ข้ามไปเนื้อหา

เครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตัวอย่างของเครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัย
ตัวอย่างของเครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัย ในเมืองลิมฟยอร์ด ประเทศเดนมาร์ก

เครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัย (อังกฤษ: Safe Water Marks) เป็นเครื่องหมายทางทะเลตามที่สมาคมประภาคารและเครื่องหมายทางเรือระหว่างประเทศ (IALA) ได้กำหนดเพื่อใช้ในการนำร่องทางทะเลเพื่อระบุจุดสิ้นสุดของร่องน้ำ เครื่องหมายมักจะบอกว่าข้างหน้าจะเจอกับน่านน้ำเปิด น้ำลึก และน่านน้ำที่ปลอดภัย นอกจากนี้ยังใช้งานเพื่อระบุถึงจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของพื้นที่วางทุ่นที่ต่อเนื่องจากร่องน้ำ และหลายชุดอาจเป็นเส้นทางที่มีเครื่องหมายปลอดภัยที่ผ่านพื้นที่ตื้น[1] จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องดูแผนที่เดินเรือและอ่านความหมายของเครื่องหมายต่าง ๆ ให้เหมาะสมในแต่ละพื้นที่ ซึ่งสามารถเรียกอีกอย่างได้ว่า ทุ่นไฟปากร่องน้ำ (Fairway buoys) และ ทุ่นน้ำใส (Clear water buoys)

จุดสังเกตคือแถบแนวตั้งสีแดงและสีขาว และมักมีเครื่องหมายด้านบนเป็นรูปลูกบอลสีแดง โดยจะกระพริบแสงไฟเป็นรหัสมอสอักษร "เอ" (ดิ-ดาห์) หรือกระพริบแสงไฟยาวหนึ่งครั้ง เป็นจังหว่ะบดบัง (ช่วงสว่างมากกว่ามืด) หรือแบบไอโซเฟส (สว่างและมืดเท่ากัน) ทุก ๆ 10 วินาที (L Fl 10)[2]

ในสหรัฐ เครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัยจะมีตัวอักษรย่อของหน่วยงานทางน้ำหรือหน่วยงานท้องถิ่นติดอยู่ด้วย

ในประเทศไทย กรมเจ้าท่าได้ใช้คำเรียกทุ่นเครื่องหมายแสดงที่ปลอดภัยว่า ทุ่นไฟปากร่อง (Safe water buoy) ซึ่งจะตั้งอยู่บริเวณปากร่องน้ำ[3]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  • "Safe Water Marks" (PDF). IALA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-12-14.
  1. NOAA Chart 37222. http://www.charts.noaa.gov/NGAViewer/37222.shtml See the vicinity of "Hubertgat"
  2. Haire, Penny.Yachtmaster. Royal Yachting Association, 2009, p. 61.
  3. คู่มือการปฏิบัติงาน เรื่อง การบำรุงรักษาเครื่องหมายการเดินเรือ (PDF). ส่วนเครื่องหมายการเดินเรือ สำนักพัฒนาและบำรุงรักษาทางน้ำ กรมเจ้าท่า.