ภาษาฉุ่ย
(เปลี่ยนทางจาก ภาษาสุ่ย)
| ภาษาฉุ่ย | |
|---|---|
| Suī | |
| ประเทศที่มีการพูด | จีน, เวียดนาม |
| ภูมิภาค | มณฑลกุ้ยโจว (93%), มณฑลกวางซี, มณฑลยูนนาน |
| ชาติพันธุ์ | ชาวฉุ่ย |
| จำนวนผู้พูด | 300,000 (2023)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน,[2] อักษรฉุ่ย (ฉุ่ยชู), อักษรจีน |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | swi |
| Linguasphere | 47-ABB-b |
ภาษาฉุ่ย (จีนตัวย่อ: 水语; จีนตัวเต็ม: 水語; พินอิน: Shuǐyǔ; อังกฤษ: Sui) หรือ ภาษาไอซุย (ai33 sui33) พูดโดยชาวฉุ่ยในมณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน มีผู้พูดในจีนประมาณ 300,000 คน (พ.ศ. 2550) จัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มกัม-ฉุ่ย ภาษานี้มีระบบพยัญชนะซับซ้อน สำเนียงซานต้ง (三洞) มีเสียงพยัญชนะถึง 70 เสียง มีอักษรเป็นของตนเองเรียก ฉุ่ยชู (水書/水书) สำหรับใช้ในทางพิธีกรรม ในชีวิตประจำวันจะเขียนด้วยอักษรละตินหรืออักษรจีน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ภาษาฉุ่ย ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ "Sui alphabet, pronunciation and language". Omniglot.com. สืบค้นเมื่อ 13 June 2018.
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |