ฉบับร่าง:อาณาจักรจำบากนาคบุรี
หน้าตา
(เปลี่ยนทางจาก อาณาจักรจำบากนาคบุรี)
นครกาลจำบากนาคบุรีศรี | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พ.ศ. 2114–พ.ศ. 2256 | |||||||||
เมืองหลวง | จำบากนาคบุรี | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ภาษาระแด ภาษาลาว ภาษากูย | ||||||||
การปกครอง | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | ||||||||
กษัตริย์และเจ้าผู้ครองนคร | |||||||||
• ประมาณพ.ศ. 2114 - ? | พระเจ้าสุทัศนราชา | ||||||||
• | นางแพง | ||||||||
• | พระครูโพนเสม็ด (ญาคูขี้หอม) | ||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||
• แยกตัว | พ.ศ. 2114 | ||||||||
• สิ้นสุด | พ.ศ. 2256 | ||||||||
| |||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ลาว ไทย กัมพูชา |
นครกาลจำบากนาคบุรีศรี หรือ จำบากนาคบุรี เป็นอาณาจักรที่อยู่ทางใต้ของลาวจนไปถึงเขตทางเหนือของกำพูชา ดำรงอยู่ในช่วงเวลาประมาณ พ.ศ. 2114 ถึง พ.ศ. 2256 ซึ่งแยกตัวออกมาจากอาณาจักรล้านช้าง และถูกสถาปนาแทนที่ด้วย อาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ ในปี พ.ศ.2256
ประวัติศาสตร์[แก้]
ภูมิหลัง[แก้]
พื้นที่บริเวณแขวงจำปาศักดิ์ประกอบด้วยชาติพันธุ์ กูย และ จาม โดยชาติพันธุ์หลักคือ ระแด จาราย ซึ่งเป็นกลุ่มภาษาจาม โดยไทยและลาวเรียกว่า ข่าระแด
เมืองระแดหรือแรวแดวนั้นจะต้องส่งส่วยเรียกว่า ส่งส่วยสองฝ่ายฟ้า แก่เมืองที่มีอำนาจเหนือกว่าคือ อาณาจักรอยุธยา และ อาณาจักรล้านช้าง [1][2]
เหตุการณ์[แก้]
แยกตัว[แก้]
หลังสมัยของสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช ได้ประกาศเอกราชและตั้งเมืองชื่อ จำบากนาคบุรี โดยมีพระเจ้าสุทัศนราชาเป็นกษัตริย์พระองค์แรก และสืบเชือสายปกครองต่อมาจนถึงสมัยนางแพง
ก่อตั้ง[แก้]
ช่วยรบกับเขมร[แก้]
นางเภานางแพง[แก้]
พระครูโพนเสม็ด[แก้]
สิ้นสุด[แก้]
รายพระนามพระมหากษัตริย์[แก้]
ลำดับ | พระนาม | รัชกาล | หมายเหตุ |
---|---|---|---|
1 | ไม่ปรากฎพระนาม | ประมาณ พ.ศ.2114 - ? | ทรงสร้างเมืองนครกาลจำปากนาคบุรีศรีบริเวณพื้นที่เดิมของเมืองเศรษฐปุระ |
2 | พระเจ้าสุทัศนราชา | ? - พ.ศ.2170[3] | พระราชโอรสของรัชกาลก่อน |
3 | ไม่ปรากฎพระนาม | พ.ศ. 2181 - พ.ศ. 2186 | ถูกแต่งตั้งขึ้นมาเนื่องจากรัชกาลก่อนไม่มีรัชทายาท |
4 | นางเภา | ประมาณ พ.ศ. 2186 - ? | พระราชธิดารัชกาลก่อน |
5 | นางแพง | ? | พระราชธิดารัชกาลก่อน |
6 | พระครูโพนเสม็ด | ? - พ.ศ. 2256 | ยกราชสมบัติให้จากรัชกาลก่อน |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ มติชนสุดสัปดาห์ (2021-05-23). "สุจิตต์ วงษ์เทศ : 'จาม' เมืองเรอแดว อยู่โขง, ชี, มูล แหล่งทรัพยากรรัฐอยุธยา". มติชนสุดสัปดาห์.
- ↑ กรมศิลปากร (1962-10-15). กฎหมายตราสามดวงเล่ม1 กฎมณเฑียรบาล หน้า71. โรงพิมพ์คุรุสภา [1]
- ↑ พระยามหาอำมาตยาธิบดี. "พงศาวดารนครจำปาศักดิ์ ฉะบับพระยามหาอำมาตยาธิบดี - วิกิซอร์ซ". th.wikisource.org.