เจดีย์ก้องมุดอ
| เจดีย์ก้องมุดอ | |
|---|---|
ရာဇမဏိစူဠာ ကောင်းမှုတော် | |
 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | พุทธ |
| นิกาย | เถรวาท |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | ซะไกง์ ภาคซะไกง์ พม่า |
  ที่ตั้งในประเทศพม่า | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 21°55′57.92″N 95°56′16.63″E / 21.9327556°N 95.9379528°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ผู้ก่อตั้ง | พระเจ้าตาลูน |
| เสร็จสมบูรณ์ | 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2179 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2191 (เสร็จสิ้น) |
เจดีย์ก้องมุดอ (พม่า: ကောင်းမှုတော် ဘုရား, ออกเสียง: [káʊ̯ɰ̃.m̥ṵ.dɔ́ pʰə.já]) หรือ ยาซะมะนิซูลา ก้องมุดอ (พม่า: ရာဇမဏိစူဠာ ကောင်းမှုတော်; บาลี: Rājamaṇicūḷā) เป็นเจดีย์พุทธขนาดใหญ่ ตั้งอยู่เขตชานเมืองทางตะวันตกเฉียงเหนือของซะไกง์ ตอนกลางประเทศพม่า จำลองตามเจดีย์รุวันแวลิแสยะ ในประเทศศรีลังกา[1] เจดีย์ก้องมุดอเป็นที่รู้จักจากรูปทรงโอคว่ำ[2] ซึ่งโดดเด่นกว่าเจดีย์พม่าทรงแหลมสูงแบบดั้งเดิม ชื่อทางการของเจดีย์คือ ยาซะมะนิซูลา หมายถึงการประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุในกรุพระธาตุ แต่เป็นที่รู้จักในชื่อที่นิยมกันคือ ก้องมุดอ (แปลว่า บำเพ็ญพระราชกุศล) เป็นสถานที่แสวงบุญและแหล่งท่องเที่ยวสำคัญของซะไกง์
การก่อสร้าง[แก้]
การก่อสร้างเริ่มในสมัยพระเจ้าตาลูน เมื่อวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2179 กรุพระธาตุเจดีย์ได้อุทิศเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2179[3] เจดีย์สร้างเสร็จในอีกสิบสองปีต่อมา ในวันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2191 ปลายรัชสมัยพระเจ้าตาลูน[4]
สถาปัตยกรรม[แก้]
เจดีย์มีความสูง 46 เมตร (151 ฟุต) และมีเส้นรอบวง 274 เมตร (899 ฟุต) ยอดฉัตรสูง 7.92 เมตร (26.0 ฟุต) หนัก 3.5 กิโลกรัม (7.7 ปอนด์) เจดีย์นี้แตกต่างจากโครงสร้างพม่ารูปแบบดั้งเดิม โดยมีห้องรูปโค้งอยู่ตรงกลางฐาน ภายในห้องประดิษฐานพระพุทธรูปปางสมาธิขนาดใหญ่สูง 7.3 เมตร (24 ฟุต) ซึ่งแกะสลักจากหินอ่อนสีขาวเนื้อแข็ง เศียรของพระพุทธรูปเพียงอย่างเดียวมีเส้นผ่านศูนย์กลางราว 2.4 เมตร (7 ฟุต 10 นิ้ว) เชื่อกันว่าโดมนี้ถูกสร้างขึ้นในภายหลังรอบ ๆ พระพุทธรูปขนาดใหญ่นี้[5]
ฐานชั้นล่างสุดของเจดีย์ประดับด้วยนะและเทวดา 120 องค์ ล้อมรอบด้วยโคมหิน 802 ต้น ซึ่งแกะสลักพร้อมจารึกพุทธประวัติสามภาษาได้แก่ พม่า, มอญ และไทใหญ่ เป็นตัวแทนของสามภูมิภาคหลักของอาณาจักรตองอูยุคฟื้นฟู
โดมของเจดีย์ได้รับการทาสีขาวอย่างต่อเนื่อง เพื่อแสดงถึงความบริสุทธิ์ตามประเพณีของชาวศรีลังกา
ตามตำนานท้องถิ่น กรุพระธาตุประกอบด้วยพระบรมสารีริกธาตุพระเขี้ยวแก้ว[2] พระเกศาสิบเอ็ดองค์ บาตร พระพุทธรูป เจดีย์เล็ก และพระธาตุอื่น ๆ
ข้อโต้แย้ง[แก้]
รัฐบาลทหารพม่าได้ริเริ่มโครงการทาสีโดมด้วยสีทอง ซึ่งได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากคนในท้องถิ่นและชาวพม่าอื่น ๆ[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Myo Aung, Craft, Chapter: Sagaing
- ↑ 2.0 2.1 เจดีย์กองมูดอ, ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร
- ↑ Hmannan, Vol. 3, p. 234
- ↑ Hmannan, Vol. 3, p. 245
- ↑ Hardiman, p. 191
- ↑ Ne Yee Lin Latt. "Locals Unhappy About Ancient Pagoda's Golden Facelift". The Irrawaddy. IPG.
- Hmannan Yazawin (ภาษาBurmese). Vol. 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar. 1829.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - Hardiman, John Percy (1900). James George Scott (บ.ก.). Gazetteer of Upper Burma and the Shan States, Volume 2, Part 1. Rangoon: Government Printing, Burma.
- Myo Aung; H. Craft. Upper Myanmar Mandalay Pyin Oo Lwin Sagaing Monywa Mingun Mogok Shwebo'. Books on Asia.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เจดีย์ก้องมุดอ
