ตำบลเมาะมาวี
ตำบลเมาะมาวี | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Tambon Momawi |
คลองชลประทานเปาะดอฆอ-พงกูวิง | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | ยะรัง |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 19.84 ตร.กม. (7.66 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566)[1] | |
• ทั้งหมด | 11,258 คน |
• ความหนาแน่น | 567.43 คน/ตร.กม. (1,469.6 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 94160 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 941010 |
องค์การบริหารส่วนตำบลเมาะมาวี | |
---|---|
พิกัด: 6°41′53.7″N 101°17′35.3″E / 6.698250°N 101.293139°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | ยะรัง |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 19.84 ตร.กม. (7.66 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566) | |
• ทั้งหมด | 11,258 คน |
• ความหนาแน่น | 567.43 คน/ตร.กม. (1,469.6 คน/ตร.ไมล์) |
รหัส อปท. | 06941004 |
ที่อยู่ที่ทำการ | หมู่ที่ 1 ถนนปัตตานี–เบตง ตำบลเมาะมาวี อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี 94160 |
เว็บไซต์ | www |
เมาะมาวี เป็นตำบลของอำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 19.84 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 12,400.3 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 6 หมู่บ้าน
ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]
ตำบลเมาะมาวีมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้[2]
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลกระโด
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลกอลำ
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลเขาตูม
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลตาเซะ (อำเภอเมืองยะลา จังหวัดยะลา) และตำบลม่วงเตี้ย (อำเภอแม่ลาน)
ประวัติ[แก้]
เมาะมาวี มีที่มาจากภาษามลายูท้องถิ่น คำว่า เมาะ เป็นคำสรรพนาม หมายถึง แม่หรือยาย ส่วนคำว่า มาวี เป็นชื่อคน (ผู้ชาย) ดังนั้นคำว่า เมาะมาวี จึงหมายถึง "แม่ของคนชื่อมาวี" หรือ "ยายของคนที่ชื่อมาวี"[3] สาเหตุที่ได้ชื่อว่าตำบลเมาะมาวีมาจนบัดนี้ เพราะว่าสมัยก่อนในตำบลเมาะมาวีมีสภาพการคมนาคมยังไม่สะดวกนัก พาหนะในการเดินทางส่วนใหญ่จะเป็นเกวียนหรือการสัญจรด้วยการเดินเท้า บ้านเรือนแต่ละหลังปลูกอยู่ในระยะห่างกันมาก หนึ่งในนั้นมีบ้านของเมาะมาวีตั้งอยู่ และเมื่อผู้คนสัญจรมาถึงบริเวณนี้มักจะแวะพักเหนื่อยที่บ้านของเมาะมาวี เป็นประจำจนมีชื่อเรียกติดปากและเป็นชื่อเรียกของหมู่บ้านและเป็นที่มาของชื่อตำบลเมาะมาวีมาจวบจนกระทั่งปัจจุบัน
ใน พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกหมู่ 3 บ้านพงสาฆอ, หมู่ 4 บ้านดุซงปาเย ของตำบลกระโด รวมกับพื้นที่หมู่ 1 บ้านเมาะมาวี, หมู่ 2 บ้านต้นมะขาม และหมู่ 8 บ้านเกาะบาตอ ของตำบลกอลำ รวมทั้งหมด 5 หมู่บ้าน จัดตั้งเป็น ตำบลเมาะมาวี[4] โดยตั้งเป็นหมู่ที่ 1–5 ตำบลเมาะมาวี ตามลำดับ
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]
การปกครองท้องที่[แก้]
ตำบลเมาะมาวีแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 6 หมู่บ้าน ได้แก่
หมู่ 1 | บ้านพงสาฆอ | (Ban Phong Sakho) | หมู่ 3 (เดิม) โอนมาจากตำบลกระโด | ||||
หมู่ 2 | บ้านดุซงปาเย | (Ban Dusong Paye) | หมู่ 4 (เดิม) โอนมาจากตำบลกระโด | ||||
หมู่ 3 | บ้านเมาะมาวี | (Ban Momawi) | หมู่ 1 (เดิม) โอนมาจากตำบลกอลำ | ||||
หมู่ 4 | บ้านต้นมะขาม | (Ban Ton Makham) | หมู่ 2 (เดิม) โอนมาจากตำบลกอลำ | ||||
หมู่ 5 | บ้านเกาะบาตอ | (Ban Ko Bato) | หมู่ 8 (เดิม) โอนมาจากตำบลกอลำ | ||||
หมู่ 6 | บ้านดารุสสลาม | (Ban Darussalam) | – |
การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]
ท้องที่ตำบลเมาะมาวี มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลเมาะมาวี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเมาะมาวีทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลเมาะมาวี ที่จัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2517[5]
ใน พ.ศ. 2538 สภาตำบลเมาะมาวีมี 6 หมู่บ้าน พื้นที่ 19.84 ตารางกิโลเมตร ประชากร 9,520 คน และ 1,589 ครัวเรือน[6] พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลเมาะมาวีอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลเมาะมาวีใน พ.ศ. 2540[7]
ประชากร[แก้]
พื้นที่ตำบลเมาะมาวีประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 6 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 11,258 คน แบ่งเป็นชาย 5,612 คน หญิง 5,646 คน (เดือนธันวาคม 2566)[8] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นลำดับที่ 3 ในอำเภอยะรัง
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
หมู่บ้าน | พ.ศ. 2566[9] | พ.ศ. 2565[10] | พ.ศ. 2564[11] | พ.ศ. 2563[12] | พ.ศ. 2562[13] | พ.ศ. 2561[14] | พ.ศ. 2560[15] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ต้นมะขาม | 3,437 | 3,388 | 3,346 | 3,295 | 3,233 | 3,232 | 3,177 |
เกาะบาตอ | 2,073 | 2,072 | 2,039 | 2,015 | 1,986 | 1,975 | 1,934 |
พงสาฆอ | 1,829 | 1,807 | 1,805 | 1,805 | 1,784 | 1,747 | 1,733 |
เมาะมาวี | 1,816 | 1,792 | 1,771 | 1,757 | 1,733 | 1,717 | 1,713 |
ดารุสสลาม | 1,089 | 1,065 | 1,052 | 1,043 | 1,045 | 1,024 | 1,008 |
ดุซงปาเย | 1,014 | 1,004 | 998 | 986 | 968 | 959 | 947 |
รวม | 11,258 | 11,128 | 11,011 | 10,901 | 10,749 | 10,654 | 10,512 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ประชากรในเขตตำบลเมาะมาวี อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 116 (ตอนพิเศษ 23 ง): 65–93. วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2542
- ↑ ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลเมาะมาวี อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งตำบลในจังหวัดต่าง ๆ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 64 (26 ง): 1114–1433. วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2490
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลเมาะมาวี อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.