วันเอกราช (ประเทศอินเดีย)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วันประกาศเอกราชของประเทศอินเดีย
การดึงเชือกกระตุกธงชาติอินเดียกางออกที่หน้าป้อมแดง ประเพณีที่กระทำเป็นสัญลักษณ์ทุกปี
ชื่ออื่นस्वतंत्रता दिवस
จัดขึ้นโดยชาวอินเดีย
ประเภทระดับ
ความสำคัญรำลึกถึงการประกาศเอกราชของประเทศอินเดีย
การเฉลิมฉลองอัญเชิญธงชาติ, พาเหรด, ดอกไม้ไฟ, ขับร้องดนตรีของชาติและเพลงชาติ ชนะ คณะ มนะ, สุนทรพจน์ดดยนายกรัฐมนตรีอินเดีย และ ประธานาธิบดีอินเดีย
วันที่15 สิงหาคม
ความถี่รายปักษ์
ครั้งแรก15 สิงหาคม 1947
ส่วนเกี่ยวข้องวันสาธารณรัฐ

วันประกาศเอกราชของอินเดีย เฉลิมฉลองทุกวันที่ 15 สิงหาคม และถือเป็นวันหยุดในประเทศอินเดีย เพื่อรำลึกถึงการประกาศเอกราชของประเทศจากการปกครองของสหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 1947 เมื่อรัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักรประกาศ พระราชบัญญัติเอกราชอินเดีย ค.ศ. 1947 ส่งผ่านเอกราชของรัฐสู่สภานิติบัญญัติแห่งชาติอินเดีย โดยคงมีพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักรเป็นประมุขแห่งรัฐจนถึงการเปลี่ยนสู่ระบบสาธารณรัฐเต็มตัว การได้มาซึ่งเอกราชของอินเดียเป็นผลพวงมาจากขบวนการเอกราชอินเดียผ่านการต่อสู้แบบอหิงสา และ การดื้อแพ่ง ที่นำโดยคองเกรสแห่งชาติอินเดีย

การได้รับเอกราชของอินเดียนั้นมาพร้อมกับการแบ่งเส้นอาณาเขตอินเดีย ซึ่งบริติชอินเดียถูกแบ่งออกตามศาสนาเป็น เขตกรรมสิทธิ์อินเดียและ ปากีสถาน การแบ่งเขตนั้นนำไปสู่การประท้วงและจลาจลที่รุนแรงจนมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก และทำให้เกิดการโยกย้ายประชากรตามศาสนาที่ถูกแบ่งเส้นอาณาเขตกว่า 15 ล้านคน หลังเผชิญความรุนแรงทางศาสนา ในวันที่ 15 สิงหาคม 1947 นายกรัฐมนตรีคนแรกของอินเดีย ชวาหะร์ลาล เนห์รู ดึงเชือกกระตุกธงชาติอินเดียกางออกจากยอดเสาธงด้านหน้าประตูลาหอริ เดลี จึงเป็นธรรมเนียมสืบต่อมาสู่การเชิญธงและปราศัยต่อหน้าประชาชนในทุกวันประกาศเอกราช[1] กิจกรรมต่าง ๆ นั้นจะถ่ายทอดสดทั่วประเทศโดย ดูร์ดาร์ชาน สถานีโทรทัศน์ทางการของอินเดีย โดยมักเริ่มด้วยเพลง เชห์นาอี ของ อูสตัด บิสมิลลา ข่าน

อ้างอิง[แก้]