กและใช้ชื่อว่าพรรคยุติธรรมแห่งชาติ[4] ต่อมา พรรคนี้ได้ร่วมกับพรรคกิจกรรมประชาธิปไตย พรรคประชาชนมาเลเซีย และพรรคอิสลามมาเลเซียจัดตั้งแนวร่วมทางเลือกลงสมัครรับเลือกตั้งใน พ.ศ. 2542
การจับกุม[แก้]
ระหว่าง 27 – 30 กันยายน พ.ศ. 2542 นักกิจกรรม 7 คนรวมทั้งผู้นำพรรคยุติธรรมแห่งชาติถูกจับกุมด้วยเหตุผลว่าเพื่อปกป้องการเลือกตั้ง การจับกุมเกิดขึ้นอีกในวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2544 โดยใช้ข้อตกลงความมั่นคงภายใน ผู้ถูกจับกุมนี้จึงถูกเรียกว่ารีฟอร์มาซี 10
การเลือกตั้ง พ.ศ. 2542[แก้]
พรรคยังคงเข้าร่วมการเลือกตั้งแม้ว่าผู้นำที่สำคัญหลายคนถูกจับกุม และได้ 5 ที่นั่งในสภา ได้คะแนนคิดเป็น 11.67% แนวร่วมทางเลือกได้คะแนนรวม 40.21% พรรคอิสลามมาเลเซียได้ 27 ที่นั่ง พรรคกิจกรรมประชาธิปไตยได้ 10 ที่นั่ง
หลังการเลือกตั้งได้มีการเจรจาระหว่างพรรคยุติธรรมแห่งชาติและพรรคประชาชนมาเลเซียเพื่อรวมตัวกัน และได้ลงนามเพื่อรวมทั้งสองพรรคเข้าด้วยกันเมื่อ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 ต่อมา ในวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2546 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรคยุติธรรมประชาชน[5]
การเลือกตั้ง พ.ศ. 2547[แก้]
พรรคที่เกิดใหม่นี้เข้าร่วมการเลือกตั้ง พ.ศ. 2547 แต่ได้เพียงที่นั่งเดียว อันวาร์ อิบราฮิมได้รับการปล่อยตัวเมื่อ 2 กันยายน พ.ศ. 2547
การเลือกตั้ง พ.ศ. 2551[แก้]
ในการเลือกตั้งครั้งนี้ พรรคได้ 31 ที่นั่งในสภา มากกว่าพรรคกิจกรรมประชาธิปไตยและพรรคอิสลามมาเลเซีย และได้เป็นพรรคร่วมรัฐบาลกับพรรคพรรคกิจกรรมประชาธิปไตยและพรรคอิสลามมาเลเซียในการบริหารรัฐหลายรัฐ เช่น กลันตัน เกอดะฮ์ ปีนัง เปรัก และเซอลาโงร์
ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2548 พรรคได้จัดการประชุมระดับชาติครั้งที่ 2 โดยได้เสนอนโยบายเศรษฐกิจใหม่ที่มีความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติ ใน พ.ศ. 2549 พรรคได้เข้าร่วมในการเมืองของรัฐซาราวักและได้รับเลือก 1 ที่นั่งในเมืองกูชิง ในวันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2551 อันวาร์ได้จัดแรลลี[6]และมีผู้เข้าร่วมถึง 10,000 คน แต่มีตำรวจเข้ามาควบคุมและให้จัดได้เพียงครึ่งชั่วโมง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Senkyr, Jan (2013). "Political Awakening in Malaysia". KAS International Reports. Retrieved 24 June 2019.
- ↑ Jan Senkyr (2013). "Political Awakening in Malaysia". KAS International Reports (7): 75.
- ↑ "Parti Keadilan Rakyat". Liberal International. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 March 2016. สืบค้นเมื่อ 17 November 2011.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-06. สืบค้นเมื่อ 2015-09-07.
- ↑ Malaysiakini : PKR launched, promises to be truly multi-racial
- ↑ "Malaysian opposition leader Anwar marks end of political ban" เก็บถาวร 2012-10-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 14 April 2008, AFP
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
