ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชายผู้เห็นภรรยาเป็นหมวก"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ZeroSixTwo (คุย | ส่วนร่วม)
ผู้ดูแลระบบ
การแก้ไข 63,320 ครั้ง
ล →‎เนื้อความ: แก้ทับศัพท์ชื่อภาษาญี่ปุ่น
InternetArchiveBot (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 130,657 ครั้ง
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.1
บรรทัด 38: บรรทัด 38:
* "'''On the Level'''" (ต้องใช้ระดับน้ำ) เป็นอีกกรณีหนึ่งของคนไข้ที่มี[[การรับรู้อากัปกิริยา]] (proprioception) เสียหาย คุณหมอแซ็กส์ได้สัมภาษณ์คนไข้คนหนึ่งซึ่งมีปัญหาในการเดินคือไม่สามารถเดินได้โดยไม่ล้ม แล้วพบว่า คนไข้ได้สูญเสียประสาทสัมผัสเกี่ยวกับความสมดุลของร่างกายเนื่องจากอาการคล้าย ๆ กับ[[โรคพาร์กินสัน]]ที่ได้ทำความเสียหายให้กับหูชั้นใน เมื่อคนไข้ ได้เปรียบเทียบประสาทสัมผัสของตนกับเครื่องวัดระดับน้ำของช่างไม้ ก็ได้เสนอการสร้างเครื่องมือที่คล้าย ๆ กันเพื่อประกอบกับแว่นตา ซึ่งทำให้เขาสามารถรู้ความสมดุลร่างของตนโดยใช้ตา ซึ่งต่อมากลายเป็นอุปกรณ์ที่มีการใช้ในคนไข้อีกหลายคนในสถานพยาบาลแห่งนั้น
* "'''On the Level'''" (ต้องใช้ระดับน้ำ) เป็นอีกกรณีหนึ่งของคนไข้ที่มี[[การรับรู้อากัปกิริยา]] (proprioception) เสียหาย คุณหมอแซ็กส์ได้สัมภาษณ์คนไข้คนหนึ่งซึ่งมีปัญหาในการเดินคือไม่สามารถเดินได้โดยไม่ล้ม แล้วพบว่า คนไข้ได้สูญเสียประสาทสัมผัสเกี่ยวกับความสมดุลของร่างกายเนื่องจากอาการคล้าย ๆ กับ[[โรคพาร์กินสัน]]ที่ได้ทำความเสียหายให้กับหูชั้นใน เมื่อคนไข้ ได้เปรียบเทียบประสาทสัมผัสของตนกับเครื่องวัดระดับน้ำของช่างไม้ ก็ได้เสนอการสร้างเครื่องมือที่คล้าย ๆ กันเพื่อประกอบกับแว่นตา ซึ่งทำให้เขาสามารถรู้ความสมดุลร่างของตนโดยใช้ตา ซึ่งต่อมากลายเป็นอุปกรณ์ที่มีการใช้ในคนไข้อีกหลายคนในสถานพยาบาลแห่งนั้น


* "'''The Twins'''" (แฝด) เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนไข้[[โรคออทิซึม]]ที่มีความสามารถพิเศษ (autistic savant จะแปลว่าปราชญ์ออทิซึมต่อไป) คือ คุณหมอแซ็กส์ได้พบกับแฝดชายพี่น้องคู่หนึ่งผู้ไม่สามารถจะอ่านหรือคูณเลขได้ แต่ว่า กลับเล่น "เกม" หา[[จำนวนเฉพาะ]] (เลขที่[[การหาร|หาร]]ได้ด้วยหนึ่งและตัวของมันเองเท่านั้น) ได้ ในขณะที่แฝดคู่นี้สามารถบอกเลขเช่นนี้ตั้งแต่หลักเลข 6 ตัวจนถึง 20 ตัว คุณหมอแซ็กส์กลับต้อง (โกง) ใช้หนังสือเลขจำนวนเฉพาะเพื่อที่จะเล่นเกมนี้กับแฝดพี่น้อง เหตุการณ์นี้ได้รับแสดงในหนังเรื่อง House of Cards (ค.ศ. 1993) แสดงนำโดย[[ทอมมี่ ลี โจนส์]] พี่น้องแฝดยังสามารถนับจำนวนไม้ขีด 111 อันที่ตกลงที่พื้นอีกด้วย และให้สังเกตการณ์โดยฉับพลันได้อีกด้วยว่า 111 เป็น 37 สามครั้ง แต่เรื่องนี้ได้รับการตั้งข้อสงสัยโดยมาโกโตะ ยามางูจิ ผู้ไม่เชื่อว่าหนังสือเลขจำนวนเฉพาะจะมีอย่างที่คุณหมอกล่าวไว้ และระบุว่า รายงานทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อกล่าวถึงแต่การรับรู้จำนวนโดยประมาณเมื่อมีการนับวัตถุเป็นจำนวนมาก<ref>{{cite journal |doi= 10.1007/s10803-006-0257-0 | format = [[PDF]] | url = http://empslocal.ex.ac.uk/people/staff/mrwatkin/isoc/yamaguchi-sacks.pdf |title=Questionable Aspects of Oliver Sacks’ (1985) Report |year=2006 |last1=Yamaguchi |first1=Makoto |journal=Journal of Autism and Developmental Disorders |volume=37 |issue=7 |pages=1396–1396 |pmid=17066308}}</ref><ref>{{cite journal | format = [[PDF]] | doi = 10.1007/s10803-007-0397-x |year= 2007 |last =Yamaguchi |first =Makoto |url=http://www.secamlocal.ex.ac.uk/people/staff/mrwatkin/isoc/yamaguchi-snyder.pdf | title =Response to Snyder's "Comments on Priming Skills of Autistic Twins and Yamaguchi (2006) Letter to the Editor: 'Questionable Aspects of Oliver Sacks' (1985) Report" | journal = Journal of Autism and Developmental Disorders |volume=37 |issue=7 |page =1401}}</ref> ส่วนปราชญ์ออทิซึมแดเนียล แทมเม็ตชี้ว่า เพราะแฝดพี่น้องเป็นเจ้าของกล่องไม้ขีด จึงอาจจะได้นับจำนวนไม้ขีดไว้ล่วงหน้าแล้ว โดยให้สังเกตว่า ตนเองรู้สึกว่า จำนวน 111 เป็น "เลขที่สวยเป็นพิเศษและมีรูปเหมือนกับไม้ขีด"<ref>{{cite news |last = Wilson |first=Peter |title=A savvy savant finds his voice |url= http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,24986084-26040,00.html |date=31 January 2009 |publisher= The Australian |accessdate=12 March 2009}}</ref>
* "'''The Twins'''" (แฝด) เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนไข้[[โรคออทิซึม]]ที่มีความสามารถพิเศษ (autistic savant จะแปลว่าปราชญ์ออทิซึมต่อไป) คือ คุณหมอแซ็กส์ได้พบกับแฝดชายพี่น้องคู่หนึ่งผู้ไม่สามารถจะอ่านหรือคูณเลขได้ แต่ว่า กลับเล่น "เกม" หา[[จำนวนเฉพาะ]] (เลขที่[[การหาร|หาร]]ได้ด้วยหนึ่งและตัวของมันเองเท่านั้น) ได้ ในขณะที่แฝดคู่นี้สามารถบอกเลขเช่นนี้ตั้งแต่หลักเลข 6 ตัวจนถึง 20 ตัว คุณหมอแซ็กส์กลับต้อง (โกง) ใช้หนังสือเลขจำนวนเฉพาะเพื่อที่จะเล่นเกมนี้กับแฝดพี่น้อง เหตุการณ์นี้ได้รับแสดงในหนังเรื่อง House of Cards (ค.ศ. 1993) แสดงนำโดย[[ทอมมี่ ลี โจนส์]] พี่น้องแฝดยังสามารถนับจำนวนไม้ขีด 111 อันที่ตกลงที่พื้นอีกด้วย และให้สังเกตการณ์โดยฉับพลันได้อีกด้วยว่า 111 เป็น 37 สามครั้ง แต่เรื่องนี้ได้รับการตั้งข้อสงสัยโดยมาโกโตะ ยามางูจิ ผู้ไม่เชื่อว่าหนังสือเลขจำนวนเฉพาะจะมีอย่างที่คุณหมอกล่าวไว้ และระบุว่า รายงานทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อกล่าวถึงแต่การรับรู้จำนวนโดยประมาณเมื่อมีการนับวัตถุเป็นจำนวนมาก<ref>{{cite journal |doi= 10.1007/s10803-006-0257-0 | format = [[PDF]] | url = http://empslocal.ex.ac.uk/people/staff/mrwatkin/isoc/yamaguchi-sacks.pdf |title=Questionable Aspects of Oliver Sacks’ (1985) Report |year=2006 |last1=Yamaguchi |first1=Makoto |journal=Journal of Autism and Developmental Disorders |volume=37 |issue=7 |pages=1396–1396 |pmid=17066308}}</ref><ref>{{cite journal | format = [[PDF]] | doi = 10.1007/s10803-007-0397-x |year= 2007 |last =Yamaguchi |first =Makoto |url=http://www.secamlocal.ex.ac.uk/people/staff/mrwatkin/isoc/yamaguchi-snyder.pdf | title =Response to Snyder's "Comments on Priming Skills of Autistic Twins and Yamaguchi (2006) Letter to the Editor: 'Questionable Aspects of Oliver Sacks' (1985) Report" | journal = Journal of Autism and Developmental Disorders |volume=37 |issue=7 |page =1401}}</ref> ส่วนปราชญ์ออทิซึมแดเนียล แทมเม็ตชี้ว่า เพราะแฝดพี่น้องเป็นเจ้าของกล่องไม้ขีด จึงอาจจะได้นับจำนวนไม้ขีดไว้ล่วงหน้าแล้ว โดยให้สังเกตว่า ตนเองรู้สึกว่า จำนวน 111 เป็น "เลขที่สวยเป็นพิเศษและมีรูปเหมือนกับไม้ขีด"<ref>{{cite news |last=Wilson |first=Peter |title=A savvy savant finds his voice |url=http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,24986084-26040,00.html |date=31 January 2009 |publisher=The Australian |accessdate=12 March 2009 |archive-date=2009-02-26 |archive-url=https://web.archive.org/web/20090226141624/http://www.theaustralian.news.com.au/story/0,25197,24986084-26040,00.html |url-status=dead }}</ref>


*"'''The Dog Beneath the Skin'''" (สุนัขใต้ผิวหนัง) เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักเรียนแพทย์อายุ 22 ที่คุณหมอเรียกว่า "สตีเฟ่น ดี" หลังจากที่ได้เสพยา[[แอมเฟตามีน]] [[โคเคน]] และ Phencyclidine ผู้ตื่นขึ้นมาพบว่ามีประสาทสัมผัสทางจมูกที่ไวขึ้นเป็นพิเศษ{{Sfn | Sacks | 1985}}{{Page needed | date = October 2013}} หลังจากที่พิมพ์หนังสือเล่มนี้ไปแล้วหลายปี คุณหมอได้เปิดเผยในภายหลังว่า จริง ๆ แล้วคุณหมอเองนั่นแหละคือนักศึกษาแพทย์สตีเฟ่น ดี{{Sfn | Sacks | 2007 | p = 158}}
*"'''The Dog Beneath the Skin'''" (สุนัขใต้ผิวหนัง) เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักเรียนแพทย์อายุ 22 ที่คุณหมอเรียกว่า "สตีเฟ่น ดี" หลังจากที่ได้เสพยา[[แอมเฟตามีน]] [[โคเคน]] และ Phencyclidine ผู้ตื่นขึ้นมาพบว่ามีประสาทสัมผัสทางจมูกที่ไวขึ้นเป็นพิเศษ{{Sfn | Sacks | 1985}}{{Page needed | date = October 2013}} หลังจากที่พิมพ์หนังสือเล่มนี้ไปแล้วหลายปี คุณหมอได้เปิดเผยในภายหลังว่า จริง ๆ แล้วคุณหมอเองนั่นแหละคือนักศึกษาแพทย์สตีเฟ่น ดี{{Sfn | Sacks | 2007 | p = 158}}

รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:17, 9 ตุลาคม 2564

"The Man Who Mistook His Wife for a Hat and Other Clinical Tales"  
ผู้ประพันธ์โอลิเวอร์ แซ็กส์
ประเทศสหรัฐอเมริกา
ภาษาภาษาอังกฤษ
หัวเรื่องประสาทวิทยา, จิตวิทยา
ประเภทประวัติผู้ป่วย
สำนักพิมพ์Summit Books (ประเทศสหรัฐอเมริกา)
Gerald Duckworth (ประเทศอังกฤษ)
วันที่พิมพ์ค.ศ. 1985
ชนิดสื่อหนังสือ
หน้า233 (พิมพ์ครั้งที่ 1)
ISBN0-671-55471-9
OCLC12313889
616.8 19
LC ClassRC351 .S195 1985
เรื่องก่อนหน้าA Leg to Stand On (ค.ศ. 1984) 
เรื่องถัดไปSeeing Voices (ค.ศ. 1989) 

เดอะแมนฮูมิสทุกฮิสไวฟ์ฟอร์เอแฮตแอนด์อัธเธอร์คลินิเคิลเทลส์ (อังกฤษ: The Man Who Mistook His Wife for a Hat, ท. ชายผู้สำคัญผิดว่าภรรยาตนเป็นหมวกและนิทานคลินิกอื่น") เป็นหนังสือที่พิมพ์ในปี ค.ศ. 1985 ของประสาทแพทย์ โอลิเวอร์ แซ็กส์ อธิบายประวัติผู้ป่วยของคนไข้เขาบางคน ชื่อหนังสือมาจากกรณีศึกษาของชายผู้มีภาวะเสียการระลึกรู้ทางตา (visual agnosia)[1] คือ "ชายผู้สำคัญผิดว่าภรรยาตนเป็นหมวก" ซึ่งมีการใช้ไปเป็นเรื่องอุปรากรที่เปิดฉากในปี ค.ศ. 1986

หนังสือมี 24 บทที่แบ่งออกเป็น 4 ภาค แต่ละภาคเป็นเรื่องเกี่ยวกับประเด็นหนึ่งของหน้าที่ในสมอง เช่นเรื่องความบกพร่องและเรื่องความเกินที่มีใน 2 ภาคแรก (โดยมีการเน้นที่สมองซีกขวา) ในขณะที่ภาคที่ 3 และที่ 4 พรรณนาถึงสิ่งที่ปรากฏโดยอัตวิสัยกับคนไข้ โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ที่มีการระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตโดยไม่มีสาเหตุ การรับรู้ที่เพี้ยนไป และความสามารถและลักษณะที่น่าอัศจรรย์ในบุคคลพิการทางสมอง[2]

เนื้อความ

บทต่าง ๆ ในหนังสือรวมทั้ง

  • "The Lost Mariner" (นาวิกโยธินผู้หลงทาง) เป็นเรื่องเกี่ยวกับจิมมี่ จี ผู้ได้สูญเสียความสามารถในการสร้างความจำใหม่เนื่องจากโรค Korsakoff's syndrome (กลุ่มอาการหลงลืมเนื่องจากการเสพสุรา) เขาไม่สามารถจำสิ่งที่เกิดในชีวิตของเขาได้เริ่มตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง รวมทั้งเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่พึ่งเกิดขึ้น 2-3 นาทีก่อน เขาเชื่อว่าตนยังอยู่ในปี ค.ศ. 1945 (ทั้งที่จริง ๆ อยู่ในปลายคริสต์ทศวรรษ 70 และต้นคริสต์ทศวรรษ 80) และดูเหมือนจะมีพฤติกรรมเหมือนกับคนหนุ่มฉลาดปกตินอกเหนือจากความไม่สามารถในการระลึกถึงอดีตและเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันของเขา จิมมี่ต้องดิ้นรนที่จะหาความหมาย ความพอใจ และความสุขในชีวิตของเขาท่ามการการหลงลืมที่เป็นไปอย่างต่อเนื่องว่ากำลังทำอะไรอยู่จากขณะหนึ่งไปสู่อีกขณะหนึ่ง
  • "The President's Speech" (ปาฐกถาของประธานาธิบดี)[3]เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนไข้ภาวะเสียการสื่อความ (aphasia) และภาวะเสียการระลึกรู้เกี่ยวกับน้ำเสียง (tonal agnosia) ในหอผู้ป่วยหนึ่ง ๆ ที่กำลังฟังปาฐกถาโดยประธานาธิบดีที่เคยเป็นดาราไม่ได้ออกชื่อคนหนึ่ง เชื่อว่าคืออดีตประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน คนไข้กรุ๊ปแรกหัวเราะเพราะเหตุแห่งปาฐกถานั้น ซึ่งคุณหมอแซ็กส์อ้างว่ามีสีหน้าและน้ำเสียงของประธานาธิบดีที่ "ไม่จริงใจ" เป็นเหตุ (คือคนไข้ไม่สามารถเข้าใจถึงคำที่พูดได้ แต่สามารถอ่านสีหน้าและน้ำเสียงได้) ส่วนหญิงคนหนึ่งในคนไข้กรุ๊ปที่สองวิจารถึงโครงสร้างคำพูดว่า "พูดใช้สำนวนที่ไม่ดี ใช้คำอย่างไม่ถูกต้อง ถ้าเขาไม่มีสมองเสียหายก็คงจะมีอะไรที่จะต้องหลบซ่อน" คุณหมอสรุปว่าคนทั่วไปกลับถูกหลอกโดยคำพูดของประธานาธิบดีคนนี้ แต่ว่าคนไข้มีสมองเสียหายกลับไม่ถูกหลอก
  • "The Disembodied Lady" (หญิงผู้ไร้ร่าง) เป็นเค้สของหญิงผู้สูญเสียประสาทสัมผัสเกี่ยวกับการรับรู้อากัปกิริยา (proprioception) ทั้งหมด เป็นประสาทสัมผัสเกี่ยวกับตำแหน่งของอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกาย โดยเปรียบเทียบกับอวัยวะที่อยู่ใกล้ ๆ กัน
  • "On the Level" (ต้องใช้ระดับน้ำ) เป็นอีกกรณีหนึ่งของคนไข้ที่มีการรับรู้อากัปกิริยา (proprioception) เสียหาย คุณหมอแซ็กส์ได้สัมภาษณ์คนไข้คนหนึ่งซึ่งมีปัญหาในการเดินคือไม่สามารถเดินได้โดยไม่ล้ม แล้วพบว่า คนไข้ได้สูญเสียประสาทสัมผัสเกี่ยวกับความสมดุลของร่างกายเนื่องจากอาการคล้าย ๆ กับโรคพาร์กินสันที่ได้ทำความเสียหายให้กับหูชั้นใน เมื่อคนไข้ ได้เปรียบเทียบประสาทสัมผัสของตนกับเครื่องวัดระดับน้ำของช่างไม้ ก็ได้เสนอการสร้างเครื่องมือที่คล้าย ๆ กันเพื่อประกอบกับแว่นตา ซึ่งทำให้เขาสามารถรู้ความสมดุลร่างของตนโดยใช้ตา ซึ่งต่อมากลายเป็นอุปกรณ์ที่มีการใช้ในคนไข้อีกหลายคนในสถานพยาบาลแห่งนั้น
  • "The Twins" (แฝด) เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนไข้โรคออทิซึมที่มีความสามารถพิเศษ (autistic savant จะแปลว่าปราชญ์ออทิซึมต่อไป) คือ คุณหมอแซ็กส์ได้พบกับแฝดชายพี่น้องคู่หนึ่งผู้ไม่สามารถจะอ่านหรือคูณเลขได้ แต่ว่า กลับเล่น "เกม" หาจำนวนเฉพาะ (เลขที่หารได้ด้วยหนึ่งและตัวของมันเองเท่านั้น) ได้ ในขณะที่แฝดคู่นี้สามารถบอกเลขเช่นนี้ตั้งแต่หลักเลข 6 ตัวจนถึง 20 ตัว คุณหมอแซ็กส์กลับต้อง (โกง) ใช้หนังสือเลขจำนวนเฉพาะเพื่อที่จะเล่นเกมนี้กับแฝดพี่น้อง เหตุการณ์นี้ได้รับแสดงในหนังเรื่อง House of Cards (ค.ศ. 1993) แสดงนำโดยทอมมี่ ลี โจนส์ พี่น้องแฝดยังสามารถนับจำนวนไม้ขีด 111 อันที่ตกลงที่พื้นอีกด้วย และให้สังเกตการณ์โดยฉับพลันได้อีกด้วยว่า 111 เป็น 37 สามครั้ง แต่เรื่องนี้ได้รับการตั้งข้อสงสัยโดยมาโกโตะ ยามางูจิ ผู้ไม่เชื่อว่าหนังสือเลขจำนวนเฉพาะจะมีอย่างที่คุณหมอกล่าวไว้ และระบุว่า รายงานทางวิทยาศาสตร์ที่น่าเชื่อกล่าวถึงแต่การรับรู้จำนวนโดยประมาณเมื่อมีการนับวัตถุเป็นจำนวนมาก[4][5] ส่วนปราชญ์ออทิซึมแดเนียล แทมเม็ตชี้ว่า เพราะแฝดพี่น้องเป็นเจ้าของกล่องไม้ขีด จึงอาจจะได้นับจำนวนไม้ขีดไว้ล่วงหน้าแล้ว โดยให้สังเกตว่า ตนเองรู้สึกว่า จำนวน 111 เป็น "เลขที่สวยเป็นพิเศษและมีรูปเหมือนกับไม้ขีด"[6]
  • "The Dog Beneath the Skin" (สุนัขใต้ผิวหนัง) เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักเรียนแพทย์อายุ 22 ที่คุณหมอเรียกว่า "สตีเฟ่น ดี" หลังจากที่ได้เสพยาแอมเฟตามีน โคเคน และ Phencyclidine ผู้ตื่นขึ้นมาพบว่ามีประสาทสัมผัสทางจมูกที่ไวขึ้นเป็นพิเศษ[1][ต้องการเลขหน้า] หลังจากที่พิมพ์หนังสือเล่มนี้ไปแล้วหลายปี คุณหมอได้เปิดเผยในภายหลังว่า จริง ๆ แล้วคุณหมอเองนั่นแหละคือนักศึกษาแพทย์สตีเฟ่น ดี[7]

ในสื่อ

  • คริสโตเฟอร์ รอเล็นซ์ได้เขียนเนื้อเพลงของอุปรากรกำกับโดยไมเคิล มอร์ริส ใช้ชื่อของหนังสือนี้ (The Man Who Mistook His Wife for a Hat) ซึ่งเปิดฉากเป็นครั้งแรกในมหานครลอนดอนในปี ค.ศ. 1986 ต่อมาได้มีอุปรากรเรื่องนี้ออกอากาศโทรทัศน์ในประเทศอังกฤษ
  • คนไข้ในบทหนึ่งของหนังสือเป็นชายชื่อว่าจิมมี่ จี ผู้มีภาวะเสียความจำส่วนอดีต (anterograde amnesia) ซึ่งเป็นชื่อเหมือนกับจอห์น จี ผู้เป็นตัวละครหลักที่มีความเสียหายทางสมองอย่างเดียวกันในภาพยนตร์ "ภาพหลอนซ่อนรอยมรณะ"
  • ในนวนิยาย (ค.ศ. 2011) 11/22/63 ของสตีเฟน คิง มีตัวละครชื่อว่าเจกที่กล่าวว่าไม่ใช่ "ชายผู้ถือเอาภรรยาของตนว่าเป็นหมวก" แต่ว่าเป็น "ชายผู้คิดว่าตนอยู่ในปี ค.ศ. 1958"

ดูเพิ่ม

เชิงอรรถและอ้างอิง

  1. ↑ 1.0 1.1 Sacks 1985.
  2. ↑ Sacks 1985, p. 163.
  3. ↑ "The President's Speech". Junkfood for Thought. 1 April 2008. สืบค้นเมื่อ 17 August 2009.
  4. ↑ Yamaguchi, Makoto (2006). "Questionable Aspects of Oliver Sacks' (1985) Report" (PDF). Journal of Autism and Developmental Disorders. 37 (7): 1396–1396. doi:10.1007/s10803-006-0257-0. PMID 17066308.
  5. ↑ Yamaguchi, Makoto (2007). "Response to Snyder's "Comments on Priming Skills of Autistic Twins and Yamaguchi (2006) Letter to the Editor: 'Questionable Aspects of Oliver Sacks' (1985) Report"" (PDF). Journal of Autism and Developmental Disorders. 37 (7): 1401. doi:10.1007/s10803-007-0397-x.
  6. ↑ Wilson, Peter (31 January 2009). "A savvy savant finds his voice". The Australian. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-26. สืบค้นเมื่อ 12 March 2009.
  7. ↑ Sacks 2007, p. 158.
  8. ↑ Music Reviews, United Kingdom: BBC.

แหล่งอ้างอิงอื่น ๆ

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชายผู้เห็นภรรยาเป็นหมวก&oldid=9683664"