เจดีย์ต้าย่าน
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
---|---|
ชื่อทางการ | R06–CN Great Wild Goose Pagoda |
ที่ตั้ง | ซีอาน, อำเภอยั่นถ่า, มณฑลฉ่านซี, ประเทศจีน |
บางส่วน | Silk Roads: the Routes Network of Chang'an-Tianshan Corridor |
เกณฑ์พิจารณา | วัฒนธรรม: (ii), (iii), (v), (vi) |
อ้างอิง | 1442 |
ขึ้นทะเบียน | 2014 (สมัยที่ 38th) |
พิกัด | 34°13′11″N 108°57′34″E / 34.219842°N 108.959354°E |
เจดีย์ต้าย่าน | |||||||||||||||||||||||||
"เจดีย์ต้าย่าน" ในอักษรจีน | |||||||||||||||||||||||||
ภาษาจีน | 大雁塔 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
เจดีย์ต้าย่าน (จีน: 大雁塔; พินอิน: Dàyàn tǎ; "เจดีย์ห่านใหญ่") เป็นเจดีย์ที่ตั้งอยู่ในซีอานตอนใต้ มณฑลฉ่านซี ประเทศจีน สร้างขึ้นใน ค.ศ. 652 ในสมัยราชวงศ์ถัง ของเดิมมี 5 ชั้น ต่อมาในรัชสมัยบูเช็กเทียน มีการสร้างขึ้นใหม่ใน ค.ศ. 704 และในสมัยราชวงศ์หมิง มีการบูรณะด้านหน้าส่วนนอกที่เป็นอิฐ
วัตถุประสงค์หนึ่งของเจดีย์นี้ คือ ไว้บรรจุพระสูตรกับพระพุทธรูปขนาดเล็กที่พระถังซัมจั๋งนำมาจากอินเดีย ปัจจุบัน กำแพงส่วนในของเจดีย์มีรูปพระพุทธเจ้าที่ศิลปินหยัน ลี่เปิ่น สลักไว้
ประวัติ
[แก้]เจดีย์เดิมสร้างในรัชสมัยของจักรพรรดิถังเกาจง (ครองราชย์ ค.ศ. 649–683) มีความสูง 60 เมตร (198 ฟุต)[1] ส่วนของผนังดินอัดกับหินส่วนหน้าด้านนอกพังลงในห้าทศวรรษต่อมา จักรพรรดินีบูเช็กเทียนจึงรับสั่งใน ค.ศ. 704 ให้สร้างเจดีย์ขึ้นใหม่ โดยเพิ่มอีก 5 ชั้น
แผ่นดินไหวในมณฑลฉ่านซี ค.ศ. 1556 สร้างความเสียหายแก่เจดีย์ โดยทำให้พังลงไป 3 ชั้น เหลือ 7 ชั้นมาจนถึงปัจจุบัน[2]
ตัวโครงสร้างเอียงไปทางตะวันตกเพียงเล็กน้อย (ไม่กี่องศา) ส่วนเจดีย์เสี่ยวย่าน (เจดีย์ห่านน้อย) ได้รับความเสียหายเพียงเล็กน้อยในแผ่นดินไหว ค.ศ. 1556 (ยังไม่ได้ซ่อมแซมถึงปัจจุบัน)[2] เจดีย์ต้าย่านได้รับการซ่อมแซมครั้งใหญ่ในช่วงสมัยราชวงศ์หมิง (1368–1644) และบูรณะอีกครั้งใน ค.ศ. 1964 ตัวเจดีย์ในปัจจุบันมีความสูง 64 เมตร (210 ฟุต) และชั้นบนสุดสามารถเห็นทิวทัศน์ของเมืองซีอานได้
บริเวณนี้ได้รับการยกเป็นแหล่งมรดกโลกเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 2014
ภาพ
[แก้]-
เจดีย์ต้าย่านในเวลากลางคืน
-
รูปปั้นของพระถังซัมจั๋ง เจดีย์ต้าย่าน, ซีอาน.
-
ภาพมุมใกล้ของเชิงชายและอิฐส่วนนอก
-
หออวโลกิเตศวร
-
มุมมองจากสวน
-
ข้างในเจดีย์ต้าย่าน
-
มุมมองจากด้านบนใน ค.ศ. 2014
-
ภาพในเวลากลางคืนตรงบริเวณทิศใต้ใน ค.ศ. 2020
-
ด้านข้าง, ชั้นล่าง
อ้างอิง
[แก้]บรรณานุกรม
[แก้]- Benn, Charles (2002). China's Golden Age: Everyday Life in the Tang Dynasty. Oxford: Oxford University Press.
- Ingles, O.G. "Impressions of a Civil Engineer in China," The Australian Journal of Chinese Affairs (Number 7, 1982): 141–150.
- Heng Chye Kiang. (1999). Cities of Aristocrats and Bureaucrats: The Development of Medieval Chinese Cityscapes. Singapore: Singapore University Press. ISBN 9971-69-223-6.
- Watson, William. (2000). The Arts of China to A.D. 900. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-08284-3.