จักรพรรดิหลิวซ่งหมิง
| จักรพรรดิหลิวซ่งหมิง Emperor Ming of Song | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิองค์ที่ 7 แห่งราชวงศ์หลิวซ่ง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 1 มกราคม 466 – 10 พฤษภาคม 472 | ||||||||||||||||
| ราชาภิเษก | 465 | ||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิเฉียนเฟย | ||||||||||||||||
| ถัดไป | จักรพรรดิโฮ่วเฟย์ | ||||||||||||||||
| Pretender(s) | หลิว สวี่ซุน (from 7 February 466 to 19 September 466) | ||||||||||||||||
| ประสูติ | 9 ธันวาคม 439 | ||||||||||||||||
| สวรรคต | 10 พฤษภาคม ค.ศ. 472 (32 ปี) | ||||||||||||||||
| พระสนมเอก | หมิงกงฮองเฮา | ||||||||||||||||
| พระราชบุตร | หลิวอู่ Liu Zhun องค์หญิงจิ้นหลิง องค์หญิงเจี้ยนอัน องค์หญิงหยางเสียน | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน | ||||||||||||||||
| พระราชมารดา | เสวียนไทเฮา | ||||||||||||||||
จักรพรรดิหลิวซ่งหมิง (อักษรโรมัน: Emperor Ming of Song จีน: (劉)宋明帝) (9 ธันวาคม 439 – 10 พฤษภาคม 472) พระนามเดิมว่า หลิว อี้ เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 7 แห่งราชวงศ์หลิวซ่งของจีน พระองค์ทรงเสวยราชย์หลังจากที่พระราชนัดดาผู้มีนิสัยมุทะลุและหุนหันพลันแล่นคือ จักรพรรดิหลิวซ่งเฉียนเฟย ถูกลอบสังหารในปี 465 พระองค์ทรงมีพระอัธยาศัยดีมากในตอนแรก แต่ในไม่ช้าพระองค์ก็มีพระอุปนิสัยโหดร้ายอย่างน่าสงสัยมากหลังจากที่ได้เป็นจักรพรรดิ และในรัชสมัยของพระองค์ พระราชนัดดาและพระอนุชาของพระองค์เกือบทั้งหมดถูกสังหารตามคำสั่งของพระองค์ ทำให้รัฐหลิวซ่งอ่อนแอลงอย่างมาก และมีส่วนทำให้การล่มสลายในปี 479 เพียงเจ็ดปีหลังจากที่พระองค์สิ้นพระชนม์
พระราชประวัติ[แก้]
พระองค์เสด็จพระราชสมภพในปี 439 พระองค์เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 11 ของ จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน กับนางสนมหรงจี ซึ่งมีพระยศเป็นสนมชั้นต่ำ ไม่ทราบว่าด้วยเหตุผลใด ที่จักรพรรดิหลิวซ่งเหวินเคยคิดจะฆ่านาง แต่พระองค์ก็เชื่อว่า ถ้าฆ่านางจะทำให้วิญญาณของฉีกุ้ยไทเฮาที่สวรรคตลงไปขุ่นเคือง ทำให้นางรอดชีวิตไปได้ ในปี ค.ศ. 448 หลิว อี้ ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าชายแห่งฮ่วยหยาง ต่อมาในปี ค.ศ. 452 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าชายแห่งเซียงตง ต่อมาพระมารดาสวรรคตในปี 453 ในปีเดียวกับที่จักรพรรดิเหวินถูก หลิว เช่า ลอบปลงพระชนม์และได้ขึ้นเสวยราชย์ ต่อมาพระองค์ได้รวบรวมพระอนุชาจำนวนหนึ่ง รวมถึงหลิว หยู ที่ถูกกักบริเวณในบ้าน แต่หลิว หยู และพี่น้องคนอื่นๆ ได้รับการปล่อยตัวเมื่อพระเชษฐา หลิวจุ้น เจ้าชายแห่งอู่หลิงมีชัยชนะและสังหารหลิวเช่าเสีย แล้วจึงได้ขึ้นครองบัลลังก์ จักรพรรดิเสี่ยวอู่ทรงแต่งตั้งพระมารดาของพระองค์ให้เลี้ยงดูหลิวอี้ ขณะที่เขาเติบโตขึ้น ตามธรรมเนียมของเจ้าชายแห่งหลิวซ่ง ตำแหน่งของพระองค์จะหมุนเวียนไปตามการปกครองของผู้ว่าเมืองต่างๆ หลิว อี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นคนใจดีและใจกว้าง มีความสามารถด้านวรรณกรรมมากมาย เขายังกล่าวอีกว่ามีน้ำหนักเพิ่มมากขึ้นอย่างไม่มีการลด
เหตุการณ์ในรัชสมัย[แก้]
ในปี 464 จักรพรรดิเสี่ยวหวู่สวรรคต และพระราชโอรส จักรพรรดิเฉียนเฟย ได้ขึ้นครองราชย์ต่อ จักรพรรดิเฉียนเฟยมีพระอุปนิสัยหุนหันพลันแล่นและรุนแรง เมื่อพระองค์ทรงทราบ จึงทรงวางแผนการที่จะปลดเขาไป หลิว อี้กง อ๋องแห่งเจียงเซีย เจ้าชายแห่งเจียงเซี่ยก็สงสัยอาของเขาเช่นกัน จึงได้เสด็จกลับเข้าเมืองหลวงและถูกกักขัง ในบรรดาอาของเขา เขาสงสัยมากว่า หลิว อี้, หลิว ชิวเหริน เจ้าชายแห่งเจี้ยนอัน และ หลิว สิ่วโหยว เจ้าชายแห่งซานหยาง ผู้อาวุโสที่สุด[1] เนื่องจากเจ้าชายทั้งสามองค์นี้มีน้ำหนักเกิน เฉียนเฟยจึงให้ทั้ง 3 พระองค์ใส่กรงและชั่งน้ำหนักเหมือนหมู และเนื่องจากหลิว อี้นั้นหนักที่สุด เขาจึงเรียกหลิวอี้ว่าเจ้าชายหมู หลิวซิ่วเหรินเจ้าชายแห่งฆาตกร และหลิวซิ่วโหย่ว เป็นหัวขโมย จึเย่มักจะทำให้หลิว อี้อับอายขายหน้าโดยนำพระองค์ไปประทับไว้ในคอกม้าและให้อาหารเขาแบบเดียวกับที่เลี้ยงหมู เขามักจะต้องการฆ่าหลิวอี้, หลิวซิ่วเหริน และหลิวซิ่วโหย่ว แต่ทุกครั้งที่หลิวซิ่วเหรินยกยอเขาก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจ ในเหตุการณ์หนึ่ง เขามัดหลิวอี้ไว้เหมือนหมูที่จะถูกฆ่า แล้วส่งเขาไปที่ห้องครัวโดยระบุว่า "วันนี้เป็นวันฆ่าหมู"[2] แต่หลิวซิ่วเหรินกล่าวว่า "นี่ไม่ใช่วันฆ่าหมู" จึเย่ถามต่อด้วยความโกรธว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น หลิวซิ่วเหรินตอบว่า "หลังจากที่ลูกชายของเจ้าเกิดแล้ว ค่อยฆ่าหมูและเอาอวัยวะภายในของมันออก!" จึเย่ชอบเรื่องตลกของหลิวซิ่วโหย่ว และไม่ได้ฆ่าหลิวอี้
ในฤดูหนาวปี 465 ในช่วงเวลาที่จักรพรรดิเฉียนเฟยได้แต่งตั้งฮองเฮาคนที่สองของเขาคือ สนมลู่ เป็นจักรพรรดินี ขันทีในวังมีจำนวนไม่เพียงพอที่จะเตรียมพิธี ดังนั้นจักรพรรดิเฉียนเฟยจึงให้ขันทีจากคฤหาสน์ของเจ้าชายที่เกณฑ์มาช่วย และหลิว อี้ก็มีขันทีของตัวเองอยู่ผู้หนึ่ง คือ เฉียน หลานเซิง ที่คอยสังเกตการกระทำของจักรพรรดิเฉียนเฟยและรายงานให้พระองค์ทราบ ในขณะเดียวกัน บริวารของจักรพรรดิเฉียนเฟยบางคนกำลังวางแผนจะฆ่าเขา และเมื่อจึเย่กำลังทำพิธียิงผี (หลังจากฝันถึงวิญญาณของหญิงสาวที่รอเขาฆ่า) องครักษ์นาม โจว จื่อซีได้สังหารเขา (นักประวัติศาสตร์ดั้งเดิมบอกว่าหลิวอี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับแผนการดังกล่าว แต่ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด) ด้วยการสนับสนุนจากขุนนางและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับน้องชายของเขาคือ หลิวซิ่วเหริน ต่อมาหลิวอี้จึงได้ถูกแต่งตั้งเป็น หลิวซ่งหมิงฮ่องเต้[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Song Shu·Volume 8·Ben Ji of Ming Emperor " : "Emperor Taizong Ming Yu Yu, the word Xiu Bing, the small print is prosperous, the eleventh son of Emperor Wen. Born in Wuyin in October in the 16th year of Yuanjia. Twenty-five years, sealed The king of Huaiyang, who had two thousand households in Shiyi. In twenty-nine years, he was changed to the title of King of Xiangdong.... Shizu Jianhuan, as the secretary supervisor, moved to the champion general, the prefect of the second county of Nanlan Ling, and led the stone war service. In the first year of the founding, he moved as the prefect of Nanpengcheng and Donghai counties. The general was as before, and he was in Zhenjingkou. In the same year, he was conscripted as the Central Guard Army. In the second year, he moved to serve as a guerrilla general. .. And Zuo Wei general, Wei Wei as before. In the first year of the Ming Dynasty, he was transferred to the defending army, and Wei Wei was as before. For three years, he was a capital official, leading the guerrilla general, and Wei Wei as before. In seven years, he moved to the leading general. Eight years, He served as the envoy, the governor of Xuyan and the two states of Yuzhou, the military of Liangjun, the general of Zhenbei, and the governor of Xuzhou, to promote one. In that year, he was enlisted as a general of the servant and the guard of the army. Without worship, he returned to the leading general. In the first year of Yongguang, he came out as envoys, Sanqi Changshi, Dudu Nanyu, Sijiang Sijiang, Yangzhou, Xuancheng Zhushi, General Wei, Nanyu Prefecture governor, and town aunt in the first year of Yongguang. They moved to Dudu Yong. Liang, Nanbei, Qin, the four states of Yingzhou, Jingling military, Ningman school lieutenant, Yongzhou governor, Jijie, Changshi, generals as before. Without worship, return to the standard. Looking for the same name to open the house with the three divisions....... (Liu Yu) He lost his home early and was raised in the palace of the Queen Mother. In the Ming Dynasty, many brothers were jealous, but they only met relatives and often served as the Queen Mother."
- ↑ Song Shu·Juan 72·Wen Nine Kings Biography": "The Shi Fei emperor was madly rebellious, punished the public, jealous of the fathers, and in the palace of imprisonment, beating Ling Yi, without reinstatement. Xiuren, Taizong and Sanyang King Xiuyou, are both fat and strong. The emperor is known as the bamboo cage, and Taizong is especially fat. The name is "Pig King", Xiuren is the "King King", and Xiuyou is the "Thief" King's... Taste the wooden trough to serve the rice, the omnivorous food in it, stir and reconcile, dig the ground as a pit, actually use muddy water, naked Taizong is in the pit, and the trough is placed before Taizong’s mouth is in the trough. Eat, use it for laughter. If you want to harm Taizong and Xiuren, count as ten before and after Xiuyou, and Xiuren counts more, and every time you use a smile to confuse you, you have to move.... Taizong tastes his decree, the emperor is angry, Nai Naked, tie his hands and feet, and use a stick to penetrate the hands and feet to make people bear the emperor. He said: "To slaughter pigs today." Xiuren laughed and said that the emperor said: "The pigs should not die today." The emperor asked why, Xiuren Said: "When the crown prince is born, kill the pig to get his liver and lungs." The emperor's intention is the solution, and he said: "And pay the court lieutenant."
- ↑ "Southern History · Juan 3 · Ming Emperor Benji" : "The first year of Taishi is the 9th year of Ming Dynasty, and the 6th year of Wei Heping. In the winter and December Bingyin, the emperor is in the front hall of Taiji, amnesty and change of Yuan."
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิหลิวซ่งหมิง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| หลิว จึเย่ | 
|
พระมหากษัตริย์จีน (ค.ศ. 466-472) |
|
จักรพรรดิโฮ่วเฟย์|} |