จารึกระฆังเจดีย์ชเวซี่โกน
| ผู้ประพันธ์ | พระเจ้าบุเรงนอง |
|---|---|
| ชื่อเรื่องต้นฉบับ | ရွှေစည်းခုံဘုရား ခေါင်းလောင်းစာ |
| ผู้แปล | Than Tun: เป็นอังกฤษ Chit Thein: มอญเป็นพม่า |
| ประเทศ | จักรวรรดิตองอู |
| ภาษา | ภาษาพม่า, ภาษามอญ, ภาษาบาลี |
| ชุด | บันทึกเหตุการณ์พม่า |
| ประเภท | บันทึกเหตุการณ์, ประวัติศาสตร์ |
| วันที่พิมพ์ | 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1557 |
พิมพ์ในภาษาอังกฤษ | ธันวาคม ค.ศ. 2001 |
| จารึกระฆังพระเจ้าบุเรงนอง * | |
|---|---|
| ที่เก็บรักษา | เจดีย์ชเวซี่โกน, พุกาม |
| ประเทศ | |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| อ้างอิง | |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2560 |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีความทรงจำแห่งโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
จารึกระฆังเจดีย์ชเวซี่โกน (พม่า: ရွှေစည်းခုံဘုရား ခေါင်းလောင်းစာ) เป็นจารึกสามภาษาบนระฆังเจดีย์ชเวซี่โกนในเจดีย์ชเวซี่โกน พุกาม ประเทศพม่า ซึ่งบริจาคให้แก่วัดโดยพระเจ้าบุเรงนองแห่งราชวงศ์ตองอู จารึกเขียนด้วยภาษาพม่า, ภาษามอญ และภาษาบาลี เนื้อหาเกี่ยวกับเหตุการณ์ในหกปีแรกของการครองราชย์ และเป็นหลักฐานลายลักษณ์อักษรยุคปัจจุบันชิ้นเดียวที่มีการเรียกขานพระเจ้าบุเรงนองว่าเป็น "ผู้ชนะสิบทิศ" คำซึ่งเป็นที่รู้จักทั่วไปในคนไทยกับคนมอญ[1]
องค์การศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนจารึกระฆังเจดีย์ชเวซี่โกนเป็นความทรงจำแห่งโลกเมื่อปี พ.ศ. 2560 ในนาม "จารึกระฆังพระเจ้าบุเรงนอง" (อังกฤษ: King Bayinnaung Bell Inscription)
เนื้อหาสรุป
[แก้]จารึกประกอบด้วยภาษาพม่าจำนวน 43 บรรทัด, ภาษามอญ 35 บรรทัด และ ภาษาบาลี 5 บรรทัด และระบุพระนามของบุเรงนองกับอัครมเหสีทั้งสองพระองค์อย่างถูกต้อง เนื้อหาในจารึกประกอบด้วยเหตุการณ์ในรัชสมัย 6 ปีแรก ได้แก่[1]
- พิชิตตองอู, 11 มกราคม ค.ศ. 1551
- พิชิตแปร, 30 สิงหาคม ค.ศ. 1551
- พิชิตพะโค, 12 มีนาคม ค.ศ. 1552
- จัดแขวนระฆังแห่งความยุติธรรมด้านหน้าพระราชวังกัมโพชธานี
- บุเรงนองขึ้นครองราชย์ และสถาปนาอัครมเหสีพระนางอตุลสิริมหาราชเทวี, 12 มกราคม ค.ศ. 1554
- พิชิตอังวะ, 22 มกราคม ค.ศ. 1555
- ส่งพระธรมทูตไปยังซีลอน (ศรีลังกา) เพื่อพัฒนาศาสนาพุทธแบบเถรวาท
- เตรียมการยุทธ์เข้ายึดบรรดารัฐฉาน, 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1556 - 8 มกราคม ค.ศ. 1557
- พิชิต เมืองมีด และสี่ป้อ, 25 มกราคม ค.ศ. 1557
- สร้างพระเจดีย์ถวายไว้ในเมืองมีด และ สี่ป้อ, 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1557
- พิชิตโม่ญี่น, 6 มีนาคม ค.ศ. 1557
- พิชิตโม่ก้อง, 11 มีนาคม ค.ศ. 1557
- ประกาศห้ามฝังศพทาสชายหญิงในพิธีถวายพระเพลิงของเจ้าฟ้า
- เดินทางออกจากโม่ก้อง, 9 เมษายน ค.ศ. 1557
- ปิดทองเจดีย์ชเวซี่โกนจากฐานถึงยอด
- ถวายระฆังเจดีย์ชเวซี่โกน หนัก 2100 viss (ราว 3423 กิโลกรัม), หล่อจากทองแดง, 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1557
- สวดมนต์เพื่อขอให้ได้เข้าสู่พุทธภาค และเรียกขานตนว่าเป็น "ผู้ชนะสิบทิศ"
อ้างอิง
[แก้]บรรณานุกรม
[แก้]- Thaw Kaung, U (2010). Aspects of Myanmar History and Culture. Yangon: Gangaw Myaing.