วัดอ้อย (จังหวัดอ่างทอง)
| วัดอ้อย | |
|---|---|
 | |
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดอ้อย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำน้อย ในตำบลศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ในบริเวณพื้นที่ของวัดอ้อย มูลนิธิสร้างสรรค์เด็กได้เปิดบ้านสำหรับให้ที่พักพิงแก่เด็กมีปัญหา เด็กเร่ร่อนติดยา หรือเคยประพฤติผิดกฎหมาย ชื่อว่า บ้านเด็กใกล้วัด
วัดอ้อยตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2070 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2080[1] เขตวิสุงคามสีมากว้าง 21 เมตร ยาว 31 เมตร วัดอ้อยเป็นวัดถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยาในสมัยอยุธยา
อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถเป็นอาคารขนาดใหญ่หกห้อง ก่ออิฐถือปูนแบบโบราณ หลังคาเป็นเครื่องไม้ มุงด้วยกระเบื้องดินเผา มีลักษณะสวยงามคล้ายกับอุโบสถวัดราชบูรณะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อุโบสถไม่มีหน้าต่าง เรียกว่ามหาอุด รอบโบสถ์มีใบเสมา 8 ทิศ หลังคาเป็นเครื่องไม้ มุงด้วกระเบื้องดินเผาชนิกาบกล้วย 2 แผ่นคู่ กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานเมื่อ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2532[2] พระประธานในอุโบสถเป็นพระหล่อสัมฤทธิ์ ชาวบ้านเรียกว่า หลวงพ่อดำ ศาลาการเปรียญกว้าง 13 เมตร ยาว 18 เมตร เป็นอาคารไม้ กุฏิสงฆ์ จำนวน 5 หลัง เป็นอาคารไม้ หอสวดมนต์ สร้าง พ.ศ. 2519 และหอระฆัง[3]
อ้างอิง[แก้]
