จักรพรรดิซ่งไท่จู่
| ซ่งไท่จู่ | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง | |||||||||||||
| ครองราชย์ | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960[1] – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976 | ||||||||||||
| ราชาภิเษก | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960 | ||||||||||||
| ถัดไป | ซ่งไท่จง | ||||||||||||
| ประสูติ | 21 มีนาคม ค.ศ. 927 ลั่วหยาง, รัฐถังยุคหลัง (ปัจจุบัน คือ ลั่วหยาง, เหอหนาน, ประเทศจีน) จ้าว ควงอิ้น | ||||||||||||
| สวรรคต | 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976 (49 ปี) เปี้ยนจิง, จักรวรรดิซ่ง (ปัจจุบัน คือ ไคเฟิง, เหอหนาน, ประเทศจีน) | ||||||||||||
| ฝังพระศพ | ก่งอี้, เหอหนาน, ประเทศจีน | ||||||||||||
| |||||||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ซ่ง | ||||||||||||
| พระราชบิดา | จ้าว หงอิน | ||||||||||||
| พระราชมารดา | พระพันปีตู้ | ||||||||||||
ซ่งไท่จู่ ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ ซ้องไทโจ๊ว ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีน: 宋太祖; พินอิน: Sòng Tàizǔ; 21 มีนาคม ค.ศ. 927[2] – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976)[3] ชื่อตัวว่า จ้าว ควงอิ้น ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ เตียคังเอี๋ยน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีนตัวย่อ: 赵匡胤; จีนตัวเต็ม: 趙匡胤; พินอิน: Zhào Kuāngyìn) เป็นขุนศึกคนสำคัญของราชวงศ์โจวยุคหลัง (后周朝) แห่งจีนโบราณ ภายหลังบีบให้ไฉ จงซฺวิ่น (柴宗訓) จักรพรรดิราชวงศ์โจว สละราชบัลลังก์ให้แก่ตน จึงได้ก่อตั้งราชวงศ์ใหม่ คือ ราชวงศ์ซ่ง (宋朝) และขึ้นเป็นปฐมจักรพรรดิตั้งแต่ ค.ศ. 960 จนสวรรคตเมื่อ ค.ศ. 976
ขณะอยู่ในราชสมบัติ จ้าว ควงอิ้น ปราบปรามรัฐจิงหนาน (荆南), ฉู่ยุคหลัง (後蜀), ถังใต้ (南唐), และฮั่นใต้ (南漢) เป็นผลสำเร็จ จึงสามารถผนวกแผ่นดินเมืองจีน (中國本土) นำไปสู่การสิ้นสุดของยุคห้าวงศ์สิบรัฐ (五代十國) อันวุ่นวาย แต่เพื่อสร้างฐานอำนาจของตนให้แข็งแรง จ้าว ควงอิ้น ลดทอนอำนาจแม่ทัพนายกอง และหันไปพึ่งพาขุนนางพลเรือนในการบริหารราชกิจแทน เมื่อสิ้นเขาแล้ว น้องชายของเขา จ้าว ควงอี้ (趙匡義) ขึ้นสืบบัลลังก์ต่อในนาม ซ่งไท่จง (宋太宗)
พระบรมวงศานุวงศ์[แก้]
- พระอัครมเหสี
- จักรพรรดินีเสี่ยวหมิง สกุลหวัง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Lorge, Peter (31 December 2015). The Reunification of China: Peace through War under the Song Dynasty. Cambridge University Press. pp. 4–5. ISBN 9781316432273. สืบค้นเมื่อ 3 February 2018.
- ↑ Song Shi, ch. 1.
- ↑ Song Shi, ch. 3.