วิหารท้าวจตุโลกบาล
| วิหารท้าวจตุโลกบาล | |||||||
 | |||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวเต็ม | 天王殿 | ||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 天王殿 | ||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | โถงสี่ราชาสวรรค์ | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาเกาหลี | |||||||
| ฮันกึล | 천왕문 | ||||||
| ฮันจา | 天王門 | ||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | ประตูสี่ราชาสวรรค์ | ||||||
วิหารท้าวจตุโลกบาล,[1][2] วิหารเทพแห่งสวรรค์[2] หรือ เทียนหวังเตี้ยน (จีน: 天王殿; พินอิน: Tiānwángdiàn) เป็นองค์ประกอบในวัดพุทธแบบจีน โดยเป็นวิหารสำคัญหลังแรกในเขตซานเหมิน โดยเป็นที่ประดิษฐานเทวรูปของสี่ท้าวจตุโลกบาล[3] ซึ่งประดิษฐานในลักษณะขนาบซ้ายและขวาของวิหาร สี่องค์นี้ประกอบด้วย ท้าวธตรฐ (持國天王; ทรงเสื้อผ้าสีขาวและเกราะ ในมือถือพิณ) ประจำทิศตะวันออก, ท้าววิรุฬหก (增長天王; ทรงเสื้อผ้าสีน้ำเงิน ในมือถือดาบ) ประจำทิศใต้, ท้าววิรูปักษ์ (廣目天王; ทรงเสื้อผ้าสีแดง บนแขนมีมังกรพัน) ประจำทิศตะวันตก และ ท้าวเวสสุวรรณ (多聞天王; ทรงเสื้อผ้าสีเขียว มือถือฉัตร) ประจำทิศเหนือ[4][5]
นอกจากท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่แล้ว ในวิหารมักประดิษฐานพระศรีอริยเมตไตรยตรงกลางวิหาร หันหน้าออกสู่ซานเหมิน หันหลังชนกับพระเวทโพธิสัตว์ ซึ่งหันหน้าออกสู่พระอุโบสถทางเหนือ โดยองค์พระศรีอริยเมตไตรยนิยมสร้างด้วยพุทธลักษณะเป็นชายร่างท้วมคล้ายกับพระสังกัจจายน์[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 ธนภัทร์ ลิ้มหัสนัยกุล (2020-01-23). "วัดเล่งเน่ยยี่: รับตรุษจีนด้วยการเยือนวัดศิลปกรรมแบบจีนตอนใต้ที่สร้างสมัยรัชกาลที่ 5 และพระราชทานชื่อไทยโดยรัชกาลที่ 6". The Cloud. สืบค้นเมื่อ 2024-04-21.
- ↑ 2.0 2.1 "สถาปัตยกรรมวัดจีน". โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ.
- ↑ Zi Yan (2012-08-01). Famous Temples in China. Beijing: Time Publishing and Media Co., Ltd. pp. 27–28. ISBN 978-7-5461-3146-7.
- ↑ Wei Ran (2012-06-01). Buddhist Buildings. Beijing: China Architecture & Building Press. ISBN 9787112142880.
- ↑ Han Xin (2006-04-01). Well-Known Temples of China. Shanghai: The Eastern Publishing Co. Ltd. ISBN 7506024772.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Wang Guixiang (2016-06-17). 《中国汉传佛教建筑史——佛寺的建造、分布与寺院格局、建筑类型及其变迁》 [The History of Chinese Buddhist Temples] (ภาษาจีน). Beijing: Tsinghua University Press. ISBN 9787302427056.
- Zhang Yuhuan (2014-06-01). 《图解中国佛教建筑、寺院系列》 (ภาษาจีน). Beijing: Contemporary China Publishing House. ISBN 9787515401188.