การทัพอุล์ม
| การทัพอุล์ม | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่สาม | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| คู่สงคราม | |||||||
 ฝรั่งเศส บาวาเรีย |
 ออสเตรีย | ||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
|
นโปเลียนที่ 1 ปีแยร์ โอเฌอโร แบร์นาด็อต ฌ็อง-บาติสต์ แบซีแยร์ หลุยส์-นีกอลา ดาวู ฌ็อง ลาน โอกุสต์ เดอ มาร์มง เอดัวร์ มอร์ตีเย ฌออากีม มูว์รา มีแชล แน ฌ็อง-เดอ-ดีเยอ ซูลต์ แบร์นฮาร์ด เดรอย |
ไลเบอริช  ฟรันโย เยลาชิช มีชาเอิล คีนไมเออร์ โยฮัน ไรช์ ชวาร์ทเซินแบร์ค ฟรันทซ์ แวร์เน็ค | ||||||
| กำลัง | |||||||
| 165,200[1]-235,000[2] | 72,000[3] | ||||||
| ความสูญเสีย | |||||||
| 6,000[1] |
10,000 ตายหรือบาดเจ็บ[1] 60,000 ถูกจับ[1][3][4] | ||||||
การทัพอุล์ม (ฝรั่งเศส: Campagne d'Ulm) เป็นการเคลื่อนไหวทางทหารและเป็นยุทธการของกองทัพฝรั่งเศสและกองทัพบาวาเรีย เพื่อโอบตีและจับกุมกองทัพออสเตรียในปี 1805 ระหว่างสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่สาม การทัพครั้งนี้เกิดขึ้นบริเวณชายเขตนครอุล์ม กองทัพใหญ่ของนโปเลียนมีกำลัง 210,000 นายซึ่งจัดแบ่งเป็นเจ็ดกองทัพน้อย คาดหวังจะเข้าตีกองทัพออสเตรียที่แม่น้ำดานูบก่อนที่กำลังเสริมจากกองทัพรัสเซียจะมาถึง[5] กองทัพของนโปเลียนเดินทัพเร็วและสามารถจับกุมกองทัพออสเตรีย 23,000 นายในบัญชาของพลเอกไลเบอริชที่อุล์มในวันที่ 20 ตุลาคม ส่งผลให้ฝรั่งเศสมีจำนวนเชลยชาวออสเตรียในความดูแลเพิ่มขึ้นเป็นหกหมื่นคน การทัพครั้งนี้ได้รับการยอมรับว่าเป็นผลงานชิ้นเอกทางกลยุทธ์ และมีอิทธิพลต่อการคิดร่างแผนชลีเฟินของเยอรมนีในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง[6]
ชัยชนะของฝรั่งเศสในการทัพอุล์มไม่ได้ยุติสงครามเนื่องจากกองทัพรัสเซียขนาดใหญ่ในบัญชาของจอมพลคูตูซอฟ ยังคงตั้งทัพอยู่ใกล้เวียนนา กองทัพรัสเซียร่นถอยสู่ตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อรอรับกำลังเสริม และรอสนธิกำลังกับกำลังทหารออสเตรียที่เหลืออยู่ กองทัพฝรั่งเศสตามติดและเข้ายึดเวียนนาในวันที่ 12 พฤศจิกายน และแล้ว ชัยชนะขาดลอยของฝรั่งเศสในยุทธการที่เอาสเทอร์ลิทซ์ ก็ขับไล่ออสเตรียออกจากเวทีสงคราม ในที่สุด สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่สาม ก็เป็นอันยุติด้วยสนธิสัญญาเพร็สบวร์คซึ่งลงนามในเดือนถัดมา ฝรั่งเศสภายใต้นโปเลียนกลายเป็นชาติมหาอำนาจที่สุดในยุโรปกลาง ก่อนที่จะเกิดสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่สี่ในปีถัดมา[7]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Clodfelter 2017, p. 152.
- ↑ Chandler 2009, p. 384, 34. Plans and Preparations (PART SEVEN. From the Rhine to the Danube).
- ↑ 3.0 3.1 Fisher & Fremont-Barnes 2004, p. 41.
- ↑ Nafziger 2002, p. 282, Ulm, Capitulation of. (-U-).
- ↑ Schneid 2012, p. 35-50, 3. The Campaigns.
- ↑ Brooks 2000, p. 156"It is a historical cliché to compare the Schlieffen Plan with Hannibal's tactical envelopment at Cannae (216 BC); Schlieffen owed more to Napoleon's strategic maneuver on Ulm (1805)"
- ↑ Allsbrook, John T. Turin, Dustin (บ.ก.). "Napoleon Bonaparte's Peak of Military Success: Ulm and Austerlitz". Inquiries Journal. Boston, Massachusetts: Inquiries Journal/Student Pulse LLC/Northeastern University. 4 (9): 1–2. ISSN 2153-5760. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 October 2016.