สเปซเอ็กซ์แรพเตอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
SpaceX Raptor
Raptor at SpaceX Hawthorne facility
Country of originUnited States
ManufacturerSpaceX
Application1st and 2nd stage propulsion of the Starship vehicle
StatusUnder development
Liquid-fuel engine
PropellantLiquid oxygen / liquid methane
Mixture ratio3.55[1][2]
CycleFull-flow staged combustion
Pumps2 turbopumps
Configuration
Chamber1
Nozzle ratio40
Performance
Thrust2,200 kN (500,000 lbf) max[3]
880 kN; 200,000 lbf (90 tf) min (40%)[4]
Thrust-to-weight ratio200 (goal)[5]
Chamber pressure300 bar (30 MPa; 4,400 psi)[6][7]
330 bar (33 MPa; 4,800 psi)[3] (~ 7s test)
Isp (vac.)380 s (3,700 m/s) (goal)[6]
Isp (SL)330 s (3,200 m/s)[6]
Dimensions
Length3.1 m (10 ft)[8]
Diameter1.3 m (4 ft 3 in)[9]
Dry weight1,500 kg (3,300 lb) (goal)[10]
Used in
Starship

สเปซเอ็กซ์แรพเตอร์ (อังกฤษ: SpaceX Raptor) เป็นเครื่องยนต์จรวดที่ใช้เชื้อเพลิงมีเทนแบบฟูลโฟลวที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ซึ่งผลิตโดย SpaceX เครื่องยนต์ขับเคลื่อนด้วยการแช่แข็งมีเทนเหลวและออกซิเจนเหลว (LOX) แทนที่จะเป็นน้ำมันก๊าด RP-1 และ LOX ที่ใช้ในเครื่องยนต์จรวด Merlin และ Kestrel รุ่นก่อนของ SpaceX แนวคิดแรกสุดของ Raptor ถือว่าไฮโดรเจนเหลว (LH2) เป็นเชื้อเพลิงมากกว่าแก๊สมีเทน [11] เครื่องยนต์ Raptor มีแรงขับมากกว่าสองเท่าของเครื่องยนต์ Merlin 1D ที่ขับเคลื่อนยานปล่อยตัว Falcon 9 ในปัจจุบัน

แรพเตอร์จะถูกใช้ในทั้งสองขั้นตอนของแบบสองขั้นสู่วงโคจรในระบบยานอวกาศที่มีน้ำหนักมากพิเศษของยานสตาร์ชิป[12]จรวด [13] ซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อแทนที่ยานอวกาศ SpaceX ที่มีอยู่ทั้งหมดรวมถึง Falcon 9 และจรวด Falcon Heavy และ SpaceX Dragon 2 [14] ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของ Starship นั้นคาดว่าเครื่องยนต์ Raptor จะถูกนำไปใช้ในแอพพลิเคชั่นต่างๆรวมถึงตลาดการส่งดาวเทียมวงโคจรโลก การติดตั้งพื้นที่ขนาดใหญ่ของ Starlink ของ SpaceX เองและการสำรวจและการตั้งอาณานิคมของดาวอังคารในที่สุด [15]

เครื่องยนต์ Raptor เริ่มทำการทดสอบการบินบนเครื่องยนต์ต้นแบบ Starhopper ในเดือนกรกฎาคมปี ค.ศ. 2019 และกลายเป็นเครื่องยนต์จรวดสันดาปแบบเต็มขั้นตอนแรกที่บินได้ [16] ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2020 แรพเตอร์ยังสร้างแรงดันในห้องเผาไหม้สูงสุดเท่าที่เคยมีมาโดยเครื่องยนต์จรวดที่ใช้งานได้ที่ 330 บาร์ (33,000 กิโลปาสคาล) ซึ่งสูงกว่าสถิติที่เครื่องยนต์จรวด RD-701 ถือไว้ที่ 300 บาร์ [17][18]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Elon Musk [@elonmusk] (7 May 2020). "Starship + Super Heavy propellant mass is 4800 tons (78% O2 & 22% CH4). I think we can get propellant cost down to ~$100/ton in volume, so ~$500k/flight. With high flight rate, probably below $1.5M fully burdened cost for 150 tons to orbit or ~$10/kg" (ทวีต) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  2. ↑ "SpaceX Starship Super Heavy and Raptor Engine Evolution, Starship SN-6 Hop, Starlink, SAOCOM 1B" ที่ยูทูบ "Also mentioned was that the propellant for this was intended to be 78% liquid oxygen and 22% liquid methane from this point on."
  3. ↑ 3.0 3.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ musk20200817a
  4. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ musk20200817b
  5. ↑ Michael Sheetz on Twitter: Musk goes into a long explanation of the potential capabilities of the SpaceX Raptor rocket engine (which will power Starship), saying that the company thinks Raptor could achieve a thrust-to-weight ratio of 200.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ SpaceX20180917
  7. ↑ Elon Musk on Twitter:Reaching chamber pressure of 300 atmospheres
  8. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-30. สืบค้นเมื่อ 2020-11-26.
  9. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ youtube-makinglifemulti
  10. ↑ Elon Musk on Twitter: Max thrust version of Raptor should achieve true T/W > 170. Target is 1.5 ton engine with >260 t-F. Max Isp version should achieve ~380 sec, but T/W probably <120 due to big nozzle. These are just guesses for now.
  11. ↑ Markusic, Tom (28 July 2010). SpaceX Propulsion (PDF). 46th AIAA/ASME/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference. pp. 12–15. สืบค้นเมื่อ 28 October 2015.
  12. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ sx-pug202003
  13. ↑ Grush, Loren (28 September 2017). "What to expect from Elon Musk's Mars colonization update this week". The Verge.
  14. ↑ Gebhardt, Chris (29 September 2017). "The Moon, Mars, & around the Earth – Musk updates BFR architecture, plans". NASASpaceflight.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 October 2017. สืบค้นเมื่อ 2 October 2017. In a move that would have seemed crazy a few years ago, Mr. Musk stated that the goal of BFR is to make the Falcon 9 and the Falcon Heavy rockets and their crew/uncrewed Dragon spacecrafts redundant, thereby allowing the company to shift all resources and funding allocations from those vehicles to BFR. Making the Falcon 9, Falcon Heavy, and Dragon redundant would also allow BFR to perform the same Low Earth Orbit (LEO) and Beyond LEO satellite deployment missions as Falcon 9 and Falcon Heavy – just on a more economical scale as multiple satellites would be able to launch at the same time and on the same rocket thanks to BFR's immense size.
  15. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ sn20131025
  16. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ nsf20190725
  17. ↑ Ralph, Eric. "News SpaceX crushes rocket engine world record during Raptor test". Teslarati. สืบค้นเมื่อ 19 August 2020.
  18. ↑ Tangermann, Victor. "SpaceX Tests Highest Pressure Rocket Engine In History". Futurism. สืบค้นเมื่อ 19 August 2020.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สเปซเอ็กซ์แรพเตอร์&oldid=11063550"