ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิซ่งเจ๋อจง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซ่งเจ๋อจง
พระบรมสาทิสลักษณ์บนม้วนกระดาษแขวนผนัง ปัจจุบันเก็บรักษา ณ พิพิธภัณฑ์พระราชวังแห่งชาติในไทเป ไต้หวัน
จักรพรรดิพระองค์ที่ 7 แห่ง ราชวงศ์ซ่ง
ครองราชย์1 เมษายน ค.ศ. 1085 - 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1100 (14 ปี 111 วัน)
รัชสมัย14-15 ปี
ก่อนหน้าสมเด็จพระจักรพรรดิซ่งเซินจง
ถัดไปสมเด็จพระจักรพรรดิซ่งฮุ่ยจง
พระราชสมภพ4 มกราคม ค.ศ.1077
สวรรคต23 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1100 ( 23 พรรษา)
พระนามเดิม
Zhao Xu
พระสมัญญานาม
เสียนหยวนจิเตาซือเต๋อหยางกงฉินเหวินรุ่ยหวู่ชีเซิงจ้าวเซียวหวงตี้
(憲元繼道世德揚功欽文睿武齊聖昭孝皇帝) (เฉลิมพระนามในปี ค.ศ.1113)
พระอารามนาม
เจ๋อจง (哲宗)
พระบรมชนกนาถสมเด็จพระจักรพรรดิซ่งเซินจง
พระบรมชนนีสมเด็จพระจักรพรรดินีฉินเฉิง

สมเด็จพระจักรพรรดิซ่งเจ๋อจง (ค.ศ. 1075 – ค.ศ. 1100, ทรงครองราชย์ ค.ศ. 1085 – ค.ศ. 1100) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 7 แห่งราชวงศ์ซ่งเหนือ ประสูติเมื่อ ค.ศ. 1075 (พ.ศ. 1618) พระองค์ทรงครองราชย์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1085 จวบจนสวรรคตในปี ค.ศ. 1100 และสืบต่อโดยจักรพรรดิซ่งฮุ่ยจง พระราชอนุชาต่างพระมารดา เนื่องจากพระราชโอรสของพระองค์สิ้นพระชนม์ก่อนวัยอันควร

จักรพรรดิเจ๋อจงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 6 ของจักรพรรดิซ่งเสินจง พระองค์ขึ้นครองราชสมบัติเมื่อพระชนมายุได้ 9 พรรษา ภายใต้การสำเร็จราชการของพระพันปีหลวงเกา พระอัยยิกาของพระองค์

รัชสมัย

[แก้]

จักรพรรดิเจ๋อจงลดภาษี หยุดการเจรจากับรัฐเซี่ยตะวันตกที่นำโดยชาวตังกุต และกลับมาเกิดการสู้รบอีกครั้ง ซึ่งในที่สุดบังคับให้เซี่ยตะวันตกเข้าสู่การเจรจาสันติภาพกับจักรวรรดิซ่ง อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิเจ๋อจง ไม่สามารถหยุดการต่อสู้ระหว่างขุนนางฝ่ายอนุรักษ์นิยมกับขุนนางฝ่ายเสรีนิยมที่สนับสนุนการปฏิรูปของหวังอันฉือได้ และในความเป็นจริง การต่อสู้รุนแรงขึ้นในรัชสมัยของจักรพรรดิเจ๋อจง ความแตกแยกครั้งนี้จะส่งผลให้ราชวงศ์ซ่งเหนือล่มสลายไม่นานหลังจากนั้น

รัชศกหยวนโหยว (1086–1093)

[แก้]

การสำเร็จราชการของเกาไทฮองไทเฮา

[แก้]

เกาไทฮองไทเฮาสถาปนาพระราชนัดดาพระชนมายุ 8 พรรษาขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิซ่งเจ๋อจงเพื่อให้พระนางเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์[1] เมื่อเป็นผู้สำเร็จราชการ เกาไทฮองไทเฮาทรงแต่งตั้งขุนนางฝ่ายอนุรักษ์นิยม เช่น ซือหม่า กวาง ให้ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี ซึ่งหยุดยั้งนโยบายใหม่ที่กำหนดโดยหวังอันฉือ ก่อนที่จะเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1086 ขุนนางฝ่ายอนุรักษ์นิยมประสบความสำเร็จในการยกเลิกนโยบายการปฏิรูปบางส่วน[2]

จักรพรรดิเจ๋อจงไม่มีพระราชอำนาจ จนกระทั่งเกาไทฮองไทเฮาสวรรคตในปี ค.ศ. 1093 พระจักรพรรดิจึงสามารถฟื้นฟูการปฏิรูปของหวังอันฉือและลดอิทธิพลของซือหม่ากวางผู้ล่วงลับลงได้ เมื่อถึงเวลานั้น ทั้งขุนนางฝ่ายอนุรักษ์นิยมและขุนนางฝ่ายปฏิรูปต่างก็ทะเลาะกันในราชสำนัก[1]

พระบรมวงศานุวงศ์

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]

การอ้างอิง

[แก้]

หนังสือ

[แก้]
  • Toqto'a, บ.ก. (1343). ซ่งฉื่อ. Vol. 17–18: Biography of Emperor Zhezong.
  • Twitchett, Denis; Smith, Paul Jakov (2009). The Cambridge History of China Volume 5 Part One: The Sung Dynasty and its Precursors, 907-1279. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24330-8.
  • Chaffee, John; Twitchett, Denis (2015). The Cambridge History of China Volume 5 Part Two: Sung China, 960–1279. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81248-1.
  • Ebrey, Patricia Buckley; Bickford, Maggie (2006). Emperor Huizong and Late Northern Song China. Harvard University Asia Center. ISBN 0674021274.
ก่อนหน้า จักรพรรดิซ่งเจ๋อจง ถัดไป
จักรพรรดิซ่งเสินจง จักรพรรดิจีน
(พ.ศ. 1628 - พ.ศ. 1643)
จักรพรรดิซ่งฮุ่ยจง