ข้ามไปเนื้อหา

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์แห่งอียิปต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าหญิงฟัยซะฮ์แห่งอียิปต์
เจ้าหญิงแห่งอียิปต์
ประสูติ8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2466
ไคโร ราชอาณาจักรอียิปต์
สิ้นพระชนม์9 กรกฎาคม พ.ศ. 2537 (70 ปี)
ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
พระสวามีบูเลนต์ ราอุฟ (2488—2505; หย่า)
ราชวงศ์มุฮัมมัดอะลี
พระบิดาพระเจ้าฟุอาดที่ 1
พระมารดาสมเด็จพระราชินีนาซลี

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์แห่งอียิปต์ (เปอร์เซีย: شاهدخت فايزة; อาหรับ: الأميرة فايزة; ประสูติ: 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2466 — สิ้นพระชนม์: 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2537) เป็นพระราชธิดาในพระเจ้าฟุอาดที่ 1 กับสมเด็จพระราชินีนาซลีแห่งอียิปต์

พระประวัติ

[แก้]

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์ ประสูติเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2466 ณ พระราชวังอับดีนในไคโร[1][2] เป็นพระราชบุตรลำดับที่สามในพระเจ้าฟุอาดที่ 1 ที่ประสูติแต่สมเด็จพระราชินีนาซลี[3] มีพระพี่น้องร่วมพระราชชนนี คือ พระเจ้าฟารูก, เจ้าหญิงเฟาซียะห์, เจ้าหญิงฟัยกะฮ์ และเจ้าหญิงฟัตฮียะห์[4][5] มีพระชษฐาและเชษฐภคินีต่างพระชนนีคือ เจ้าชายอิสมาอีล และเจ้าหญิงเฟากียะฮ์

พลอากาศตรีมุฮัมมัด ชะรีฟ พาชา (Muhammad Sharif Pasha) พระอัยกาฝ่ายพระชนนี เป็นนายกรัฐมนตรีอียิปต์และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเชื้อสายตุรกี[6] ส่วนสุลัยมาน พาชา อัฟฟารันซาวีย์ (Soliman Pasha al-Faransawi) พระปัยกาฝ่ายพระชนนี เป็นชาวฝรั่งเศสที่เข้ามารับราชการเป็นผู้บังคับบัญชาทหารอียิปต์[7]

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์มีพระประสงค์ที่จะไม่เสกสมรสกับเจ้านายในราชวงศ์แถบตะวันออกกลาง[8] จึงได้เสกสมรสกับโมฮัมมัด อาลี บูเลนต์ ราอุฟ (Mohammad Ali Bulent Rauf) พระญาติวงศ์ชาวตุรกี บุตรของราอุฟ เบย์ กับอามีเน ซีร์รี ฮานึม ที่ขณะนั้นเขามีอายุได้ 34 ปี ณ ไคโร เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2488[9][10][11] ซึ่งเกิดจากการคลุมถุงชน[9] ทั้งนี้พระภัสดาเป็นพระราชนัดดาในเคดีฟอิสมาอีล พาชา (Isma'il Pasha) และได้รับการศึกษาตามแบบตะวันตกมาอย่างดี[8] แม้พระเจ้าฟารูกพระเชษฐามิทรงเห็นด้วยกับการเสกสมรสแต่ก็ทรงยอมรับโดยดุษณี[8] หลังพระราชพิธีเสกสมรสพระองค์และพระสวามีได้ประทับอยู่วังโซฮ์รียะฮ์ (Zohria Palace) บนเกาะกะซีเราะฮ์ (Gezira Island) กลางแม่น้ำไนล์[1][12]

ต่อมาพระเจ้าฟารูกได้มีพระราชบัญชาให้กักบริเวณเจ้าหญิงฟัยซะฮ์กับพระสวามีให้อยู่แต่ในบริเวณพระตำหนักเพราะทรงไม่ไว้วางใจ[1] จากการที่เจ้าหญิงฟัยซะฮ์และภัสดาได้ผลิตภาพยนตร์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการรัฐประหารโดยกองทัพเพียงหกสัปดาห์ก่อนเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวในปี พ.ศ. 2495[13]

หลังการสละราชสมบัติของพระเจ้าฟารูกอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการปฏิวัติ ล่วงมาในปี พ.ศ. 2497 พระองค์ทรงลี้ภัยไปยังอิสตันบูล ประเทศตุรกี[1] หลังจากนั้นก็ทรงลี้ภัยไปยังประเทศสเปนและฝรั่งเศส[9] ที่สุดพระองค์แยกกับพระสวามีที่พำนักอยู่ในปารีส โดยประทับอยู่พระตำหนักในเบเวอรีฮิลส์ สหรัฐอเมริกา[9][8] หลังลงเอยด้วยการหย่ากับนายราอุฟในปี พ.ศ. 2505 และไม่มีพระบุตรด้วยกัน[2][9] พระองค์ประทับอยู่ที่นั่นจนถึงวาระสุดท้ายของพระชีพ[14]

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2537 ณ เวสต์วูด ลอสแอนเจลิส สิริพระชันษา 70 ปี[4][11][14]

พระกรณียกิจ

[แก้]

เจ้าหญิงฟัยซะฮ์ทรงเป็นธุระให้เจ้าหญิงเฟาซียะห์พระเชษฐภคินีที่นิวัตอียิปต์ หลังทรงหย่าร้างกับชาห์แห่งอิหร่าน[15] และมีบทบาทจากการเป็นสมาชิกสภาเสี้ยววงเดือนแดงแห่งอียิปต์ในรัชกาลพระเจ้าฟารูก[14]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]
  • อียิปต์: เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งคุณธรรม ชั้นสูงสุด[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Richard Hornsby (16 July 1994). "Obituary: Princess Faiza Rauf". The Independent. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "The Muhammad 'Ali Dynasty". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  3. ↑ "Queen Nazli". Delta. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-12. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Queen Nazli of Egypt". Egy. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  5. ↑ "Nazli". A Bit of History. สืบค้นเมื่อ 15 August 2013.
  6. ↑ Arthur Goldschmidt (2000). Biographical dictionary of modern Egypt. Lynne Rienner Publishers. p. 191. ISBN 1-55587-229-8.
  7. ↑ "Weekend Nostalgia". The Middle East Journal. 31 May 2013. สืบค้นเมื่อ 6 September 2013.
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 Scotty Bowers; Lionel Friedberg (14 February 2012). Full Service: My Adventures in Hollywood and the Secret Sex Lives of the Stars. Grove Press. p. 180. ISBN 978-0-8021-2007-6. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 Suha Taji-Farouki (1 November 2010). Beshara and Ibn 'Arabi: A Movement of Sufi Spirituality in the Modern World. Anqa Publishing. p. 75. ISBN 978-1-905937-26-4. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  10. ↑ "Bulent Rauf". Beshara Publications. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  11. ↑ 11.0 11.1 "Egypt". World of Royalty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-16. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  12. ↑ Dan Morrison (24 June 2013). "Lost for Decades, a Beguiling Curio from Egypt's Royal Past". National Geographic. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-25. สืบค้นเมื่อ 22 July 2013.
  13. ↑ Brian Wright. "Documentary Sheds Light on the Egyptian Royal Family". Cairo West Mag. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-17. สืบค้นเมื่อ 16 July 2013.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 "Princess Faiza Fouad Rauf". Los Angeles Times. 15 July 1994. สืบค้นเมื่อ 5 February 2013.
  15. ↑ "Princess Fawzia Fuad of Egypt". The Telegraph. 5 July 2013. สืบค้นเมื่อ 16 July 2013.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
Stub icon

บทความพระมหากษัตริย์ ราชวงศ์ และพระบรมวงศานุวงศ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่โครงการวิกิพระมหากษัตริย์

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เจ้าหญิงฟัยซะฮ์แห่งอียิปต์&oldid=11875320"