เมดูซา

เมดูซา
Medusa โดย การาวัจโจ (1595)
ข้อมูลส่วนบุคคล
บุตร - ธิดา	เพกาซัสและไครเซออร์
บิดา-มารดา	ฟอร์ซีสและซีโต
พี่น้อง	เฮสเพอริดีซ, สธีโน, ยูไรอะลี, ไกรอาย, โธโอซา, ซิลา, และลาดอน

ในเทพปกรณัมกรีก เมดูซา (อังกฤษ: Medusa; ภาษากรีกโบราณ: Μέδουσα "ผู้พิทักษ์") เป็นสัตว์ประหลาดกอร์กอนทั่วไปอธิบายว่ามีใบหน้ามนุษย์ มีงูพิษเป็นผม หากจ้องเธอโดยตรงจะถูกเปลี่ยนเป็นหิน แหล่งข้อมูลส่วนมากอธิบายว่าเธอเป็นธิดาของฟอร์ซีสและซีโต แม้ว่าHyginusทำให้เธอเป็นลูกสาวของกอร์กอนกับซีโตก็ตาม

เมดูซาถูกวีรบุรุษเพอร์ซิอุสตัดหัว จากนั้นเขาใช้ศีรษะเธอเป็นอาวุธ กระทั่งเขาถวายแด่เทพีอะธีนาซึ่งนำไปติดบนโล่ของพระนาง ในสมัยโบราณคลาสสิก ภาพศีรษะเมดูซาปรากฏในอุปกรณ์ขับไล่ความชั่วร้าย เรียก กอร์กะเนียน

ประวัติ

เมดูซาเป็นธิดาของฟอร์ซีสและซีโต เป็นน้องคนสุดท้อง มีพี่น้อง 3 คน คือ สเธโน่ ยูริอาลี เมดูซ่า พวกนางเป็นเทพสตรีที่ถือครองพรหมจรรย์ และบูชาเทพีอธีน่า เทพีแห่งภูมิปัญญาและกลยุทธุ์ในการทำศึก ซึ่งเทพีอธีน่าได้อิจฉาเมดูซ่าในเรื่องความงาม โดยเฉพาะเส้นผมของเมดูซ่า ซึ่งความงามของนางก็ได้ถูกตาถูกใจมหาเทพ โพไซดอน เทพแห่งม้าและท้องทะเล ผู้สร้างพายุและบันดาลแผ่นดินไหว ในวันหนึ่งขณะที่สามพี่น้องกำลังบูชาเทพีอธีน่าอยู่ในวิหารพาเทนอลตามปกติ โพไซดอนได้ลักลอบเข้าไปในวิหารเพื่อจะกระทำชำเราเมดูซา เมื่อเทพีอธีน่าซึ่งมีความเคืองส่วนตัวอยู่แล้วจึงได้ปรากฏแล้วกล่าวหานางว่าได้กระทำการลบหลู่นางโดยการสมสู่กับบุรุษ แถมยังเป็นในวิหารของเทพีอธีน่า ซึ่งเป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับเหล่าบุรุษ แต่เนื่องจากโพไซดอนเป็นเทพ ผู้คงความอมตะ เขาจึงรอดตัว แต่กรรมมาตกอยู่ที่เมดูซ่าและพี่น้อง โดยเทพีอธีน่าได้สาปส่งเมดูซ่าให้เส้นผมกลายเป็นงู และหากนางจ้องตาใครเขาผู้นั้นจะกลายเป็นหิน และได้สร้างวิหารให้เมดูซ่าในทะเลทรายเพื่อให้นางอยู่กับความลำบากยากเข็ญ และก็ได้ห้ามมิให้มีสตรีนางใดเข้าไปในวิหารของนางได้เพื่อป้องกันมิให้ทำร้ายสตรีด้วยกันเอง โดยที่ สเธโน่ และยูริอาลี พี่น้องของเมดูซ่า ซึ่งยืนอยู่ข้างๆนางขณะโดนสาปได้รับผลไปด้วยโดยนางทั้งสามมีความสารถแตกต่างกัน

1. สเธโน นางถูกเรียกว่า สเธโนผู้ทรงพลัง เนื่องจากความดุร้าย และพละกำลังของนาง โดยนางนั้นสังหารคนไปมากกว่าน้องสาวทั้งสองคนรวมกันเสียอีก
2. ยูริอาลี นางถูกเรียกว่า ยูริอาลีผู้โลดโผน เนื่องจากความปราดเปลียวและว่องไวของนาง ซึ่งนางไวกว่าเทพเสียอีก
3. เมดูซา นางถูกเรียกว่า นักสร้างรูปปั้น เนื่องจากนางมีความสามารถในการทำให้คนกลายเป็นหินโดยการจ้องตา

พวกนางเป็นหนึ่งในคอลเลคชั่นปีศาจที่สร้างขึ้นโดยบรรดาเทพโอลิมปัส เมดูซ่าถูกสังหารโดยเพอร์ซีอุส บุตรของซุส โดยมีอธีนา เฮอร์เมส และเทพอื่นๆคอยช่วยเหลือ และเป็นการตอบแทนอธีร่า เพอร์ซีอุสจึงนำหัวของเมดูซ่าไปมอบให้เทพีอธีน่า ซึ่งนางได้นำหัวของเมดูซ่ามาติดบนเอจีส โล่ห์อันโปรดของอธีน่าอีกด้วย

บรรณานุกรม

• Grimal, Pierre, The Dictionary of Classical Mythology, Wiley-Blackwell, 1996. ISBN 978-0-631-20102-1.
• Hard, Robin, The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology", Psychology Press, 2004, ISBN 9780415186360. Google Books.
• Harrison, Jane Ellen (1903) 3rd ed. 1922. Prolegomena to the Study of Greek Religion,: "The Ker as Gorgon"
• Ovid, Metamorphoses, Brookes More, Boston, Cornhill Publishing Co. 1922. Online version at the Perseus Digital Library.
• Ovid. Metamorphoses, Volume I: Books 1–8. Translated by Frank Justus Miller. Revised by G. P. Goold. Loeb Classical Library No. 42. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1977, first published 1916. ISBN 978-0-674-99046-3. Online version at Harvard University Press.
• Tripp, Edward, Crowell's Handbook of Classical Mythology, Thomas Y. Crowell Co; First edition (June 1970). ISBN 069022608X.
• Wilk, Stephen R. (2007). Medusa: Solving the Mystery of the Gorgon. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-534131-7
• Walker, Barbara G. (1996). The Women's Encyclopedia of Myths & Secrets. New Jersey: Castle Books. ISBN 0785807209
• Seelig BJ. The rape of Medusa in the temple of Athena: aspects of triangulation in the girl. Int J Psychoanal. 2002 Aug;83(Pt 4):895–911. doi: 10.1516/00207570260172975. PMID: 12204171.
• Wilk, Stephen (2000). Medusa: Solving the Mystery of the Gorgon. New York: Oxford University Press. ISBN 9780195124316.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Ancient coins depicting Medusa
• "Medusa in Myth and Literary History" – English.uiuc.edu
• Theoi Project, Medousa & the Gorgones References to Medusa and her sisters in classical literature and art