ข้ามไปเนื้อหา

นูน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นูน
ن
อักษรต่างรูป
ต้นคำ กลางคำ ท้ายคำ
ن‍ ‍ن‍ ‍ن
อักษรอาหรับ
ه
ประวัติอักษรอาหรับ
เครื่องหมายการออกเสียง
ฟัตฮะฮ์ · กัสเราะฮ์ · ء ·ฎ็อมมะฮ์
เลขอาหรับ

นูน (อังกฤษ: Nun) เป็นอักษรตัวที่ 14 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรูנ‎ และอักษรอาหรับ ﻥ‎ และเป็นอักษรตัวที่สามของอักษรทานะ (ނ)- มีชื่อว่านูนุ แทนด้วยสัทอักษร: [n] อักษรฟินิเชียตัวนี้ไปเป็นอักษรกรีก (Ν), อักษรอีทรัสคัน ̍, อักษรละติน N, และอักษรซีริลลิก Н

คาดว่านุนมาจากอักษรภาพรูปงู (คำว่างูในภาษาฮีบรู, nachash เริ่มด้วยนุน และคำว่างูในภาษาอราเมอิกคือ nun) หรือปลาไหล แต่บางกลุ่มเชื่อว่ามาจากไฮโรกลิฟฟิกของอียิปต์รูปปลาในน้ำ (ในภาษาอาหรับ, nūn หมายถึงปลาหรือวาฬ). อักษรฟินิเชียตัวนี้ชื่อ nūn "ปลา" แต่รูปร่างของอักษรเหมือนจะมาจากอักษรคานาอันไนต์ naḥš "งู", ที่มาจากไฮโรกลิฟิกรูปงู Naḥš ในวรรณกรรมภาษาอาหรับสมัยใหม่หมายถึง "โชคร้าย" อักษรตัวนี้ในอักษรเอธิโอปิกและภาษากลุ่มเซมิติกในเอธิโอเปียใช้ nehas, หมายถึงทองเหลือง และ อักษรรูน ที่ใช้ชื่อว่า Naudiz มีความหมายว่า ความทุกข์ แต่ความหมายในการทำนายว่า ความสงสัย ไม่มั่นใจในความปลอดภัย