คารัมบิต
คารัมบิต | |
---|---|
เทคนิคการจับคารัมบิตแบบดั้งเดิม | |
ชนิด | ใบมีดที่ซ่อนอยู่/เครื่องมือการเกษตร |
แหล่งกำเนิด | อินโดนีเซีย |
ข้อมูลจำเพาะ | |
ประเภทใบมีด | ส่วนคมหนึ่งหรือสองด้าน, โค้งเป็นรูปเสี้ยว |
ชนิดด้ามจับ | เขาควายน้ำ, ทำด้วยไม้, งาช้าง |
ฝักดาบ/ปลอก | เขาควายน้ำ, ทำด้วยไม้ |
คารัมบิต (ภาษามีนังกาเบา: kurambik หรือ karambiak) เป็นมีดโค้งที่คล้ายกรงเล็บขนาดมือถือจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นที่รู้จักในภาษาอินโดนีเซียและภาษามาเลเซียพื้นบ้านในชื่อ เกอรัมบิต และเรียกในชื่อ คารัมบิต สำหรับประเทศฟิลิปปินส์และในกลุ่มประเทศตะวันตกเป็นส่วนใหญ่[1]
แหล่งกำเนิด
[แก้]เชื่อกันว่า คารัมบิตมีต้นกำเนิดในหมู่ชาวมีนังกาเบาของจังหวัดสุมาตราตะวันตก[2] โดยตามคติชน สิ่งนี้ได้แรงบันดาลใจจากกรงเล็บของเสือ เช่นเดียวกับอาวุธในภูมิภาคเป็นส่วนมาก ซึ่งแต่เดิมออกแบบมาเพื่อใช้ถางรากในการเกษตร, รวบรวม และปลูกข้าว ในขณะที่สามารถใช้มันเป็นอาวุธ โดยได้มีการเพิ่มความโค้งของใบมีดให้มากขึ้นเพื่อเพิ่มศักยภาพในการตัด จากการค้าขายผ่านประเทศอินโดนีเซียและการติดต่อระยะใกล้กับกลุ่มประเทศเพื่อนบ้าน จึงได้มีการกระจายคารัมบิตไปยังประเทศกัมพูชา, ลาว, มาเลเซีย, พม่า, ไทย และฟิลิปปินส์ในที่สุด[3][4]
ในวัฒนธรรมร่วมสมัย
[แก้]- มีการใช้คารัมบิตเป็นองค์ประกอบของตราประจำแห่งตำรวจหลวงมาเลเซีย
- มีการนำคารัมบิตมาใช้ในวิดีโอเกมเคาน์เตอร์-สไตรก์: โกลบัลออฟเฟนซิฟ และมักจะเป็นมีดที่หายาก และมีราคาแพงมากที่สุดในเกม
- นาดีปูตรา นักเขียนบทละครชาวชวา ได้ประพันธ์หนึ่งในบทละครสามองก์ของเขาในชื่อ อาวังคารัมบิต[5]
- แซม ฟิชเชอร์ (ที่สวมบทโดยนักแสดงชาวแคนาดาชื่ออีริก จอห์นสัน) ในสปรินเตอร์เซลแบล็คลิสต์ มีการพกอาวุธเป็นคารัมบิตสมัยใหม่[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Farrer, D. S. (5 June 2009). Shadows of the Prophet: Martial Arts and Sufi Mysticism. Springer Science & Business Media. p. 91. ISBN 978-1-4020-9356-2.
- ↑ Agus Mulyana (2010). "KERAMBIT: Senjata Genggam Khas Minangkabau". Sumedang Online. สืบค้นเมื่อ 2014-10-09.
- ↑ Proyek Pembinaan Permuseuman Jakarta (Indonesia). Koleksi pilihan museum-museum negeri propinsi. Proyek Pembinaan Permuseuman Jakarta: 1989. 65 pages
- ↑ D. Christo (2014). "Karambit FAQ". Karambit.com.
- ↑ Purushothaman, Venka (2002). Narratives: Notes on a Cultural Journey : Cultural Medallion Recipients, 1979-2001. National Arts Council. pp. 136, 140. ISBN 978-981-04-6737-1.
- ↑ "Sam Fisher's Karambit". Unfinished Man. สืบค้นเมื่อ 16 September 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Karambit.com - Articles, history and legalities about the karambit