วัดธรรมบูชา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดธรรมบูชา
แผนที่
ชื่อสามัญวัดธรรมบูชา, วัดธรรมยุติการาม
ที่ตั้งตำบลตลาด อำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ประเภทพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ
นิกายธรรมยุติกนิกาย
เจ้าอาวาสพระราชไพศาลมุนี (ปราโมทย์ สิริจนฺโท)
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

วัดธรรมบูชา เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ในตำบลตลาด อำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 14 ไร่ 3 งาน 26 ตาราง มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน 2 แปลง เนื้อที่ 1 ไร่ 57 ตารางวา

วัดธรรมบูชาตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2447 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2525[1] พื้นที่ตั้งวัดเดิมเป็นป่าดอนสำหรับฝังศพและเผาศพ ชาวบ้านเรียกว่า "ป่าช้าดอนเลียบ" ภายหลังทิดปลื้มได้สร้างศาลาหลังคามุงจาก 2 หลัง เพื่อให้พระภิกษุสสวดอภิธรรม ต่อมามีภิกษุได้มาปักกลดอยู่บริเวณนั้น ราษฎรในหมู่บ้านจึงนิมนต์ให้อยู่ประจำและสร้างเป็นที่พักสงฆ์ชื่อว่า ที่พักสงฆ์ดอนเลียบ โดยสร้างกุฎิหลังเล็กขึ้นมา ต่อมาท่านได้ลาสิกขาและมีพระภิกษุอยู่จำพรรษา เมื่อ พ.ศ. 2447 พระกรับญาณวีโร พร้อมด้วยพระภิกษุอีกำ 2 รูป เดินทางมาจำพรรษา ราษฎรได้ช่วยกันสร้างที่พักสงฆ์ จากนั้นได้ขอตั้งเป็นวัดชื่อ วัดธรรมยุติการาม พระกรับได้ทำการบูรณปฎิสังขรณ์อยู่ 4 ปี ร่วมกับเจ้าจอมพิณศรี สุพรรณศรี และได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดธรรมบูชา" เมื่อ พ.ศ. 2454 วัดได้รับการยกฐานะเป็นพระอารามหลวงเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2491

อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถ กว้าง 26 เมตร ยาว 46 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2525 กุฎิสงฆ์ จำนวน 18 หลัง เป็นอาคารไม้ 3 หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ 6 หลัง และตึก 9 หลัง ศาลาการเปรียญ กว้าง 20 เมตร ยาว 30 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2493 ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน 3 หลัง หอระฆัง และฌาปนสถาน ปูชนียะวัตถุ มีพระประธานประจำอุโบสถ ขนาดหน้าตักกว้าง 5 ศอก 1 คืบ 9 นิ้ว[2]

รายนามเจ้าอาวาส[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "รายงานทะเบียนวัดจังหวัดสุราษฎร์ธานี". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
  2. "วัดธรรมบูชา". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-08-23. สืบค้นเมื่อ 2021-08-23.