แซม อัลลาร์ไดซ์
 | |||
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม |
ซามูเอล แซม อัลลาร์ไดซ์ (Samuel Allardyce)[1] | ||
| วันเกิด | 19 ตุลาคม ค.ศ. 1954[1] | ||
| สถานที่เกิด | ดัดลีย์, อังกฤษ | ||
| ส่วนสูง | 6 ft 3 in (1.91 m)[2] | ||
| ตำแหน่ง | กองหลัง | ||
| สโมสรเยาวชน | |||
| 1968–1969 | ดัดลีย์ทาวน์ | ||
| 1969–1971 | โบลตันวอนเดอเรอส์ | ||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 1973–1980 | โบลตันวอนเดอเรอส์ | 184 | (21) |
| 1980–1981 | ซันเดอร์แลนด์ | 25 | (2) |
| 1981–1983 | มิลล์วอลล์ | 63 | (2) |
| 1983 | เทมบาเบย์โรว์ดีส์ | 11 | (1) |
| 1983–1984 | คอเวนทรีซิตี | 28 | (1) |
| 1984–1985 | ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ | 37 | (0) |
| 1985–1986 | โบลตันวอนเดอเรอส์ | 14 | (0) |
| 1986–1989 | เปรสตันนอร์ธเอ็นด์ | 90 | (2) |
| 1989–1991 | เวสต์บรอมวิชอัลเบียน | 1 | (0) |
| 1991–1992 | ลิเมริก | 23 | (3) |
| 1992 | เพรสตันนอร์ทเอนด์ | 3 | (0) |
| รวม | 442 | (32) | |
| จัดการทีม | |||
| 1991–1992 | ลิเมริก (ผู้เล่น-ผู้จัดการทีม) | ||
| 1992 | เพรสตันนอร์ทเอนด์ (ผู้จัดการทีมชั่วคราว) | ||
| 1994–1996 | แบล็กพูล | ||
| 1997–1999 | นอตส์เคาน์ตี | ||
| 1999–2007 | โบลตันวอนเดอเรอส์ | ||
| 2007–2008 | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด | ||
| 2008–2010 | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ | ||
| 2011–2015 | เวสต์แฮมยูไนเต็ด | ||
| 2015–2016 | ซันเดอร์แลนด์ | ||
| 2016 | อังกฤษ | ||
| 2016–2017 | คริสตัลพาเลซ | ||
| 2017–2018 | เอฟเวอร์ตัน | ||
| 2020–2021 | เวสต์บรอมวิชอัลเบียน | ||
| 2023 | ลีดส์ยูไนเต็ด | ||
| *นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น | |||
แซม อัลลาร์ไดซ์ (/ˈælərdaɪs/; อังกฤษ: Sam Allardyce; เกิดเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1954) " เป็นอดีตนักฟุตบอลและผู้จัดการทีมชาวอังกฤษ ล่าสุดทำหน้าที่ผู้จัดการทีม ลีดส์ยูไนเต็ด ในอีเอฟแอลแชมเปียนชิป
ประวัติ[แก้]
อัลลาร์ไดซ์ มีชื่อจริงว่า ซามูเอล อัลลาร์ไดซ์ (Samuel Allardyce) เกิดและเติบโตมาในเมืองดัลลีย์ ในครอบครัวชาวอังกฤษเชื้อสายสกอต โดยมีพ่อ คือ โรเบิร์ต อัลลาร์ไดซ์ ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ และแม่คือ แมรี่ แอกเนส อัลลาร์ไดซ์ ทั้งคู่เป็นชาวสกอตโดยกำเนิด
ในช่วงการเป็นนักฟุตบอล อัลลาร์ไดซ์ลงเล่นมากกว่า 400 นัดให้กับ 11 สโมสร โดยเล่นในตำแหน่งกลองหลัง และหลังจากการเลิกเล่นฟุตบอลของเขา อัลลาร์ไดซ์ได้มาเป็นผู้จัดการทีมทีมแรกให้กับลิเมริกค์ สโมสรฟุตบอลของลีกไอร์แลนด์ และสามารถนำพาลิเมริกค์คว้าแชมป์ฟุตบอลลีกดิวิชั่นหนึ่งไอร์แลนด์ได้ในฤดูกาล 1991–92 ซึ่งในสื่อข่าวมวลชนทั่วไปตั้งฉายาให้เขาว่า "บิ๊กแซม" และผลงานล่าสุดของเขาคือการนำเวสต์แฮมยูไนเต็ด เลื่อนชั้นจากฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป ขึ้นมาสู่พรีเมียร์ลีก ได้ด้วยการชนะต่อเด้ดพูล ในรอบเพลย์ออฟนัดชิงชนะเลิศ
อีกทั้งยังเป็นผู้จัดการทีมคนแรกที่เป็นผู้จัดการของทั้งซันเดอร์แลนด์ และนิวคาสเซิลยูไนเต็ด ซึ่งทั้งสองสโมสรเป็นเสมือนคู่ปรับกันในฐานะที่เป็นสโมสรประจำเมืองของภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษ และยังเคยเป็นผู้จัดการทีมของทั้งโบลตันวอนเดอเรอส์และแบล็กเบิร์นโรเวอส์ ซึ่งเป็นคู่ปรับกันประจำมณฑลแลงคาเชียร์ด้วย
ชีวิตส่วนตัวของอัลลาร์ไดซ์ มีลูกชายคือ เจ็ก อัลลาร์ไดซ์ ที่เคยเป็นนักฟุตบอลเช่นเดียวกัน โดยเคยเป็นผู้เล่นของแบล็กพูลขณะที่อัลลาร์ไดซ์ผู้พ่อเป็นผู้จัดการอยู่ แต่ทว่ากลับได้เล่นในทีมชุดใหญ่แค่นัดเดียวเท่านั้น และได้เลิกเล่นฟุตบอลไปเมื่ออายุเพียง 25 ปี ปัจจุบันนี้เป็นนายหน้านักฟุตบอล นอกจากการเป็นผู้ฝึกสอนและผู้จัดการทีมฟุตบอลแล้ว แซม อัลลาร์ไดซ์ยังมีอาชีพเสริมด้วยการเป็นนักธุรกิจ ประกอบกิจการหลายอย่าง เช่น ซื้อและพัฒนาอสังหาริมทรัพย์, ขายอะไหล่รถยนต์จนถึงกิจการภัตตาคารระดับหรูหรา มีกิจกรรมที่ชื่นชอบคือ การเต้น โดยเคยเต้นในเพลงกังนัมสไตล์ของไซดั๊ก นักร้องชาวเกาหลีใต้ ร่วมกับเจมี เรดแนปป์ ออกรายการเกมโชว์ที่ได้รับความนิยมของอังกฤษ รวมถึงเต้นในเพลงของรีแอนนาเฉลิมฉลองในวาระที่ซันเดอร์แลนด์รอดพ้นการตกชั้นหลังจบฤดูกาล 2015–16[3]
ข้อกล่าวหาการทุจริต[แก้]
การตรวจสอบโดยเดลีเทลิกราฟ ปี ค.ศ. 2016[แก้]
ในปลายเดือนกันยายน ค.ศ. 2016 นักข่าวจากเดลีเทลิกราฟได้ปลอมตัวเป็นนักธุรกิจตะวันออกกลางเพื่อบันทึกภาพการสนทนากับอัลลาร์ไดซ์ โดยให้คำแนะนำถึงวิธีหลีกเลี่ยงกฎของสมาคมฟุตบอลอังกฤษ ว่าด้วยการการถือสิทธิ์โดยบุคคลที่สาม และมีการเจรจาต่อรองเป็นจำนวน 400,000 ปอนด์[4] ในภายหลัง อัลลาร์ไดซ์จึงได้ลาออกจากการเป็นผู้จัดการทีมชาติอังกฤษ หลังจากคุมทีมได้เพียงนัดเดียวเท่านั้น คือ ฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก โซนยุโรป ที่อังกฤษเอาชนะสโลวาเกียได้ 1–0 เมื่อต้นเดือนเดียวกัน และเป็นแกเร็ธ เซาธ์เกต ที่เข้ามารักษาการแทน รวมระยะเวลาที่เป็นผู้จัดการทีมชาติอังกฤษเพียงแค่ 67 วัน[5]
เกียรติประวัติ[แก้]
นักฟุตบอล[แก้]
- ฟุตบอลลีกเซคกันด์ดิวิชั่น: ชนะเลิศ (1977/78)
ผู้จัดการทีม[แก้]
- ฟุตบอลลีกดิวิชั่นหนึ่งไอร์แลนด์: ชนะเลิศ (1991/92)
- ฟุตบอลลีกเติร์ดดิวิชั่น: ชนะเลิศ (1997/98)
- ฟุตบอลลีกเฟิร์สดิวิชั่น รอบเพลย์ออฟ: ชนะเลิศ (2000/01)
- ลีกคัพ: รองชนะเลิศ (2003/04)
- ฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป รอบเพลย์ออฟ: ชนะเลิศ (2011/12)
รางวัลอื่น ๆ[แก้]
- ผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมของพรีเมียร์ลีกประจำเดือน: (สิงหาคม 2001,[6] พฤศจิกายน 2003,[7] มกราคม 2004,[8] ธันวาคม 2006[9])
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Sam Allardyce". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 28 May 2016.
- ↑ "Sam Allardyce: If I don't buy at least two players then I fear all our good work will be wasted". London Evening Standard. 14 December 2012. สืบค้นเมื่อ 30 December 2014.
- ↑ หน้า 20 กีฬา, 10 เรื่องที่คุณอาจไม่เคยรู้ของ'บิ๊กแซม' โดย แท ยอน. เดลินิวส์ฉบับที่ 24,393: วันอังคารที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 แรม 7 ค่ำ เดือน 8 ปีวอก
- ↑ "Sam Allardyce: England manager allegations investigated by FA". BBC Sport. 27 September 2016. สืบค้นเมื่อ 27 September 2016.
- ↑ "Sam Allardyce: England manager leaves after one match in charge". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2016-09-27. สืบค้นเมื่อ 2016-09-27.
- ↑ "Bolton draw confidence from living with big boys". Sunday Herald. 9 September 2001. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-05. สืบค้นเมื่อ 2012-10-16.
- ↑ http://allafrica.com/stories/200312090445.html
- ↑ "Allardyce and Henry win awards". BBC News. 6 February 2004.
- ↑ "Allardyce is manager of the month". BBC News. 11 January 2007.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- หน้าที่ใช้กล่องข้อมูลประวัตินักฟุตบอลที่มีปัญหาในพารามิเตอร์ความสูง
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2497
- บุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่
- นักฟุตบอลชาวอังกฤษ
- นักฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ
- ผู้จัดการทีมสโมสรฟุตบอลนิวคาสเซิลยูไนเต็ด
- ผู้จัดการทีมฟุตบอลในพรีเมียร์ลีก
- กองหลังฟุตบอล
- ผู้เขียนอัตชีวประวัติชาวอังกฤษ
- ชาวอังกฤษเชื้อสายสกอตแลนด์
- นักธุรกิจชาวอังกฤษ
- ผู้จัดการทีมฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ
- ผู้จัดการทีมสโมสรฟุตบอลเอฟเวอร์ตัน
- ผู้จัดการทีมสโมสรฟุตบอลคริสตัลพาเลซ
- บุคคลจากดัดลีย์