นากอร์โน-คาราบัค

สาธารณรัฐนากอร์โน-คาราบัค Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն (อาร์เมเนีย)
เมืองหลวง		สเตพานาแกร์ต 39°52′N 46°43′E
ภาษาทางการ		ภาษาอาร์เมเนีย
การปกครอง		สาธารณรัฐ
-	ประธานาธิบดี	บาโค ซาฮัคยาน
-	นายกรัฐมนตรี	อารายิค ฮารุทยุนยาน
ประกาศเอกราช		จากอาเซอร์ไบจาน
-	ลงมติ	10 ธันวาคม พ.ศ. 2534
-	ประกาศ	6 มกราคม พ.ศ. 2535
-	การรับรอง	ไม่มีประเทศใดให้การรับรอง
พื้นที่
-	รวม	11,458.38 ตร.กม.  4,424 ตร.ไมล์

สาธารณรัฐนากอร์โน-คาราบัค (อาร์เมเนีย: Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն) เป็นรัฐเอกราชโดยพฤตินัย ตั้งอยู่ในพื้นที่ที่เป็นส่วนหนึ่งของอาเซอร์ไบจาน โดยครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของเขตการปกครองตนเองนากอร์โน-คาราบัคและเขตอื่น ๆ ของอาเซอร์ไบจานอีกด้วย นากอร์โน-คาราบัคมีอาณาเขตทางใต้ติดต่อกับอิหร่าน และทางตะวันตกติดต่อกับอาร์เมเนีย

ประชากรส่วนใหญ่ของนากอร์โน-คาราบัคมีเชื้อสายอาร์เมเนีย ทำให้เกิดปัญหาเรื่องดินแดนระหว่างอาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจานหลังจากที่ทั้งสองประเทศได้รับเอกราชจากสหภาพโซเวียต โดยได้เกิดสงครามนากอร์โน-คาราบัคขึ้นระหว่างปีพ.ศ. 2534 - 2537 หลังจากการหยุดยิงในปีพ.ศ. 2537 พื้นที่ในบริเวณดังกล่าวได้อยู่ภายใต้การควบคุมของกำลังทหารผสมระหว่างอาร์เมเนียและนากอร์โน-คาราบัค

นากอร์โน-คาราบัคไม่ได้รับการรับรองจากรัฐใด ๆ เลย แม้กระทั่งอาร์เมเนียก็ตาม

ประวัติศาสตร์

ดูเพิ่มที่ ประวัติศาสตร์นากอร์โน-คาราบัค

การเมืองการปกครอง

นากอร์โน-คาราบัคมีการปกครองในระบอบประชาธิปไตยโดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุข ประธานาธิบดีมีอำนาจในการแต่งตั้งและถอดถอนนายกรัฐมนตรี มีรัฐสภาซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 33 คน โดย 22 คนมาจากการเลือกตั้งและมีวาระครั้งละ 5 ปี ส่วนอีก 11 คนมาจากการเลือกตั้งระบบสัดส่วน

พรรคการเมือง

ระบบพรรคการเมืองของนากอร์โน-คาราบัคเป็นระบบหลายพรรค ในปีพ.ศ. 2552 สมาคมฟรีดอมเฮาส์ได้จัดลำดับให้นากอร์โน-คาราบัคเป็นประเทศที่ให้สิทธิทางการเมืองแก่พลเมืองของตนสูงกว่าอาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจาน ระบบการลงคะแนนเลือกตั้งของประเทศนี้ทำให้รัฐสภาประกอบด้วยสมาชิกจากหลากหลายพรรคการเมืองอยู่เสมอ พรรคการเมืองที่สำคัญของนากอร์โน-คาราบัคได้แก่ Democratic Party of Artsakh, Free Motherland, Armenian Revolutionary Federation (Artsakh section), Movement 88 และ Communist Party of Artsakh และยังมีผู้ลงสมัครรับเลือกตั้งที่ไม่ได้สังกัดพรรคการเมืองใด ๆ ได้รับเลือกอีกด้วย ในปีพ.ศ. 2548 สมาชิก 8 คนในรัฐสภา (จากทั้งหมด 33 คน)ไม่ได้สังกัดพรรคการเมืองใดอย่างเป็นทางการ

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

ไม่มี เนื่องจาก ไม่มีประเทศใดยอมรับการเป็นเอกราชของ สาธารณรัฐนากอร์โน-คาราบัค

การแบ่งเขตการปกครอง

นากอร์โน-คาราบัค แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 7 จังหวัด และ 1 เมืองหลวง ได้แก่

• จังหวัดชาฮูเมียน
• จังหวัดมาร์ตาแคร์ต
• จังหวัดอาสเคราน
• จังหวัดมาร์ตูนี
• จังหวัดฮาดรุต
• จังหวัดชูชี
• จังหวัดคาชาตากห์
• สเตพานาแคร์ต