ไฟฟ์ติคปลึส
ไฟฟ์ติคปลึส 50PLUS | |
|---|---|
_Logo.svg){kind=logo} | |
| ชื่อย่อ | 50+ |
| ประธาน | เคร์ต ดาเลิส |
| หัวหน้า | เฮ็งก์ โกรล |
| ผู้นำในวุฒิสภา | มาร์ติน ฟัน โรยเยิน |
| ผู้นำในสภาผู้แทนราษฎร | เฮ็งก์ โกรล |
| ผู้นำในรัฐสภายุโรป | ตวน มันเดิร์ส |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 2009 |
| ที่ทำการ | Kneuterdijk 2 เดอะเฮก |
| สมาชิกภาพ (ปี 2019) |  5,701[1] |
| อุดมการณ์ | บำนาญ[2][3] ลัทธิอิงสามัญชน[4] ต่อต้านสหภาพยุโรปเล็กน้อย[5][6][7] |
| จุดยืน | กลาง[8][9] |
| สี | ม่วง |
| วุฒิสภา | 2 / 75 |
| สภาผู้แทนราษฎร | 4 / 150 |
| ข้าหลวงในพระมหากษัตริย์ | 0 / 12 |
| สภาจังหวัด | 17 / 570 |
| รัฐสภายุโรป | 1 / 29 |
| เว็บไซต์ | |
| www.50pluspartij.nl | |
| การเมืองเนเธอร์แลนด์ รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง | |
ไฟฟ์ติคปลึส (ดัตช์: 50PLUS หรือย่อเป็น 50+) เป็นพรรคการเมืองในประเทศเนเธอร์แลนด์ที่ตั้งขึ้นโดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อผลักดันและรักษาผลประโยชน์ของผู้รับบำนาญ ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 2009 โดยโมริส โกปมัน, อเล็กซันเดอร์ มึนนิงโฮฟ และยัน นาเคิล อดีตพรรคการเมืองของพรรคแรงงานและพรรคเนเธอร์แลนด์น่าอยู่ มีเฮ็งก์ โกรล เป็นหัวหน้าพรรคตั้งแต่ ค.ศ. 2016
พรรคลงรับเลือกตั้งครั้งแรกในการเลือกตั้งสภาจังหวัดเมื่อ ค.ศ. 2011 โดยได้มา 9 ที่นั่ง จากนั้นลงรับเลือกตั้งวุฒิสภาในปีเดียวกันโดยเป็นระบบที่ให้สมาชิกสภาจังหวัดเลือกสมาชิกวุฒิสภา พรรคได้มาหนึ่งที่นั่งในวุฒิสภา และในการเลือกตั้งทั่วไปในปี ค.ศ. 2012 พรรคได้ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร 2 ที่นั่ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Forum voor Democratie vierde ledenpartij, middenpartijen verliezen juist veel leden". NRC (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 12 February 2019.
- ↑ Andeweg, R. and G. Irwin Politics and Governance in the Netherlands, Basingstoke (Palgrave) p.49
- ↑ Nordsieck, Wolfram (2017). "Netherlands". Parties and Elections in Europe. สืบค้นเมื่อ 4 August 2018.
- ↑ "De opmars van 50Plus". AD. 16 November 2016. สืบค้นเมื่อ 4 February 2018.
- ↑ Benjamin LeRuth; Yordan Kutiyski; André Krouwel; Nicholas J Startin (2017). "Does the Information Source Matter? Newspaper Readership, Political Preferences and Attitudes Toward the EU in the UK, France and the Netherlands". ใน Manuela Caiani; Simona Guerra (บ.ก.). Euroscepticism, Democracy and the Media: Communicating Europe, Contesting Europe. Palgrave Macmillan UK. p. 105. ISBN 978-1-137-59643-7.
- ↑ Jort Statema; Paul Aarts. Timo Behr; Teija Tiilikainen (บ.ก.). The Netherlands: Follow Washington, Be a Good European. Northern Europe and the Making of the EU's Mediterranean and Middle East Policies. note on p. 237.
- ↑ Rudy B. Andeweg; Galen A. Irwin (2014). Governance and Politics of the Netherlands (4th ed.). Palgrave Macmillan. p. 74.
- ↑ Hans Keman (2008), "The Low Countries: Confrontation and Coalition in Segmented Societies", Comparative European Politics, Taylor & Francis, p. 221
- ↑ José Magone (3 July 2013). Contemporary European Politics: A Comparative Introduction. Routledge. p. 533. ISBN 978-1-136-93397-4.