ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 26: | บรรทัด 26: | ||
|website = [http://www.labour.org.uk/ เว็บไซต์ทางการ] |
|website = [http://www.labour.org.uk/ เว็บไซต์ทางการ] |
||
}} |
}} |
||
'''พรรคแรงงาน''' ({{lang-en|Labour Party}}) เป็น พรรคการเมืองกลาง-ซ้ายใน[[สหราชอาณาจักร]] ซึ่งเป็นหนึ่งในสาม[[พรรคการเมือง]]ใหญ่ของประเทศ ก่อตั้งเมื่อวันที่ [[ |
'''พรรคแรงงาน''' ({{lang-en|Labour Party}}) เป็น พรรคการเมืองกลาง-ซ้ายใน[[สหราชอาณาจักร]] ซึ่งเป็นหนึ่งในสาม[[พรรคการเมือง]]ใหญ่ของประเทศ ก่อตั้งเมื่อวันที่ [[27 กุมภาพันธ์]] [[พ.ศ. 2443]] (ค.ศ. 1900) ซึ่งเก่าแก่ที่สุดในสหราชอาณาจักร โดยเข้าควบรวมพรรคเสรีนิยมในช่วงต้นยุคปี พ.ศ. 2463 และได้จัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยในสภาโดยมี[[แรมเซย์ แมคโดนัล]] เป็นนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2467 และระหว่าง พ.ศ. 2472 - 2474 ต่อมาในช่วง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] พรรคได้ร่วมจัดตั้ง[[รัฐบาลแห่งชาติ|รัฐบาลแห่งชาติในภาวะสงคราม]]กับ[[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]]ระหว่างปี พ.ศ. 2483 - 2488 ต่อมาจึงได้มีโอกาสจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมากในสภาโดยมี[[เคลมองต์ อัตต์ลี]] เป็นนายกรัฐมนตรี พรรคยังมีโอกาสได้เป็นรัฐบาลในช่วงปี พ.ศ. 2507 - 2513 ภายใต้นายกรัฐมนตรีเฮโรลด์ วิลสัน และช่วงปี พ.ศ. 2517 - 2522 ซึ่งในช่วงแรกภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีเฮโรลด์ วิลสัน ก่อนที่จะสืบต่อด้วยนายกรัฐมนตรี[[เจมส์ คัลลาฮาน]] |
||
พรรคแรงงานไมีโอกาสเป็นรัฐบาลช่วงท้ายสุดระหว่าง พ.ศ. 2540 - 2553 ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรี[[โทนี แบลร์]] และนายกรัฐมนตรี[[กอร์ดอน บราวน์]] เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2540 ด้วยเสียงข้างมากใน[[รัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร|สภา]] 179 ที่นั่ง ก่อนจะลดลงมาที่ 169 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2544 และ 66 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2548 ใน[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558|การเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2558]] พรรคได้รับคะแนนเสียง 232 ที่นั่งในสภาและดำรงตำแหน่งเป็น[[ฝ่ายค้าน]]ในปัจจุบัน นอกจากนี้พรรคยังมีเสียงข้างน้อยใน[[สมัชชาแห่งเวลส์]]แต่มีเสียงข้างมากใน[[รัฐสภาสกอตแลนด์]] และยังมีสมาชิกของพรรค 13 คนได้รับเลือกเข้าเป็นสมาชิก[[รัฐสภายุโรป]] พรรคแรงงานยังเป็นสมาชิกของสมาคมพรรคสังคมนิยมสากลและพรรคสังคมนิยมยุโรปอีกด้วย หัวหน้าพรรคคือ [[เจเรมี คอร์บิน]] ซึ่งเป็น[[สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร]] |
พรรคแรงงานไมีโอกาสเป็นรัฐบาลช่วงท้ายสุดระหว่าง พ.ศ. 2540 - 2553 ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรี[[โทนี แบลร์]] และนายกรัฐมนตรี[[กอร์ดอน บราวน์]] เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2540 ด้วยเสียงข้างมากใน[[รัฐสภาแห่งสหราชอาณาจักร|สภา]] 179 ที่นั่ง ก่อนจะลดลงมาที่ 169 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2544 และ 66 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2548 ใน[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558|การเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2558]] พรรคได้รับคะแนนเสียง 232 ที่นั่งในสภาและดำรงตำแหน่งเป็น[[ฝ่ายค้าน]]ในปัจจุบัน นอกจากนี้พรรคยังมีเสียงข้างน้อยใน[[สมัชชาแห่งเวลส์]]แต่มีเสียงข้างมากใน[[รัฐสภาสกอตแลนด์]] และยังมีสมาชิกของพรรค 13 คนได้รับเลือกเข้าเป็นสมาชิก[[รัฐสภายุโรป]] พรรคแรงงานยังเป็นสมาชิกของสมาคมพรรคสังคมนิยมสากลและพรรคสังคมนิยมยุโรปอีกด้วย หัวหน้าพรรคคือ [[เจเรมี คอร์บิน]] ซึ่งเป็น[[สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:10, 6 กุมภาพันธ์ 2560
พรรคแรงงาน พรรคแรงงาน | |
---|---|
Labour logo | |
หัวหน้า | เจเรมี คอร์บิน (ส.ส.) |
รองหัวหน้าพรรค | ทอม วัตสัน (ส.ส.) |
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2443 |
ที่ทำการ | เวสต์มินสเตอร์, ลอนดอน |
อุดมการณ์ | ประชาธิปไตยสังคมนิยม, แนวทางที่สาม, เสรีนิยมใหม่ |
จุดยืน | กลาง-ซ้าย |
กลุ่มระดับสากล | สมาคมพรรคสังคมนิยมสากล |
กลุ่มในภูมิภาค | พรรคสังคมนิยมยุโรป |
สี | สีแดง |
สภาสามัญชน | 232 / 650
|
เว็บไซต์ | |
เว็บไซต์ทางการ | |
การเมืองสหราชอาณาจักร รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง |
พรรคแรงงาน (อังกฤษ: Labour Party) เป็น พรรคการเมืองกลาง-ซ้ายในสหราชอาณาจักร ซึ่งเป็นหนึ่งในสามพรรคการเมืองใหญ่ของประเทศ ก่อตั้งเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443 (ค.ศ. 1900) ซึ่งเก่าแก่ที่สุดในสหราชอาณาจักร โดยเข้าควบรวมพรรคเสรีนิยมในช่วงต้นยุคปี พ.ศ. 2463 และได้จัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยในสภาโดยมีแรมเซย์ แมคโดนัล เป็นนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2467 และระหว่าง พ.ศ. 2472 - 2474 ต่อมาในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง พรรคได้ร่วมจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติในภาวะสงครามกับพรรคอนุรักษนิยมระหว่างปี พ.ศ. 2483 - 2488 ต่อมาจึงได้มีโอกาสจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมากในสภาโดยมีเคลมองต์ อัตต์ลี เป็นนายกรัฐมนตรี พรรคยังมีโอกาสได้เป็นรัฐบาลในช่วงปี พ.ศ. 2507 - 2513 ภายใต้นายกรัฐมนตรีเฮโรลด์ วิลสัน และช่วงปี พ.ศ. 2517 - 2522 ซึ่งในช่วงแรกภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีเฮโรลด์ วิลสัน ก่อนที่จะสืบต่อด้วยนายกรัฐมนตรีเจมส์ คัลลาฮาน
พรรคแรงงานไมีโอกาสเป็นรัฐบาลช่วงท้ายสุดระหว่าง พ.ศ. 2540 - 2553 ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีโทนี แบลร์ และนายกรัฐมนตรีกอร์ดอน บราวน์ เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2540 ด้วยเสียงข้างมากในสภา 179 ที่นั่ง ก่อนจะลดลงมาที่ 169 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2544 และ 66 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2548 ในการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2558 พรรคได้รับคะแนนเสียง 232 ที่นั่งในสภาและดำรงตำแหน่งเป็นฝ่ายค้านในปัจจุบัน นอกจากนี้พรรคยังมีเสียงข้างน้อยในสมัชชาแห่งเวลส์แต่มีเสียงข้างมากในรัฐสภาสกอตแลนด์ และยังมีสมาชิกของพรรค 13 คนได้รับเลือกเข้าเป็นสมาชิกรัฐสภายุโรป พรรคแรงงานยังเป็นสมาชิกของสมาคมพรรคสังคมนิยมสากลและพรรคสังคมนิยมยุโรปอีกด้วย หัวหน้าพรรคคือ เจเรมี คอร์บิน ซึ่งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร