อียาน เลอเกิง
อียาน เลอเกิง | |
|---|---|
| Yann LeCun | |
.jpg) อียาน เลอเกิง ในปี 2018 | |
| เกิด | อียาน อ็องเดร เลอเกิง 8 กรกฎาคม ค.ศ. 1960 ซัวซี-ซู-มงมอร็องซี จังหวัดวาล-ดวซ  ฝรั่งเศส |
| ศิษย์เก่า | เอซีเย ปารีส (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต) มหาวิทยาลัยที่ 6 แห่งปารีส (ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต) |
| มีชื่อเสียงจาก | การเรียนรู้เชิงลึก |
| รางวัล | รางวัลทัวริง (2018) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สถาบันที่ทำงาน | ห้องทดลองเบล (1988-1996) มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เมตา |
| วิทยานิพนธ์ | Modèles connexionnistes de l'apprentissage (1987) |
| อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก | มอริซ มิลกรัม |
| เว็บไซต์ | yann |
อียาน อ็องเดร เลอเกิง (ฝรั่งเศส: Yann André LeCun,[1] เดิมสะกดว่า Le Cun;[2] ออกเสียง: [jan ɑ̃dʁe ləkœ̃][2] หรือ [ləkɛ̃]; เกิดวันที่ 8 กรกฎาคม 1960) เป็นนักวิทยาการคอมพิวเตอร์ชาวฝรั่งเศส เชี่ยวชาญเรื่องการเรียนรู้ของเครื่อง คอมพิวเตอร์วิทัศน์ หุ่นยนต์พกพา และประสาทวิทยาเชิงคำนวณ เป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เป็นรองประธานและหัวหน้านักวิทยาศาสตร์เอไอที่บริษัทเมตา[3][4]
เขาเป็นที่รู้จักดีในฐานะหนึ่งในผู้คิดค้นโครงข่ายประสาทเทียมแบบสังวัตนาการ (ซีเอ็นเอ็น) โดยเขาได้นำมาใช้เพื่องานวิจัย การรู้จำอักขระด้วยแสง และคอมพิวเตอร์วิทัศน์[5][6] เขายังเป็นผู้ก่อตั้งเทคโนโลยีการบีบอัดภาพ DjVu ร่วมกับเลอง บอตู และแพทริก ฮัฟเนอร์ และพัฒนาภาษาโปรแกรม Lush ด้วย
เขาได้รับรางวัลทัวริง ปี 2018 จากผลงานการเรียนรู้เชิงลึกร่วมกับโยชัว เบนจิโอ และเจฟฟรีย์ ฮินตัน[7] ทั้งสามได้รับสมญานามว่าเป็น "เจ้าพ่อแห่งเอไอ" และ "เจ้าพ่อแห่งการเรียนรู้เชิงลึก"[8][9][10][11][12][13]
ชื่อ
[แก้]นามสกุลของเขาเดิมสะกดว่า Le Cun โดยแบ่งเป็นสองคำ[2] บรรพบุรุษของเขามาจากภูมิภาคแก็งก็องทางตอนเหนือของแคว้นเบรอตาญของฝรั่งเศส โดยคำนี้มาจากภาษาเบรอตงเก่า Le Cunff (แปลว่า "คนดี") อย่างไรก็ตาม หลังจากย้ายมาอยู่ที่สหรัฐอเมริกา หลายคนเข้าใจผิดว่า Le เป็นชื่อกลาง เขาจึงเปลี่ยนมาเป็นเขียนติดกันเป็น LeCun[14][15] เมื่อเขาไปบรรยายในประเทศจีน ในปี 2017 เขาใช้ชื่อภาษาจีนว่า หยาง ลี่คุน (จีนตัวย่อ: 杨立昆; จีนตัวเต็ม: 楊立昆; พินอิน: Yáng Lìkūn)[16]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Version électronique authentifiée publiée au JO n° 0001 du 01/01/2020 | Legifrance". www.legifrance.gouv.fr. สืบค้นเมื่อ 2020-01-04.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Fun Stuff". yann.lecun.com. สืบค้นเมื่อ 20 March 2020.
- ↑ "Artificial-intelligence pioneers win $1 million Turing Award". Washington Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-01-28.
- ↑ Metz, Cade (27 March 2019). "Turing Award Won by 3 Pioneers in Artificial Intelligence". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2021-01-28.
- ↑ "Convolutional Nets and CIFAR-10: An Interview with Yann LeCun". No Free Hunch. December 23, 2014. สืบค้นเมื่อ 2021-01-28.
- ↑ LeCun, Yann; Léon Bottou; Yoshua Bengio; Patrick Haffner (1998). "Gradient-based learning applied to document recognition" (PDF). Proceedings of the IEEE. 86 (11): 2278–2324. doi:10.1109/5.726791. สืบค้นเมื่อ November 16, 2013.
- ↑ "Fathers of the Deep Learning Revolution Receive ACM A.M. Turing Award". Association for Computing Machinery. New York. March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ March 27, 2019.
- ↑ Vincent, James (March 27, 2019). "'Godfathers of AI' honored with Turing Award, the Nobel Prize of computing". The Verge. สืบค้นเมื่อ March 20, 2020.
- ↑ Ranosa, Ted (March 29, 2019). "Godfathers Of AI Win This Year's Turing Award And $1 Million". Tech Times. สืบค้นเมื่อ March 20, 2020.
- ↑ Reporters, Telegraph (March 27, 2019). "Nobel prize of tech awarded to 'godfathers of AI'". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ March 20, 2020 – โดยทาง www.telegraph.co.uk.
- ↑ Shead, Sam. "The 3 'Godfathers' Of AI Have Won The Prestigious $1M Turing Prize". Forbes. สืบค้นเมื่อ March 20, 2020.
- ↑ Ray, Tiernan. "Deep learning godfathers Bengio, Hinton, and LeCun say the field can fix its flaws". ZDNet. สืบค้นเมื่อ March 20, 2020.
- ↑ Kahn, Jeremy (2019-03-27). "Three "Godfathers of Deep Learning" Selected for Turing Award". bloomberg.com. สืบค้นเมื่อ 2020-11-10.
- ↑ ไม่ ชื่อของคุณไม่มีทางออกเสียงเป็นแบบนั้นได้.
- ↑ La leçon d’un maître de l’intelligence artificielle au Collège de France.
- ↑ https://36kr.com/p/5067858.html