สาธารณรัฐเอโซะ
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
สาธารณรัฐเอโซะ 蝦夷共和國 Ezo Kyōwakoku | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1869 | |||||||||
ที่ตั้งของเอโซะ | |||||||||
สถานะ | รัฐแยก | ||||||||
เมืองหลวง | ฮาโกดาเตะ | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ญี่ปุ่น, ไอนุ | ||||||||
การปกครอง | สาธารณรัฐในระบบประธานาธิบดี | ||||||||
โซไซ | |||||||||
• 1869 | เอโนโมโตะ ทาเกอากิ | ||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | บากูมัตสึ | ||||||||
• ก่อตั้ง | 27 มกราคม ค.ศ. 1869 1869 | ||||||||
• สิ้นสุด | 27 มิถุนายน ค.ศ. 1869 1869 | ||||||||
| |||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ประเทศญี่ปุ่น |
สาธารณรัฐเอโซะ (ญี่ปุ่น: 蝦夷共和國; โรมาจิ: Ezo Kyōwakoku) เป็นรัฐที่สถาปนาโดยผู้จงรักภักดีต่อโชกุนตระกูลโทกูงาวะ ภายหลังการล่มสลายของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ ตั้งอยู่บนเกาะเอโซะ ปัจจุบันคือเกาะฮกไกโด ซึ่งเป็นเกาะใหญ่เป็นอันดับ 2 ของญี่ปุ่น แต่มีประชากรเบาบาง ตั้งอยู่ทางด้านเหนือสุดของญี่ปุ่น เอโซะนั้นมีชื่อเสียงจากการเป็นรัฐบาลแห่งแรกที่ได้พยายามจะจัดตั้งการปกครอบแบบระบอบประชาธิปไตยในญี่ปุ่น
ประวัติ
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
หลังจากที่กองทัพของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะพ่ายแพ้กองทัพของสมเด็จพระจักรพรรดิในสงครามโบชินระหว่างการปฏิรูปสมัยเมจิ ทหารเรือที่จงรักภักดีต่อโชกุนตระกูลโทกูงาวะส่วนหนึ่งนำโดยพลเรือเอกเอโนโมโตะ ทาเกอากิ (榎本 武揚 Enomoto Takeaki) ได้อพยพไปยังเกาะเอโซะ (ปัจจุบันคือเกาะฮกไกโด) ทางด้านเหนือสุดของญี่ปุ่น พร้อมด้วยนายทหารหลายหมื่นนายและกลุ่มที่ปรึกษาทางทหารชาวฝรั่งเศส ซึ่งนำโดยฌูลส์ บรูเนต์ (Jules Brunet) พลเรือเอกเอโนโมโตะได้ใช้ความพยายามครั้งสุดท้าย โดยการถวายฎีกาไปยังราชสำนักสมเด็จพระจักรพรรดิ เพื่อขอให่เขาได้มีโอกาสพัฒนาเกาะฮกไกโดและรักษาขนบธรรมเนียมของซามูไรไว้ต่อไปโดยไม่ถูกรบกวน แต่คำขอของเขาก็ได้รับการปฏิเสธ
ในวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1868 ได้มีการประกาศอิสรภาพไม่ขึ้นกับรัฐบาลกลาง สถาปนาสาธารณรัฐเอโซะ ซึ่งมีโครงสร้างการปกครองที่ยึดตามแบบของสหรัฐอเมริกา พลเรือเอกเอโนโมโตะได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดี (総裁 Sōsai) คนแรก การเลือกตั้งครั้งนี้ถือเป็นการเลือกตั้งครั้งแรกของญี่ปุ่น
ส่วนหนึ่งของคณะผู้นำของสาธารณรัฐเอโซะ พร้อมด้วยประธานาธิบดีเอโนโมโตะ ทาเกอากิ (นั่งแถวหน้า ด้านขวา) เมื่อ ค.ศ. 1869 | |
---|---|
ประธานาธิบดี | เอโนโมโตะ ทาเกอากิ |
รองประธานาธิบดี | มัตสึไดระ ทาโร |
รัฐมนตรีทหารเรือ | อาราอิ อิกูโนซูเกะ |
รัฐมนตรีทหารบก | โอโตริ เคซูเกะ |
รองรัฐมนตรีทหารบก | ฮิจิกาตะ โทชิโซ |
ผู้ตรวจการเมืองฮาโกดาเตะ | นางาอิ นาโอยูกิ |
รองผู้ตรวจการเมืองฮาโกดาเตะ | นากาจิมะ ซาบูโรซูเกะ |
ผู้ตรวจการเมืองเอซาชิ | มัตสึโอกะ ชิโรจิโระ |
รองผู้ตรวจการเมืองเอซาชิ | โคซูงิ มาซาโนชิง |
ผู้ตรวจการเมืองมัตสึมาเอะ | ฮิโตมิ คัตสึตาโร |
รัฐมนตรีการบุกเบิกที่ดิน | ซาวะ ทาโรซาเอมง |
รัฐมนตรีการคลัง | เอโนโมโตะ มิจิอากิ |
รัฐมนตรีการคลัง | คาวามูระ โรคูชิโร |
ผู้บัญชาการกองเรือรบ | โคงะ เก็งโง |
ผู้บัญชาการกองทหารราบ | ฟูรูยะ ซากูซาเอมง |
นายทหารพระธรรมนูญ | ทาเกนากะ ชิเงกาตะ |
นายทหารพระธรรมนูญ | อิมาอิ โนบูโอะ |
อ้างอิง
[แก้]ข้อมูล
[แก้]- Ballard C. B., Vice-Admiral G.A. The Influence of the Sea on the Political History of Japan. London: John Murray, 1921.
- Black, John R. Young Japan: Yokohama and Yedo, Vol. II. London: Trubner & Co., 1881.
- Hillsborough, Romulus (2005). Shinsengumi: The Shogun's Last Samurai Corps. Tuttle Publishing. ISBN 0-8048-3627-2.
- Onodera, Eikō (December 2004). 戊辰南北戦争と東北政権 [The Boshin Civil War and Tōhoko Political Power] (ภาษาญี่ปุ่น). Kitanosha. ISBN 978-4907726256.
- Sims, Richard. French Policy towards the Bakufu and Meiji Japan 1854–1895, Richmond: Japan Library, 1998.
- Suzuki, Tessa Morris. Re-Inventing Japan: Time Space Nation. New York: M. E. Sharpe, 1998.
- Yamaguchi, Ken. Kinsé shiriaku A history of Japan, from the first visit of Commodore Perry in 1853 to the capture of Hakodate by the Mikado's forces in 1869. Trans. Sir Ernest Satow. Wilmington, Del., Scholarly Resources, 1973.
- Héon, François-Xavier (2010). "Le véritable dernier Samouraï : l'épopée japonaise du capitaine Brunet". Stratégique (ภาษาฝรั่งเศส): 193. doi:10.3917/strat.099.0193.
- Nakatsu, Masaya (2018). Les missions militaires françaises au Japon entre 1867 et 1889 (วิทยานิพนธ์) (ภาษาฝรั่งเศส). Université Sorbonne Paris Cité.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Republic of Ezo