ดัชชีลิมบืร์ค (ค.ศ. 1839–1867)
ดัชชีลิมบืร์ค Hertogdom Limburg (ดัตช์) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1839–1867 | |||||||||
การแลกเปลี่ยนดินแดนในปีค.ศ. 1839 ด้วยการโอนย้ายลักเซมเบิร์กตะวันตก ออกจากเยอรมัน (4) เพื่อรวมเป็นเบลเยียม (3) จึงเป็นผลให้เนเธอร์แลนด์ (1) ก่อตั้งดัชชีลิมบืร์คขึ้นเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน (2) (บริเวณนี้อยู่ในอาณัติของเบลเยียมจนถึงปีค.ศ. 1839) | |||||||||
สถานะ | จังหวัดในเนเธอร์แลนด์, รัฐในสมาพันธรัฐเยอรมัน ปกครองโดยกษัตริย์แห่งเนเธอร์แลนด์ | ||||||||
เมืองหลวง | มาสทริชท์ | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ดัตช์, ลิมบืร์ค (ไม่เป็นทางการ) | ||||||||
ศาสนา | คริสต์นิกายโรมันคาทอลิก | ||||||||
การปกครอง | ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ | ||||||||
ดยุก | |||||||||
• 1839–1840 | พระเจ้าวิลเลิมที่ 1 | ||||||||
• 1840–1849 | พระเจ้าวิลเลิมที่ 2 | ||||||||
• 1849–1866 | พระเจ้าวิลเลิมที่ 3 | ||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||
19 เมษายน 1839 | |||||||||
11 พฤษภาคม 1867 | |||||||||
|
ดัชชีลิมบืร์ค (ดัตช์: Hertogdom Limburg) ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1839 จากส่วนหนึ่งของจังหวัดลิมบืร์คอันเป็นผลบังคับจากสนธิสัญญาลอนดอน โดยรวมอาณาเขตของลิมบืร์คส่วนหนึ่งซึ่งยังอยู่ในการปกครองของเนเธอร์แลนด์ (ในขณะที่ครึ่งหนึ่งทางตะวันตกกลายมาเป็นของเบลเยียม) ยกเว้นเขตเมืองมาสทริชท์และเวนโล
ดัชชีลิมบืร์คเคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดในราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ และในขณะเดียวกันก็เป็นรัฐสมาชิกในสมาพันธรัฐเยอรมัน
ประวัติ
[แก้]การก่อตั้ง
[แก้]สืบเนื่องจากการต่อตั้งสมาพันธรัฐเยอรมันจากการประชุมใหญ่แห่งเวียนนาใน ค.ศ. 1815 ซึ่งเป็นการรวมกลุ่มรัฐเยอรมันทั้ง 39 รัฐเพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของรัฐในสมาชิก[1] โดยประสบความสำเร็จในการจัดตั้งตลาดร่วมในรัฐสมาชิกในระหว่าง ค.ศ. 1818–1834 ถึงแม้ดัชชีลิมบืร์คจะไม่ได้เป็นสมาชิกก่อตั้งของสมาพันธรัฐเยอรมัน แต่ได้เข้าร่วมกับสมาพันธ์ใน ค.ศ. 1839 ภายหลังจากการปฏิวัติเบลเยียมซึ่งเริ่มขึ้นใน ค.ศ. 1830 โดยการรวมกลุ่มของเสรีชนและชาวคาทอลิก เพื่อแยกเบลเยียมให้เป็นอิสระจากการปกครองของเนเธอร์แลนด์
ผลของสนธิสัญญาลอนดอน (ค.ศ. 1839) ซึ่งทำให้กษัตริย์ของเนเธอร์แลนด์จะต้องยกดินแดนฝั่งตะวันตกของลักเซมเบิร์กให้กับเบลเยียม โดยลักเซมเบิร์กในขณะนั้นถือเป็นรัฐสมาชิกในสมาพันธรัฐเยอรมัน ภายหลังการเสียดินแดนให้เบลเยียมทำให้สูญเสียจำนวนประชากรถึง 150,000 คน สมาพันธรัฐเยอรมันจึงยืนกรานให้เนเธอร์แลนด์ชดใช้ดินแดนส่วนอื่นให้แทน จึงเป็นต้นกำเนิดของดัชชีลิมบืร์คซึ่งประกอบด้วยจังหวัดลิมบืร์ค(เดิม) แต่ไม่รวมถึงเขตเมืองมาสทริชท์และเวนโล เพื่อให้พอดีกับจำนวนประชากรที่เสียไป[2]
การล่มสลาย
[แก้]สงครามออสเตรีย-ปรัสเซียใน ค.ศ. 1866 นำไปสู่การล่มสลายของสมาพันธรัฐเยอรมัน เพื่อที่จะจัดการกับสถานะของลักเซมเบิร์กและดัชชีลิมบืร์คซึ่งถือเป็นดินแดนที่เคยอยู่ภายใต้การปกครองกษัตริย์ของเนเธอร์แลนด์มาก่อนและยังถือเป็นรัฐสมาชิกของสมาพันธรัฐเยอรมันด้วยนั้น สนธิสัญญาลอนดอน (ค.ศ. 1867) ยืนยันว่าดัชชีลิมบืร์คเป็นส่วนหนึ่งของเนเธอร์แลนด์ ในขณะที่ลักเซมเบิร์กเป็นรัฐอิสระแบบมีประมุขร่วมกับราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ตั้งแต่ ค.ศ. 1839 เป็นต้นมา
นามของดัชชีลิมบืร์คยังมีที่ใช้ในทางการจนถึงช่วง ค.ศ. 1907 มรดกที่ตกทอดมาในสมัยนี้รวมถึงการเรียกตำแหน่งผู้สำเร็จราชการสำหรับลิมบืร์คว่า "ผู้ว่าราชการ" แทน