อำเภอผิงหนาน (มณฑลฝูเจี้ยน)

พิกัด: 26°54′29″N 118°59′10″E / 26.908°N 118.986°E / 26.908; 118.986
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อำเภอผิงหนาน

屏南县
สะพานเชียนเฉิงในเมืองถังโข่ว อำเภอผิงหนาน
สะพานเชียนเฉิงในเมืองถังโข่ว อำเภอผิงหนาน
ที่ตั้งของอำเภอผิงหนาน (สีแดง) ในนครหนิงเต๋อ
ที่ตั้งของอำเภอผิงหนาน (สีแดง) ในนครหนิงเต๋อ
ผิงหนานตั้งอยู่ในมณฑลฝูเจี้ยน
ผิงหนาน
ผิงหนาน
ที่ตั้งของศูนย์กลางของอำเภอในมณฑลฝูเจี้ยน
พิกัด: 26°54′29″N 118°59′10″E / 26.908°N 118.986°E / 26.908; 118.986
ประเทศ สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑลฝูเจี้ยน
นครระดับจังหวัดหนิงเต๋อ
พื้นที่
 • ทั้งหมด1,487.33 ตร.กม. (574.26 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2009)[1]
 • ทั้งหมด184,122 คน
 • ความหนาแน่น120 คน/ตร.กม. (320 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์352300
รหัสโทรศัพท์+86 (0)593
รหัส ISO 3166350923

อำเภอผิงหนาน (จีนตัวย่อ: 屏南县; จีนตัวเต็ม: 屏南縣; พินอิน: Píngnán Xiàn) เป็นอำเภอหนึ่งทางตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลฝูเจี้ยน สาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ในภูมิภาคทางวัฒนธรรมที่เรียกว่า หมิ่นตง (闽东) และตั้งอยู่ทางตะวันตกของนครหนิงเต๋อ

การปกครอง[แก้]

อำเภอผิงหนานมีประชากรประมาณ 184,122 คน อาศัยอยู่ในเขตเมืองประมาณ 35,700 คน[ต้องการอ้างอิง]

อำเภอผิงหนานมีขนาดพื้นที่ทั้งสิ้น 1,487.33 ตารางกิโลเมตร (574.26 ตารางไมล์) แบ่งการปกครองออกเป็น 5 เมือง (; zhèn) และ 6 ตำบล (; xiāng)

ฝ่ายบริหาร นิติบัญญัติ และตุลาการของอำเภอ ตั้งอยู่ที่เมืองกู่เฟิง (古峰镇) รวมทั้งสำนักงานสาขาพรรคคอมมิวนิสต์จีน และสำนักความมั่นคงสาธารณะของอำเภอก็ตั้งอยู่ในเมืองกู่เฟิงด้วย

เมือง[แก้]

  • เมืองกู่เฟิง (古峰镇)
  • เมืองชวางซี (双溪镇)
  • เมืองไต้ซี (黛溪镇)
  • เมืองฉางเฉียว (长桥镇)
  • เมืองถังโข่ว (棠口镇)

ตำบล[แก้]

  • ตำบลผิงเฉิง (屏城乡)
  • ตำบลกานถัง (甘棠乡)
  • ตำบลซีหลิ่ง (熙岭乡)
  • ตำบลลู่เซี่ย (路下乡)
  • ตำบลโช่วชาน (寿山乡)
  • ตำบลหลิ่งเซี่ย (岭下乡)

ประวัติศาสตร์[แก้]

ผิงหนานก่อตั้งขึ้นเป็นอำเภอในสมัยราชวงศ์ชิงเมื่อ ค.ศ. 1735[2]

อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ในท้องถิ่น ได้แก่ สะพานว่านอัน ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองฉางเฉียว (长桥镇, แปลว่า "สะพานยาว") เป็นสะพานแบบโค้งสร้างด้วยไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศจีน สร้างขึ้นครั้งแรกใน ค.ศ. 1648 และได้ถูกทำลายและสร้างใหม่หลายครั้งตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา[3]

การเกษตร[แก้]

ผิงหนานเป็นแหล่งผลิตเห็ดหอมฤดูร้อน ซึ่งมีผลผลิตมากกว่า 6,000 ตันต่อปี นับเป็นแหล่งส่งออกเห็ดหอมฤดูร้อนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน นอกจากนี้ ผิงหนานยังมีชื่อเสียงในเรื่องผลผลิตทางการเกษตรอื่น ๆ เช่น ลูกพลัมโหยวไน่ ลูกพลับไร้เมล็ด เกาลัด มะเฟือง และถั่วลันเตา[4]

การขนส่ง[แก้]

สถานีรถไฟผิงหนาน บนทางรถไฟสายฉวีโจว–หนิงเต๋อ
  • ทางหลวงจีนหมายเลข 235, ทางหลวงจีนหมายเลข 237
  • ทางรถไฟสายฉวีโจว–หนิงเต๋อ มี 1 สถานี ได้แก่ สถานีผิงหนาน ตั้งอยู่ในเมืองถังโข่ว

อ้างอิง[แก้]

  1. "20-3 年末户籍统计人口数(2009年)". 福建统计年鉴—2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-05.
  2. Ningde China Investment Online เก็บถาวร 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาจีน)
  3. CHINA’S HISTORIC BRIDGES: ARCHITECTURE OVER WATER. Fujian Province. Images by Ronald G. Knapp, Larissa L. Mentzer, and Jeffrey D. Knapp
  4. 宁德之窗-屏南县 Pingnan County เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาจีน)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]