ข้ามไปเนื้อหา

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558

← พ.ศ. 2553 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 พ.ศ. 2560 →

ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน
ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก
ผู้ใช้สิทธิ(30,492,062) 66.1%
  First party Second party
  เดวิด คาเมรอน เอ็ด มิลลิแบนด์
ผู้นำ เดวิด คาเมรอน เอ็ด มิลลิแบนด์
พรรค พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร) พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)
ผู้นำตั้งแต่ 6 ธันวาคม 2548 25 กันยายน 2553
เขตของผู้นำ เขตวิตนีย์ เขตดองคัสเตอร์เหนือ
เลือกตั้งล่าสุด 306 ที่นั่ง, 36.1% 258 ที่นั่ง, 29.0%
ที่นั่งก่อนหน้า 302 256
ที่นั่งที่ชนะ 330 232
ที่นั่งเปลี่ยน เพิ่มขึ้น28 ลดลง24
คะแนนเสียง 11,334,920 9,344,328
% 36.9% 30.4%
%เปลี่ยน เพิ่มขึ้น0.8% เพิ่มขึ้น1.4%


นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง

เดวิด คาเมรอน
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

ว่าที่นายกรัฐมนตรี

เดวิด คาเมรอน
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558 จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนใน 650 เขตเลือกตั้งของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเขตมหานครลอนดอน

นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ เดวิด คาเมรอนแห่งพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งปกครองนับแต่การเลือกตั้งปี 2553 ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงานซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะไม่มีพรรคการเมืองใดได้ครองเสียงข้างมากหรือเกิดสภาแขวน (hung parliament) แต่ผลการเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกสภาสามัญชนเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนเป็นนายกรัฐมนตรีต่อโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม

พรรคชาติสกอตได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในสภาสามัญชน พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียที่นั่งกว่า 48 ที่นั่ง และทำให้สัดส่วนคะแนนเสียงของพรรคลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งทั่วไปเดือนกุมภาพันธ์ 2517

การรณรงค์หาเสียงทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้งครั้งนี้ คือ เพิ่มขึ้น 9.5%

หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน[1] และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย[2] นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ

ประวัติ

[แก้]

ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่แล้ว ไม่มีพรรคการเมืองใดครองเสียงข้างมากในสภาสามัญชนเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2517 จึงเกิดรัฐบาลผสมครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย[3]

รูปแบบการเลือกตั้ง

[แก้]

สภาสามัญชนใช้ระบบเขตเพียงอย่างเดียวทั้ง 650 ที่นั่ง ผู้ที่มีคะแนนเสียงสูงสุดจะได้รับเลือกตั้งโดยไม่จำเป็นต้องได้เสียงข้างมาก แม้ว่าข้อตกลงการร่วมรัฐบาลระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย กำหนดให้ทำประชามติเพื่อเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งเป็นแบบ Alternative Vote(Instant-runoff voting) (แบบหาผู้ชนะเสียงข้างมาก)ในปีพ.ศ. 2554[4] แต่ผลการลงประชามติ ประชาชนปฏิเสธการเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งด้วยคะแนนเสียง 67.9% ต่อ 32.1%[5]

การหยั่งเสียงความคิดเห็น

[แก้]
                     อนุรักษนิยม                     แรงงาน                     เสรีประชาธิปไตย                     เอกราชยูเค                     กรีน


ผลการเลือกตั้ง

[แก้]

ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้[6]

ที่ พรรค คะแนนเสียง ที่นั่ง เปลี่ยนแปลง(ที่นั่ง)
1   พรรคอนุรักษนิยม 11,334,920 (36.9%) 331[7] (50.9%) เพิ่มขึ้น28
2   พรรคแรงงาน 9,344,328 (30.4%) 232 (35.7%) ลดลง24
3   พรรคชาติสกอต
(Scottish National Party)
1,454,436 (4.7%) 56 (8.6%) เพิ่มขึ้น50
4   พรรคเสรีประชาธิปไตย 2,415,888 (7.9%) 8 (1.2%) ลดลง48
5   พรรคสหภาพประชาธิปไตย
(Democretic Unionist Party)
184,260 (0.6%) 8 (1.2%) Steady
6   พรรคซินน์เฟน
(Sinn Fein)
176,232 (0.6%) 4(0.6%) ลดลง1
7   พรรค Plaid Cymru 181,694 (0.6%) 3 (0.5%) Steady
8   พรรคสังคมประชาธิปไตยและแรงงาน 99,809 (0.3%) 3 (0.5%) Steady
9   พรรค Ulster Unionist 114,935 (0.4%) 2 (0.3%) เพิ่มขึ้น2
10   พรรคเอกราชสหราชอาณาจักร
(UK Independence Party)
3,881,129 (12.9%) 1 (0.2%) ลดลง1
11   พรรคกรีน 1,157,613 (3.8%) 1 (0.2%) Steady
12 อื่น ๆ 346,436 (1.1%) 1 (0.2%)

อ้างอิง

[แก้]