ภาษาพหุศูนย์
ภาษาพหุศูนย์ (อังกฤษ: pluricentric language, polycentric language) คือภาษาที่มีรูปแบบมาตรฐานซึ่งผ่านกระบวนการจัดประมวลมากกว่าหนึ่งรูปแบบ โดยมักขึ้นอยู่กับประเทศที่แตกต่างกัน[1][2][3] ตัวอย่างได้แก่ภาษาเกาหลี ภาษาจีน ภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน ภาษาโปรตุเกส ภาษาอังกฤษ ภาษาเยอรมัน ภาษาสวีเดน ภาษาอาร์มีเนีย และภาษาบอสเนีย-โครเอเชีย-มอนเตเนโกร-เซอร์เบีย[4][5] กรณีที่ตรงข้ามกับภาษาพหุศูนย์คือภาษาศูนย์เดียว (monocentric language) ซึ่งมีรูปแบบมาตรฐานอย่างเป็นทางการเพียงรูปแบบเดียว ตัวอย่างได้แก่ภาษาญี่ปุ่นและภาษารัสเซีย[4] ในบางกรณี มาตรฐานที่แตกต่างกันของภาษาพหุศูนย์ภาษาหนึ่ง ๆ อาจพัฒนาซับซ้อนขึ้นจนกลายเป็นภาษาเอกเทศ (autonomous language) ก็ได้ ดังที่เกิดขึ้นกับภาษามาเลเซียและภาษาอินโดนีเซีย หรือภาษาฮินดีและภาษาอูรดู[4] กระบวนการเดียวกันนี้กำลังเกิดขึ้นในภาษาบอสเนีย-โครเอเชีย-มอนเตเนโกร-เซอร์เบีย[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Stewart, William A (1968). "A Sociolinguistic Typology for Describing National Multilingualism". ใน Fishman, Joshua A (บ.ก.). Readings in the Sociology of Language. The Hague, Paris: Mouton. pp. 531–545. doi:10.1515/9783110805376.531. ISBN 978-3-11-080537-6. p. 534.
- ↑ Kloss, Heinz (1967). "'Abstand languages' and 'ausbau languages'". Anthropological Linguistics. 9 (7): 29–41. JSTOR 30029461. p. 31.
- ↑ Clyne 1992, p. 1.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Clyne 1992, p. 3.
- ↑ Kordić, Snježana (2007). "La langue croate, serbe, bosniaque et monténégrine" [Croatian, Serbian, Bosniakian, and Montenegrin] (PDF). ใน Madelain, Anne (บ.ก.). Au sud de l'Est. vol. 3 (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Non Lieu. pp. 71–78. ISBN 978-2-35270-036-4. OCLC 182916790. SSRN 3439662. CROSBI 429734. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 August 2012. สืบค้นเมื่อ 8 May 2019.
บรรณานุกรม
[แก้]- Annamalai, E. (1992). "Chinese as a pluricentric language". ใน Clyne, Michael G. (บ.ก.). Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations. Walter de Gruyter. pp. 305–324. ISBN 978-3-11-012855-0.
- Abd-el-Jawad, Hassan R.S. (1992). "Is Arabic a pluricentric language?". ใน Clyne, Michael G. (บ.ก.). Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations. Contributions to the sociology of language 62. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. pp. 261–303. ISBN 3-11-012855-1.
- Ammon, Ulrich (1995). Die deutsche Sprache in Deutschland, Österreich und der Schweiz: das Problem der nationalen Varietäten [German Language in Germany, Austria and Switzerland: The Problem of National Varieties] (ภาษาเยอรมัน). Berlin & New York: Walter de Gruyter. p. 575. ISBN 3-11-014753-X. OCLC 33981055.
- Blum, Daniel (2002). Sprache und Politik : Sprachpolitik und Sprachnationalismus in der Republik Indien und dem sozialistischen Jugoslawien (1945-1991) [Language and Policy: Language Policy and Linguistic Nationalism in the Republic of India and the Socialist Yugoslavia (1945-1991)]. Beiträge zur Südasienforschung ; vol. 192 (ภาษาเยอรมัน). Würzburg: Ergon. p. 200. ISBN 3-89913-253-X. OCLC 51961066.
- Clyne, Michael G., บ.ก. (1992). Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations. Contributions to the sociology of language 62. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. ISBN 3-11-012855-1.
- Clyne, Michael G.; & Kipp, Sandra. (1999). Pluricentric languages in an immigrant context: Spanish, Arabic and Chinese. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 3-11-016577-5.
- Daneš, František (1988). "Herausbildung und Reform von Standardsprachen" [Development and Reform of Standard Languages]. ใน Ammon, Ulrich; Dittmar, Norbert; Mattheier, Klaus J (บ.ก.). Sociolinguistics: An International Handbook of the Science of Language and Society II. Handbücher zur Sprach- und Kommunikationswissenschaft 3.2. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. pp. 1506–1516. ISBN 3-11-011645-6. OCLC 639109991.
- Dua, Hans Raj (1992). "Hindi-Urdu as a pluricentric language". ใน Clyne, Michael G (บ.ก.). Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations. Contributions to the sociology of language 62. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. pp. 381–400. ISBN 3-11-012855-1. OCLC 24668375.
- Kloss, Heinz (1967). "'Abstand languages' and 'ausbau languages'". Anthropological Linguistics. 9 (7): 29–41. JSTOR 30029461.
- Kordić, Snježana (2009). "Policentrični standardni jezik" [Polycentric Standard Language] (PDF). ใน Badurina, Lada; Pranjković, Ivo; Silić, Josip (บ.ก.). Jezični varijeteti i nacionalni identiteti (ภาษาเซอร์โบ-โครเอเชีย). Zagreb: Disput. pp. 83–108. ISBN 978-953-260-054-4. OCLC 437306433. SSRN 3438216. แม่แบบ:CROSBI. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 4 August 2012. สืบค้นเมื่อ 9 May 2018. (ÖNB).
- Stewart, William A (1968) [1962]. "A Sociolinguistic Typology for Describing National Multilingualism". ใน Fishman, Joshua A (บ.ก.). Readings in the Sociology of Language. The Hague, Paris: Mouton. pp. 531–545. doi:10.1515/9783110805376.531. ISBN 978-3-11-080537-6.
ดูเพิ่ม
[แก้]- Dollinger, Stefan (2019). The Pluricentricity Debate: On Austrian German and other Germanic Standard Varieties. London: Routledge. ISBN 978-0-429-63179-5.
- Kircher, Ruth (2012). "How pluricentric is the French language? An investigation of attitudes towards Quebec French compared to European French". Journal of French Language Studies. 22 (3): 345–370. doi:10.1017/S0959269512000014. S2CID 143695569.
- Louw, Robertus de (2016). "Is Dutch a pluricentric language with two centres of standardization? An overview of the differences between Netherlandic and Belgian Dutch from a Flemish perspective". Werkwinkel. 11 (1): 113–135. doi:10.1515/werk-2016-0006.