องค์การมลายูรวมแห่งชาติ
องค์การมลายูรวมแห่งชาติ | |
|---|---|
 | |
| ชื่ออักษรรูมี | Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu |
| ชื่ออักษรยาวี | ڤرتوبوهن کبڠساءن ملايو برساتو |
| ชื่อย่อ | อัมโน |
| ผู้ก่อตั้ง | อนน์ จักฟาร์ |
| ประธาน | บัดรุดดิน อามีรุลดิน |
| เลขาธิการ | อันนัวร์ มูซา |
| รองประธาน 1 | โมฮามัด ฮาซัน |
| รองประธาน 2 (หัวหน้าหญิง) | โนร์ไอนี อะฮ์มัด |
| รองประธาน | อิซมาอิล ซับรี ยักกบ มะฮ์ซีร์ คาลิด โมฮาเม็ด คาเล็ด โนร์ดิน |
| เหรัญญิก | เต็งกู อัดนัน เต็งกู มันโซร์ |
| หัวหน้าเยาวชน | อัชรัฟ วัจดี ดูซูกี |
| หัวหน้าเยาวชนหญิง | ซาฮีดา ซาริก คัน |
| ผู้จัดการทั่วไป | บัดรุดดิน อามีรุลดิน |
| คำขวัญ | United, Loyal, In Service Bersatu, Bersetia, Berkhidmat |
| ก่อตั้ง | 11 พฤษภาคม ค.ศ. 1946 |
| รับรองตามกฎหมาย | 11 พฤษภาคม ค.ศ.1946 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1988 (อุมโนบารู) |
| ก่อนหน้า | องค์การมลายูรวม |
| ที่ทำการ | ติงกัต 38, เมอนาราดาโตะก์อนน์, ปูตราเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์, จาลันตุนอิซมาอิล, 50480 กัวลาลัมเปอร์, มาเลเซีย |
| หนังสือพิมพ์ | นิวสเตรตส์ไทมส์ เบอรีตาฮาเรียน ฮาเรียนเมโตร กซโม! |
| ฝ่ายเยาวชน | Pergerakan Pemuda UMNO Malaysia |
| ฝ่ายผู้หญิง | Wanita UMNO Malaysia |
| วานีตาอัมโนมาเลเซีย | Pergerakan Puteri UMNO Malaysia |
| จำนวนสมาชิก (ปี สิ้นปี ค.ศ.2019) | 3.2 ล้าน |
| อุดมการณ์ | เกอตัวนันเมอลายู[1][2] ชาตินิยมมลายู อนุรักษนิยมทางชาติ[3] อนุรักษนิยมทางสังคม[4] |
| จุดยืน | ฝ่ายขวา |
| กลุ่มระดับชาติ | พรรคพันธมิตร (ค.ศ.1952–73) แนวร่วมแห่งชาติ (ค.ศ.1973–ปัจจุบัน) |
| สี | แดงและขาว |
| เพลง | Bersatu, Bersetia, Berkhidmat |
| วุฒิสภามาเลเซีย: | 10 / 70 |
| สภาผู้แทนราษฎรมาเลเซีย: | 38 / 222 |
| สภานิติบัญญัติมาเลเซีย: | 126 / 587 |
| เว็บไซต์ | |
| www | |
| ธงประจำพรรค | |
.svg) | |
| การเมืองมาเลเซีย รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง 1. สีแดงและขาวถูกนำมาใช้ตั้งแต่ก่อนที่จะได้รับเอกราช | |
องค์การมลายูรวมแห่งชาติ (อังกฤษ: United Malays National Organisation; มลายู: Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu) หรือ อัมโน (UMNO) เป็นพรรคการเมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมาเลเซีย เป็นสมาชิกก่อตั้งของแนวร่วมแห่งชาติหรือบีเอ็น ซึ่งมีอำนาจครอบงำการเมืองมาเลเซียตั้งแต่ได้รับเอกราช อัมโนเน้นการปกป้องวัฒนธรรมมาเลเซีย คุณค่าอิสลาม และนโยบายที่เอื้อกับธุรกิจ
อัมโนมองตัวเองเป็นชาตินิยมมลายู อิสลามนิยม และอนุรักษนิยม เป็นตัวแทนของชาวมลายูในมาเลเซีย แม้ภูมิบุตรอื่น ๆ จะเข้าร่วมพรรคได้ก็ตาม การปกป้องสิทธิของชาวมลายูโดยอัมโนบางครั้งถูกมองว่าต้องแลกมาด้วยสิทธิของกลุ่มที่ไม่ใช่มลายู
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Helen Ting. "The Politics of National Identity in West Malaysia: Continued Mutation or Critical Transition? [The Politics of Ambiguity]" (PDF). Southeast Asian Studies, Kyoto University. J-Stage. p. 3/21 [33] and 5/21 [35].
UMNO came into being in 1946 under the impetus of the Anti-Malayan Union Movement based on this ideological understanding of ketuanan Melayu. Its founding president, Dato’ Onn Jaafar, once said that the UMNO movement did not adhere to any ideology other than Melayuisme, defined by scholar Ariffin Omar as “the belief that the interests of the bangsa Melayu must be upheld over all else”. Malay political dominance is a fundamental reality of Malaysian politics, notwithstanding the fact that the governing coalition since independence, the Alliance [subsequently expanded to form the Barisan Nasional or literally, the “National Front”], is multiethnic in its composition.
- ↑ Jinna Tay; Graeme Turner (24 July 2015). Television Histories in Asia: Issues and Contexts. Routledge. pp. 127–. ISBN 978-1-135-00807-9.
- ↑ Jan Senkyr (2013). "Political Awakening in Malaysia". KAS International Reports (7): 73–74.
the UMNO can be described as a national conservative Islamic party
- ↑ Timothy J. Lomperis, September 1996, 'From People's War to People's Rule: Insurgency, Intervention, and the Lessons of Vietnam', page 212, ISBN 0807822736
- Chin, James. "Going East: UMNO's entry into Sabah Politics". Asian Journal of Political Science, Vol 7, No 1 (June) 1999, pp. 20–40.
- Goh, Jenny (July 23, 1997). "Small spark can create big mess" เก็บถาวร 2006-03-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Straits Times.
- Kamarudin, Raja Petra (Nov. 7, 2005). "The stuff politicians are made of" เก็บถาวร 2008-01-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Malaysia Today.
- Pillai, M.G.G. (Nov. 3, 2005). "National Front parties were not formed to fight for Malaysian independence" เก็บถาวร 2007-06-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Malaysia Today.