ซอส XO
 ซอส XO ในชุดของขวัญ | |
| ประเภท | เครื่องปรุงรส |
|---|---|
| แหล่งกำเนิด | ฮ่องกง |
| ส่วนผสมหลัก | หอยเชลล์แห้ง, พริก, แฮมจินหัว, กุ้งแห้ง, กระเทียม, น้ำมันคาโนลา[1] |
| ซอส XO | |||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | XO醬 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | XO酱 | ||||||||||
| |||||||||||
ซอส XO (อังกฤษ: XO sauce) เป็นซอสอาหารทะเลรสเผ็ดร้อน ที่คิดค้นในฮ่องกง[2] เป็นที่นิยมใช้กับอาหารจีน โดยเฉพาะทางตอนใต้ของจีน เช่น มณฑลกวางตุ้ง XO เป็นชื่อย่อมาจากคำว่า Extra Old Cognac ซึ่งในฮ่องกง คอนญัก (Cognac) ถือว่าเป็นเหล้ากลั่นจำพวกบรั่นดีที่มีชื่อเสียงและนิยมกันมาก คำว่า XO จึงถูกใช้บ่อยครั้ง จนกลายเป็นวัฒนธรรมที่แสดงถึงการมีคุณภาพสูงและความหรูหรา
ประวัติ[แก้]
ซอส XO เกิดขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1980 ในฮ่องกง สำหรับอาหารกวางตุ้งโดยใช้อาหารทะเลแห้งที่สับหยาบ รวมทั้งหอยเชลล์แห้ง (จีน: 乾貝; ยฺหวิดเพ็ง: gon1 bui3 ) ปลา และกุ้ง ซึ่งปรุงด้วยพริก หัวหอม และกระเทียม ลักษณะเป็นซอสอาหารทะเลแห้งคล้ายซอสชาฉา (จีน: 沙茶; เป่อ่วยยี: sa-te) ของชาวฮกเกี้ยน ภัตตาคาร Spring Moon (จีน: 嘉麟樓; ยฺหวิดเพ็ง: gaa1 leon4 lau4 ) ซึ่งเป็นร้านอาหารจีนของโรงแรมเพนนินซูลาฮ่องกง มักได้รับเครดิตในการเป็นผู้คิดค้นซอส XO แม้ว่าจะมีผู้แย้งว่ามาจากร้านอาหารอื่น ๆ ในบริเวณใกล้เคียงในย่านจิมซาจุ่ยของเกาลูน[3]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Ian Knauer (8 August 2012). "Flavor Ammo: Is XO Sauce the World's Most Baller Condiment?". Grub Street.
- ↑ Vos, Heidemarie (2010). Passion of a Foodie. p. 591. ISBN 978-1-934925-63-8.
- ↑ Tony Tan (20 October 2009). "XO sauce". Gourmet Traveller.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Lo, Eileen Yin-Fei (2012). Mastering the Art of Chinese Cooking. Chronicle Books. pp. 157–159. ISBN 0811878708.