ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาแอราเมอิก"
ล โรบอต ลบ: eu:Aramaiko, nn:Arameisk språk แก้ไข: arz:ارامى |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 33: | บรรทัด 33: | ||
|lc18=tmr|ld18=ภาษาอราเมอิกบาบิโลเนียของชาวยิว|ll18=ทาลมุด |
|lc18=tmr|ld18=ภาษาอราเมอิกบาบิโลเนียของชาวยิว|ll18=ทาลมุด |
||
|lc19=trg|ld19=ภาษาลิชาน ดิดาน |
|lc19=trg|ld19=ภาษาลิชาน ดิดาน |
||
|lc20=tru|ld20=ภาษาตูโรโย |
|lc20=tru|ld20=ภาษาตูโรโย}} |
||
'''ภาษาอราเมอิก''' เป็นภาษาตระกูลเซมิติกที่มีความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปืเป็น[[ภาษากลาง]]ของบริเวณ[[ตะวันออกใกล้]]ในช่วง 157 ปีก่อน[[พุทธศักราช]]ถึง พ.ศ. 1243 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วย[[ภาษาอาหรับ]] ภาษาอราเมอิกโบราณเป็นภาษาหลักของจักรวรรดิ[[เปอร์เซีย]] [[บาบิโลเนีย]] และ[[อัสซีเรีย]] แพร่กระจายไปจนถึง[[กรีซ]]และ[[อินเดีย]] หลังจาก[[พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช]]ทำลายจักรวรรดิเปอร์เซีย ภาษาอราเมอิกกลายเป็น[[ภาษาทางการ]]ของรัฐสำคัญๆในสมัยนั้น เมื่อมีการใช้พูดแพร่หลายจึงเกิดความแตกต่างเป็นสำเนียงตะวันตกและตะวันออก เป็นภาษาเริ่มต้นของหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของดาเนียลและเอซรา และเป็นภาษาหลักในทัลมุด เชื่อกันว่าภาษาอราเมอิกเป็นภาษาแม่ของพระเยซู ภาษาอราเมอิกใหม่ยังคงใช้พูดเป็นภาษาแม่ โดยเฉพาะในหมู่ชาวอัสซีเรีย |
'''ภาษาอราเมอิก''' เป็นภาษาตระกูลเซมิติกที่มีความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปืเป็น[[ภาษากลาง]]ของบริเวณ[[ตะวันออกใกล้]]ในช่วง 157 ปีก่อน[[พุทธศักราช]]ถึง พ.ศ. 1243 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วย[[ภาษาอาหรับ]] ภาษาอราเมอิกโบราณเป็นภาษาหลักของจักรวรรดิ[[เปอร์เซีย]] [[บาบิโลเนีย]] และ[[อัสซีเรีย]] แพร่กระจายไปจนถึง[[กรีซ]]และ[[อินเดีย]] หลังจาก[[พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช]]ทำลายจักรวรรดิเปอร์เซีย ภาษาอราเมอิกกลายเป็น[[ภาษาทางการ]]ของรัฐสำคัญๆในสมัยนั้น เมื่อมีการใช้พูดแพร่หลายจึงเกิดความแตกต่างเป็นสำเนียงตะวันตกและตะวันออก เป็นภาษาเริ่มต้นของหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของดาเนียลและเอซรา และเป็นภาษาหลักในทัลมุด เชื่อกันว่าภาษาอราเมอิกเป็นภาษาแม่ของพระเยซู ภาษาอราเมอิกใหม่ยังคงใช้พูดเป็นภาษาแม่ โดยเฉพาะในหมู่ชาวอัสซีเรีย |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:32, 1 กันยายน 2553
ภาษาอราเมอิก | |
---|---|
ארמית Arāmît อระมิต , ܐܪܡܝܐ Ārāmāyâ อะระมะยะ | |
ออกเสียง | /arɑmiθ/, /arɑmit/, /ɑrɑmɑjɑ/, /ɔrɔmɔjɔ/ |
ประเทศที่มีการพูด | อาร์เมเนีย, อาเซอร์ไบจาน, อินเดีย (สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช), อิหร่าน, อิรัก, อิสราเอล, ปาเลสไตน์, ประเทศจอร์เจีย, เลบานอน, รัสเซีย, ซีเรีย, ตุรกี |
ภูมิภาค | ตลอดตะวันออกกลาง, เอเชียกลาง, ยุโรป, สหรัฐอเมริกา และ ออสเตรเลีย |
จำนวนผู้พูด | 445,000 คน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรอราเมอิก, อักษรซีเรียค, อักษรฮีบรู, อักษรมันดาอิก |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | arc |
ISO 639-3 | มีหลากหลาย:arc – ภาษาอราเมอิก (ตายแล้ว)aii – ภาษาอราเมอิกใหม่อัสซีเรียaij – ภาษาลิชานิด โนชานamw – ภาษาอราเมอิกใหม่ตะวันตกbhn – ภาษาอราเมอิกใหม่โบห์ตันbjf – ภาษาอราเมอิกใหม่บาร์ซานีของชาวยิวcld – ภาษาอราเมอิกใหม่คัลเดียhrt – ภาษาเฮทเตวินhuy – ภาษาฮูลัวลาkqd – ภาษากอย ซันจัก ซูรัตlhs – ภาษามลาห์โซlsd – ภาษาลิชานา เดนีmid – ภาษามันดาอิกใหม่myz – ภาษามันดาอิกคลาสสิกsam – ภาษาอราเมอิกซามาริทันsyc – ภาษาซีเรียค (คลาสสิก)syn – ภาษาเซยานาtmr – ภาษาอราเมอิกบาบิโลเนียของชาวยิวtrg – ภาษาลิชาน ดิดานtru – ภาษาตูโรโย |
ภาษาอราเมอิก เป็นภาษาตระกูลเซมิติกที่มีความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปืเป็นภาษากลางของบริเวณตะวันออกใกล้ในช่วง 157 ปีก่อนพุทธศักราชถึง พ.ศ. 1243 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยภาษาอาหรับ ภาษาอราเมอิกโบราณเป็นภาษาหลักของจักรวรรดิเปอร์เซีย บาบิโลเนีย และอัสซีเรีย แพร่กระจายไปจนถึงกรีซและอินเดีย หลังจากพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชทำลายจักรวรรดิเปอร์เซีย ภาษาอราเมอิกกลายเป็นภาษาทางการของรัฐสำคัญๆในสมัยนั้น เมื่อมีการใช้พูดแพร่หลายจึงเกิดความแตกต่างเป็นสำเนียงตะวันตกและตะวันออก เป็นภาษาเริ่มต้นของหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของดาเนียลและเอซรา และเป็นภาษาหลักในทัลมุด เชื่อกันว่าภาษาอราเมอิกเป็นภาษาแม่ของพระเยซู ภาษาอราเมอิกใหม่ยังคงใช้พูดเป็นภาษาแม่ โดยเฉพาะในหมู่ชาวอัสซีเรีย
ภาษาอราเมอิกเป็นภาษาสำคัญภาษาหนึ่งของชาวยิว ปรากฏในม้วนหนังสือแห่งทะเลสาบเดดซี ยังคงใช้ในพิธีสวดของชุมชนชาวคริสต์ในซีเรีย เลบานอน และอิรัก ยังคงใช้พูดโดยคนกลุ่มเล็กๆในอิหร่าน อาร์เมเนีย จอร์เจีย ซีเรีย และอิรัก โดยทั่วไปปัจจุบันเขียนด้วยอักษรซีเรียค แต่สามารถเขียนด้วยอักษรละติน อักษรฮีบรู และอักษรซีริลลิกได้
สำเนียง
ภาษาอราเมอิกอยู่ในตระกูลแอฟโฟร-เอเชียติก สาขาเซมิติก สาขาย่อยเซมิติกตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ในสาขาเดียวกับภาษาคานาอันไนต์และภาษาฮีบรู แต่ละสำเนียงของภาษาอราเมอิกมีการออกเสียงต่างกันออกไป มีหน่วยพื้นฐานของเสียงต่างกันถึง 25 - 40 หน่วยเสียง โดยสำเนียงเก่าจะมีเสียงมากกว่าสำเนียงใหม่ ตัวอย่างเช่น การออกเสียงภาษาอราเมอิกของชาวยิวจะไม่มีลำดับของพยัญชนะที่เน้นเสียง สำเนียงต่างๆมักเกิดจากจากการยืมคำและอิทธิพลของภาษาข้างเคียงเช่น ภาษาอาหรับ ภาษาเคิร์ด ภาษาอาเซอรีและภาษาตุรกี
ไวยากรณ์
รากศัพท์ในภาษาอราเมอิกเป็นเช่นเดียวกับภาษากลุ่มเซมิติกทั่วไปคือเป็นรากศัพท์พยัญชนะสามตัว ซึ่งสื่อความหมายอย่างกว้าง เช่น k-t-b หมายถึงการเขียน เมื่อเพิ่มเสียงสระเข้าไประหว่างพยัญชนะจะได้ความหมายที่เปลี่ยนไป เช่น
- Kṯāḇâ, ลายมือเขียน จารึก ตัวหนังสือ
- Kṯāḇê, คัมภีร์ไบเบิล
- Kāṯûḇâ, เลขานุการ
- Kṯāḇeṯ, ฉันเขียนแล้ว
- Eḵtûḇ, ฉันจะเขียน
คำนามแบ่งเป็นสองเพศคือบุรุษลึงค์และสตรีลึงค์ มีรูปเอกพจน์และพหูพจน์ รวมทั้งรูปทวิพจน์สำหรับนามที่ต้องอยู่เป็นคู่ ปัจจุบันนามทวิพจน์ค่อยๆหายไปจากภาษาอราเมอิกสมัยใหม่ คำนามและคำคุณศัพท์มีสามสถานะ ซึ่งใกล้เคียงกับการกในภาษาอื่น สถานะสัมบูรณ์ เป็นรูปแบบพื้นฐานของคำนาม (เช่น, kṯâḇâ, 'ลายมือเขียน') สถานะโครงสร้างเป็นรุปแบบที่ใช้กับวลีแสดงความเป็นเจ้าของ (เช่น, kṯāḇaṯ malkṯâ, ลายมือของพระราชินี) สถานะเน้นใช้เหมือนกับคำนำหน้านามในภาษาอังกฤษ (เช่น, kṯāḇtâ, ลายมือเขียน (เน้น)) ภาษาอราเมอิกไม่มีคำนำหน้านาม
คำกริยาในภาษาอราเมอิก เมื่อมีการเปลี่ยนรูปรากศัพท์จะทำให้หน้าที่ของคำเปลี่ยนไป เช่น รูปถูกกระทำ (eṯkṯeḇ, มันถูกเขียน), การเน้นหนัก (katteḇ, เขาสั่งให้เขียน'ความหมายกว้างขึ้น (aḵteḇ, เขาประพันธ์) หรือการรวมกันระหว่างหน้าที่ดังกล่าว มีสองกาลคือ กาลสมบูรณ์และกาลไม่สมบูรณ์ การเรียงประโยคโดยมากเป็นแบบกริยา-ประธาน-กรรม ภาษาอราเมอิกในเปอร์เซียเรียงประโยคแบบ ประธาน-กรร-กริยา แบบเดียวกับภาษาอัคคาเดีย ซึ่งเป็นอิทธพลมาจากภาษาเปอร์เซีย
อ้างอิง
- ภาษาอราเมอิก-omniglot.com (อังกฤษ)