นางรูธ 1

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นางรูธ 1
ม้วนหนังสือเขียนด้วยมือของหนังสือนางรูธโดยอาลักษณ์ Elihu Shannon แห่ง Kibbutz Saad, อิสราเอล (ราว ค.ศ. 2005)
หนังสือหนังสือนางรูธ
ภาคในคัมภีร์ฮีบรูFive Megillot
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู2
หมวดหมู่เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์8

นางรูธ 1 (อังกฤษ: Ruth 1) เป็นบทแรกของหนังสือนางรูธในคัมภีร์ฮีบรูของพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเคทูวีม (ข้อเขียน)[3][4] บทที่ 1 ของหนังสือนางรูธประกอบด้วยเรื่องราวที่เอลีเมเลคพ่อบิดาของรูธหนีการกันดารอาหารมาอาศัยที่โมอับและเสียชีวิตที่นั่น (นางรูธ 1:1-5), นาโอมีกลับไปบ้านและรูธได้ติดตามไปด้วย (นางรูธ 1:6-18) แล้วพวกเธอก็มาถึงเบธเลเฮม (นางรูธ 1:19-22)[5]

ต้นฉบับ[แก้]

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 22 วรรค

รูปแบบของต้นฉบับ[แก้]

บางต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูเป็น Masoretic Text ได้แก่ Aleppo Codex (ศตวรรษที่ 10) และ Codex Leningradensis (ค.ศ. 1008)[6] ชิ้นส่วนที่มีข้อความบางส่วนของบทนี้ในภาษาฮีบรูถูกพบในม้วนหนังสือเดดซี ได้แก่ 4Q104 (4QRutha; ราว 50 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งมีวรรคที่หลงเหลือคือ 1–12[7][8][9] และ 4Q105 (4QRuthb; 30 ปีก่อนคริสตกาล- ค.ศ. 68) ซึ่งมีวรรคที่หลงเหลือคือ 1‑6, 12‑15,[7][10][11] โดยมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยจาก Masoretic Text[12]

ยังมีฉบับแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของเซปทัวจินต์ ได้แก่ There is also a translation into Koine Greek known as the Septuagint, made in the last few centuries BC. Extant ancient manuscripts of the Septuagint version include Codex Vaticanus (B; B; ศตวรรษที่ 4) และ Codex Alexandrinus (A; A; ศตวรรษที่ 5)[13][a]

ชุดสามเรื่องของเบธเลเฮม[แก้]

วรรค 1[แก้]

ภาพวาดคัมภีร์ไบเบิลของนางรูธ 1:1, Sweet Media (1984)
ในสมัยที่พวกผู้วินิจฉัยครอบครองอยู่นั้น เกิดกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดิน มีชายคนหนึ่งเป็นชาวเมืองเบธเลเฮมในยูดาห์ ไปอาศัยอยู่ในดินแดนโมอับพร้อมกับภรรยาและบุตรชายสองคน[15]
  • "ในสมัยที่พวกผู้วินิจฉัยครอบครองอยู่นั้น": แปลตรงตัวว่า "เมื่อผู้วินิจฉัยทำการวินิจฉัย"[16][17] เรื่องเล่าในหนังสือนางรูธเกิดขึ้นในช่วงต้นของยุคผู้วินิจฉัย แม้ว่าไม่สามารถระบุวันเวลาที่แน่ชัดได้[5]

วรรค 2[แก้]

ชายคนนั้นชื่อเอลีเมเลค ภรรยาชื่อนาโอมี บุตรสองคนชื่อมาห์โลนและคิลิโอน เป็นชาวเอฟราธาห์จากเมืองเบธเลเฮมในยูดาห์ พวกเขาเดินทางเข้าไปในดินแดนโมอับและอาศัยอยู่ที่นั่น[18]

วรรค 3[แก้]

แต่เอลีเมเลค สามีของนางนาโอมีตาย ทิ้งนางไว้กับบุตรชายทั้งสอง[19]

วรรค 4[แก้]

บุตรชายสองคนนี้ แต่งงานกับหญิงชาวโมอับ คนหนึ่งชื่อว่าโอรปาห์ และอีกคนหนึ่งชื่อรูธ เขาทั้งหลายอยู่ที่นั่นประมาณสิบปี[20]

วรรค 5[แก้]

แล้วมาห์โลนและคิลิโอนก็ตาย เหลือแต่นาโอมีที่ต้องอยู่อย่างไม่มีสามีและบุตรชายทั้งสอง[21]

วรรค 6[แก้]

แล้วนางพร้อมกับบุตรสะใภ้ทั้งสอง ก็ลุกขึ้นเดินทางกลับจากดินแดนโมอับ เพราะว่าเมื่ออยู่ที่โมอับนั้น นางได้ยินว่า พระยาห์เวห์ได้ทรงเยี่ยมเยียนชนชาติของพระองค์ และประทานอาหารแก่เขาทั้งหลาย[22]
  • "บุตรสะใภ้": จากภาษาฮีบรู כַּלּתֶיהָ - แปลตรงตัวว่า "เจ้าสาวของเธอ" มีความหมายว่า "เจ้าสาวของบุตรชายของเธอ"[16]

วรรค 16[แก้]

ภาพวาดคัมภีร์ไบเบิลของนางรูธ 1: รูธยังอยู่กับนาโอมี ส่วนโอรปาห์จากพวกเขาไป, Sweet Media (1984)
แต่รูธตอบว่า "ขอแม่อย่าวิงวอนให้ลูกจากแม่หรือเลิกตามแม่กลับไปเลย เพราะแม่จะไปไหนลูกจะไปด้วย และแม่จะอาศัยอยู่ที่ไหนลูกก็จะอยู่ที่นั่นด้วย ชนชาติของแม่จะเป็นชนชาติของลูก และพระเจ้าของแม่ก็จะเป็นพระเจ้าของลูก"[23]

วรรค 20[แก้]

นาโอมีตอบเขาว่า "ขออย่าเรียกฉันว่านาโอมีเลย ขอเรียกฉันว่า มาราเถอะ เพราะว่าองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้ทรงทำให้ชีวิตฉันขมขื่นยิ่งนัก"[24]

วรรค 21[แก้]

"เมื่อฉันจากเมืองนี้ไป ฉันมีทุกอย่างครบบริบูรณ์ พระยาห์เวห์ทรงพาฉันกลับมาตัวเปล่า จะเรียกฉันว่านาโอมีทำไมเล่า? ในเมื่อพระยาห์เวห์ทรงให้ฉันทุกข์ใจ และองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงให้ฉันต้องประสบเหตุร้ายเช่นนี้"[26]

วรรค 22[แก้]

ดังนั้นนาโอมีพร้อมกับรูธบุตรสะใภ้ชาวโมอับก็กลับมาจากดินแดนโมอับ และเขาทั้งสองมายังเมืองเบธเลเฮมในต้นฤดูเกี่ยวข้าวบาร์เลย์[27]

ดูเพิ่ม[แก้]

  • ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: หนังสือผู้วินิจฉัย, หนังสือซามูเอล, มัทธิว 2, ลูกา 2

    • หมายเหตุ[แก้]

    1. ↑ หนังสือนางรูธทั้งเล่มขาดหายไปจาก Codex Sinaiticus ที่หลงเหลืออยู่[14]

    อ้างอิง[แก้]

    1. ↑ Collins 2014.
    2. ↑ Hayes 2015.
    3. ↑ Metzger, Bruce M., et al. The Oxford Companion to the Bible. New York: Oxford University Press, 1993.
    4. ↑ Bruce C. Birch, Thomas B. Dozeman, Nancy Kaczmarczyk . 1998. The New Interpreter's Bible: Volume:II. Nashville: Abingdon.
    5. ↑ 5.0 5.1 Robert Jamieson, Andrew Robert Fausset; David Brown. Jamieson, Fausset, and Brown's Commentary On the Whole Bible. 1871. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
    6. ↑ Würthwein 1995, pp. 36–37.
    7. ↑ 7.0 7.1 Dead sea scrolls - Ruth
    8. ↑ Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill. pp. 735. ISBN 9789004181830. สืบค้นเมื่อ May 15, 2017.
    9. ↑ Fitzmyer, Joseph A. (2008). A Guide to the Dead Sea Scrolls and Related Literature. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans Publishing Company. p. 42. ISBN 9780802862419. สืบค้นเมื่อ February 15, 2019.
    10. ↑ Fitzmyer 2008, p. 42.
    11. ↑ Ulrich 2010, p. 736.
    12. ↑ Emmerson 2007, p. 192.
    13. ↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
    14. ↑ Shepherd, Michael (2018). A Commentary on the Book of the Twelve: The Minor Prophets. Kregel Exegetical Library. Kregel Academic. p. 13. ISBN 978-0825444593.
    15. ↑ นางรูธ 1:1 พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
    16. ↑ 16.0 16.1 16.2 Joseph S. Exell; Henry Donald Maurice Spence-Jones (Editors). The Pulpit Commentary. 23 volumes. First publication: 1890. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
    17. ↑ Note [a] on Ruth 1:1 in NKJV.
    18. ↑ นางรูธ 1:2 THSV11
    19. ↑ นางรูธ 1:3 THSV11
    20. ↑ นางรูธ 1:4 THSV11
    21. ↑ นางรูธ 1:5 THSV11
    22. ↑ นางรูธ 1:6 THSV11
    23. ↑ นางรูธ 1:16 THSV11
    24. ↑ นางรูธ 1:20 THSV11
    25. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ barnes
    26. ↑ นางรูธ 1:21 THSV11
    27. ↑ นางรูธ 1:22 THSV11

    บรรณานุกรม[แก้]

    แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

    เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=นางรูธ_1&oldid=11409191"